Post reply

Name:
Email:
Subject:
Message icon:

Verification:

shortcuts: hit alt+s to submit/post or alt+p to preview


Topic Summary

Posted by: ALVANIANDROS
« on: December 29, 2012, 05:41:10 pm »

Ο Τσίπρας επισκέφτηκε στο Μπουένος Άιρες τον μητροπολίτη Ν.Αμερικής Ταράσιο μάρτυρα υπεράσπισης του Περίανδρου στη δίκη για τη δολοφονική επίθεση στον Κουσουρή

http://roides.wordpress.com/2012/12/28/28dec12/#comment-57638

 

 

Ο κ.Τσίπρας και το θρησκευτικό τμήμα της Χρυσής Αυγής

 

Συνάντηση με μάρτυρα υπεράσπισης του ροπαλοφόρου Περίανδρου



 

 

 

 

(....)

 

http://roides.wordpress.com/2012/12/28/28dec12/#comment-57638

 

 

Η μάταιη αναμονή του κ.Τσίπρα να γίνει δεκτός από τη συναγωνίστρια (;) πρόεδρο της χώρας, που τελικά τον αγνόησε, τον οδήγησε να σκοτώσει την ώρα του με επίσκεψή του στον άγιο Ταράσιο, μητροπολίτη Νότιας Αμερικής, μάρτυρα υπεράσπισης του Χρυσαυγίτη μαχαιροβγάλτη Περίανδρου (Αντώνη Ανδρουτσόπουλου), ανιψιού του πρωθυπουργού της Χούντας Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου, που κόντεψε να δολοφονήσει τον φοιτητή Χ.Κουσουρή: «Ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τον Μητροπολίτη Νοτίου Αμερικής Ταράσιο, ξεναγήθηκε στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου». Ομολογώ ότι η καινοτομία με εκπλήσσει, γιατί μέχρι τώρα μόνο οι αρχηγοί της ΝΔ και του Λάος ζητούσαν ακρόαση από τον Επίσκοπο της πόλης που επισκέπτονταν, αλλά βέβαια εδώ δεν μιλάμε για μια απλή περίπτωση Αρχιερέα. Να προσθέσω ότι η υπερασπιστική ρητορεία του μητροπολίτη στη δίκη του ροπαλοφόρου, δεν περιορίστηκε στα συνηθισμένα, αλλά εκτράπηκε και σε επίρριψη ευθυνών στο άτυχο θύμα. Μιλάμε για κανονική ψευδομαρτυρία, που δεν ελήφθη υπʼόψιν από το δικαστήριο.

—–Θα αποφύγω κάθε σχολιασμό γιατί μου είναι αδύνατον να μην ξεφύγω από τα όρια της ευπρέπειας. Δίνω το λόγο στον ʽΙόʼ (Ελευθεροτυπία, 8/10/2006):
«ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ-Ο Περίανδρος που έγινε Αντωνάκης.
Με καθυστέρηση οχτώ χρόνων ο Περίανδρος καταδικάστηκε για την επίθεση δολοφονίας του Δημ. Κουσουρή και των δύο συντρόφων του. Οι συνεργοί του παραμένουν ατιμώρητοι, όμως το δικαστήριο κατέληξε ότι πρόκειται για την ομάδα κρούσης της ναζιστικής συμμορίας Χρυσή Αυγή.….Μοναδικοί μάρτυρες που επελέγησαν για την υπεράσπισή του ήταν δύο ηλικιωμένοι οικογενειακοί φίλοι, ο γιατρός των γονιών του και ο μητροπολίτης Νοτίου Αμερικής που τον είχε βαφτίσει στη Βενεζουέλα πριν από τέσσερις δεκαετίες……Οσο για τους δύο μάρτυρες υπεράσπισης, άθελά τους, αποκάλυψαν όσα έπρεπε να κρύψουν. Μιλούσαν κι οι δύο για «αντιπαράθεση» ομάδων και για συγκρούσεις, επιβεβαιώνοντας έμμεσα τη συμμετοχή του κατηγορούμενου. «Είναι θλιβερό να γίνονται συμπλοκές αντιφρονούντων», θα πει ο οικογενειακός γιατρός. Και θα προσθέσει ότι δεν είναι σε θέση να επιλέξει «υπέρ της μιας ή της άλλης μερίδος». Οσο για τον μητροπολίτη, αυτός θεώρησε ότι πρόκειται για ένα «λάθος» και επέμενε ότι «σε μια σύγκρουση είναι αμφοτεροβαρείς οι συνθήκες. Ξέρετε ότι σε μια σύγκρουση δεν φταίει μόνο ο ένας».

—–Υποχρεώθηκε τότε να παρέμβει ένας δικαστής:

Δικαστής: «Εχετε υπόψη σας στη συγκεκριμένη σύγκρουση τι συνέβη;» Μητροπολίτης: «Εχω ακούσει…» Δικαστής: «Η μια ομάδα κρατούσε ξύλα και ρόπαλα και η άλλη έπινε καφέ. Δεν είναι αμφοτεροβαρής σύγκρουση». Μητροπολίτης: [επιμένει στα δικά του] «Εγώ νομίζω ότι υπήρχε μία ομάδα νέων -τέτοια εικόνα έχω- και μια άλλη ομάδα, με διαφορετικές αντιλήψεις και συγκρουστήκανε».

—–Αυτά του είπανε του ανθρώπου, αυτά κατέθετε. Αλλά ενδιαφέρον είχε και η περιγραφή της παιδικής ηλικίας του Περίανδρου από τον ρασοφόρο νονό του: «Ο Αντωνάκης ήταν ένα παιδί που το καμαρώναμε, όπως και τον αδελφό του. Ηταν μια μεγάλη οικογένεια, η οποία ήταν στην εκκλησία μέσα. Καμαρώναμε τον Αντώνη με τον αδελφό του το Νίκο. Θυμάμαι που είχε πέσει ο Νίκος και έβγαινε λίγο αίμα. Του λέω, μην κλαις. Κι αυτός απαντάει, δεν κλαίω θείε μου γιατί χτύπησα το γόνατο, κλαίω γιατί χάνεται ελληνικό αίμα».

—–Προφανώς, το αίμα του Κουσουρή και των συντρόφων του δεν ανήκει σʼ αυτή την κατηγορία. Αλλά ο μητροπολίτης εξέθεσε κι άλλους ενδιαφέροντες συλλογισμούς:

Μητροπολίτης: «Με εκπλήττει το γεγονός. Πώς είναι δυνατόν, εκ της οικογενείας αυτής, ένα παιδί με τέτοια προαγωγή πνευματική και μυϊκή, πώς μπλέχτηκε και βρέθηκε σε μια τέτοια σύγκρουση».
Πρόεδρος: «Μυϊκή; Γιατί το λέτε;»
Μητροπολίτης: «Ηταν πάντοτε δυνατό παιδί. Επαιζε, γυμναζόταν και λοιπά. Ηταν ένα παιδί με δύναμη».

 

(....)