Posted by: Pinochet88
« on: July 31, 2016, 10:34:09 pm »
Is it lawful to give tribute unto Caesar, or not? But Jesus perceived their wickedness, and said, Why tempt ye me, ye hypocrites? Shew me the tribute money. And they brought unto him a penny. And he saith unto them, Whose is this image and superscription? They say unto him, Caesar's. Then saith he unto them, Render therefore unto Caesar the things which are Caesar's; and unto God the things that are God's. When they had heard these words, they marvelled, and left him, and went their way (Matt. 22:15-22).
The theocentric principle here is the distinction between God's ownership and man's. Men owe God for the use of His goods, in the same way that they owe the government for services rendered. If the State has the power to enforce payment, surely God does, too.
O Ιησούς δεν πήρε ποτέ θέση υπέρ του Καίσαρα. Ίσα ίσα είπε πως εάν όντως ο Καίσαρας έχει νόμιμη (ατομική )ιδιοκτησία, τότε η (ατομική) ιδιοκτησία του Καίσαρα (όχι του Κράτους, απρόσωπο Κράτος δεν υπήρχε τότε) πρέπει να γίνει σεβαστή με το ίδιο κύρος που διέπει τη σχέση που ο ίδιος ο Θεός εγκαθίδρυσε δια της Δημιουργίας με την πλάση.
Ο Ιησούς ρώτησε σε ποιον ανήκει το χρήμα θέτοντας έτσι τα θεμέλια της αμφισβήτησης του κρατικού μη-εμπράγματου χρήματος. Είπε δηλαδή ο Ιησούς: "Αφού εσείς φορολογούμενοι, που υποκριτικά παραπονιέστε για τη λαίλαπα των αντιλαικών μέτρων και άλλες ανοησίες, ανέχεστε ο Καίσαρας να ρυθμίζει το χρήμα με το οποίο συναλλάσεστε, τότε όλο το χρήμα σας ανήκει σε αυτόν" γνωρίζοντας πολύ καλά τη σατανική εξέλιξη του χρήματος σε χάρτινο το οποίο τυπώνουν πλέον οι κεντρικοί τραπεζίτες και με το οποίο ληστεύουν τον πλούτο των ανθρώπων. Σήμερα το χρήμα με το οποίο συναλλασσόμεθα έχει επάνω τυπωμένο το έμβλημα του Κράτους, δηλαδή των παρασίτων. Τότε, μας λέει ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, όλο το χρήμα, δυστυχώς ανήκει στα παράσιτα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποκρινόμαστε για αυτό.
Ο Κύριος όμως μας λέει και κάτι άλλο. Μας λέει ότι αυτά που είναι του Θεού, ανήκουν στον Θεό και, όπως γνωρίζουμε όλοι μας, ο Θεός αγάπη εστί. Τι είναι του Θεού; Τι έφτιαξε ο Θεός με τη Δημιουργία; Έφτιαξε την ύλη! Αν λοιπόν σταματήσουμε να συναλλασόμεθα με το χρήμα του Κράτους και του Καίσαρα, το χρήμα δλδ του Σατανά, τότε θα απαλλαγούμε από τους κλέφτες (Καίσαρας, Κράτος, δημόσιοι υπάνθρωποι κτλ) και θα συναλλασσόμεθα με το χρήμα του Θεού, την ύλη δηλαδή, όπως ο χρυσός και το ασήμι, στα οποία ο Θεός έδωσε τις φυσικές τους ιδιότητες που τα κάνουν κατάλληλα για χρήμα, ΤΟΤΕ ΘΑ ΣΥΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΘΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ, με το σώμα και το πνεύμα του Θεού, το οποίο είναι η ύλη*! Και πράγματι, εάν ο κόσμος συναλλάσεται με χρυσό, η βια του Κράτους θα περιοριστεί και η αγαπητική φιλανθρωπία θα λάμψει και πάλι αντικαθιστώντας την εγκληματική αναδιανομή.
Το εάν πραγματικά ο Καίσαρας άξιζε αυτά τα χρήματα αποδεικνύεται από το είδος των υπηρεσιών που προσφέρει το Κράτος. Εάν αυτές τις υπηρεσίες τις προσφέρει κάποιος άλλος από τον Καίσαρα (π.χ. ιδιωτικές εταιρείες), τότε ο Κύριος μας λέει πως πρέπει να δώσουμε σε άλλον τα χρήματα και όχι στο Κράτος.
*Όπως ο άνθρωπος έχει πολύτιμα πράγματα πάνω στο σώμα του και μη πολύτιμα, έτσι έχει και ο Θεός. Για αυτό όταν η αγορά αποδίδει τιμές πάνω σε κάποιο κομμάτι ύλης το κάνει επειδή ο άνθρωπος έχει το χάρισμα να ξεχωρίζει αυτό που αξίζει. Π.χ. για έναν άνθρωπο, το μυαλό του και η καρδιά του και τα νεφρά του είναι πιο πολύτιμα από τα περιεχόμενα στο παχύ του έντερο. Έτσι και ο Θεός, ο οποίος εμφανίζεται γύρω μας ως ύλη, έχει πολύτιμα και μη πολύτιμα μέρη. Τα διαμάντια, ο χρυσός, το ασήμι, είναι το μυαλό και η καρδιά του Θεού, ενώ άλλα πράγματα είναι τα κόπρανα. Και αφού μόνο ο άνθρωπος μπορεί να ξεχωρίζει τι αξίζει και τι όχι, η λειτουργία της ελεύθερης αγοράς είναι αποφασιστικής σημασίας για να γνωρίζουμε τον αληθινό Θεό, γιατί χωρίς προσφορά και ζήτηση, χωρίς τιμές, πως θα γνωρίζαμε πιο θείο δημιούργημα αξίζει περισσότερο;