Post reply

Name:
Email:
Subject:
Message icon:

Verification:

shortcuts: hit alt+s to submit/post or alt+p to preview


Topic Summary

Posted by: ?
« on: May 26, 2016, 04:06:44 pm »

Quote
Όταν όλα διατίθενται για νομή στην ισχύ της ψηφοθηρικής ρουλέτας της δημοκρατίας, τι γίνεται; Όταν η δημοκρατία δίνει το δικαίωμα στον καθένα να ψηφίζει τι θέλει να αρπάξει από τους άλλους; Όταν η δημοκρατία σου δίνει την ευκαιρία με μια ψήφο να εξουσιάζεις τον πλησίον, τι ένστικτα αφυπνίζει; Εκείνα της παραγωγής ή τα πιο κτηνώδη; Και ποιος πραγματικά έχει ελπίδα μέσα σε μια δημοκρατική κοινωνία; Ο τίμιος παραγωγός, που πασχίζει να δημιουργήσει και να προστατέψει την παραγωγή του από τη δημοκρατικά νομιμοποιημένη αρπαγή του, ή ο ακαμάτης, ο καταναλωτής των φόρων, ο μοχθηρός και ο ύπουλος;

To a Christian White Man,

Yet, isn't ironic that you are still allowed to co-exist and be able to profit and prospect in a forum where voting is proclaimed to be the A and Z of everything, contrast to another fascist forum where voting is practically and essentially ruled out?

Regards,

Logic
Posted by: Pinochet88
« on: May 26, 2016, 02:27:16 pm »

Ο σοσιαλιστικός κατήφορος
ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΣ

Ο οικονομολόγος Milton Friedman είχε πει ότι αν βάλεις το κράτος υπεύθυνο για την έρημο Σαχάρα, σε πέντε χρόνια θα υπάρξει ανεπάρκεια άμμου. Οι σοσιαλιστές, που φαίνεται έχουν ως βασικό σκοπό της ζωής τους να αποδεικνύουν πόσο διορατικός ήταν ο Friedman, κατάφεραν η Βενεζουέλα - η χώρα με τα μεγαλύτερα αποδεδειγμένα κοιτάσματα πετρελαίου στον κόσμο - να χρειάζεται τώρα να κάνει εισαγωγές πετρελαίου.

Βέβαια πριν υπάρξει η ανεπάρκεια στο πετρέλαιο, είχε υπάρξει έλλειψη σε πολλά άλλα αγαθά, με πρώτο και καλύτερο το χαρτί υγείας, προκαλώντας νεοφιλελεύθερα ειρωνικά σχόλια του τύπου: ο σοσιαλισμός έχει αφοδεύσει την ελπίδα κτλ. Κάποτε η βρετανική «Αυγή», ο Guardian, έγραψε ότι η Βενεζουέλα με ετήσια έσοδα 90 δις δολάρια από το πετρέλαιο είναι αδύνατον να αντιμετωπίσει μια βαθιά οικονομική κρίση, αγνοώντας την ικανότητα και ιστορία των σοσιαλιστικών οικονομικών να δημιουργούν φτώχια, μιζέρια και λιμοκτονίες σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Μάο Τσετούνγκ, είδωλο του κ. Τσίπρα, ο οποίος με το οικονομικό του πρόγραμμα «Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός» μεταξύ 1958-61 στην Κίνα, κατάφερε να προσθέσει 45 εκατομμύρια νεκρούς στον κατάλογο των θυμάτων του και έτσι να ξεπεράσει ακόμα και τον αιμοσταγή Χίτλερ που είχε προκαλέσει έναν παγκόσμιο πόλεμο.

Η κοινωνική εξαθλίωση στην σοσιαλδημοκρατία, τον σοσιαλισμό ή τον κομμουνισμό είναι απλά θέμα χρόνου, για τον απλούστατο λόγο ότι ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της οικονομίας έχει ως κυρίαρχο στοιχείο την καταστροφή της παραγωγικής βάσης. Όσο περνάει ο καιρός, το σύστημα αφαιρεί ανθρώπους από την παραγωγική διαδικασία και τους προσθέτει στις τάξεις είτε των παρασιτικών, είτε των ειλώτων. Όσο περνάει ο καιρός, όλο και περισσότερα υλικά παράγουν όλο και λιγότερα αγαθά. Η φτωχοποίηση είναι αναπόφευκτη, και οι εξωτερικοί παράγοντες απλά επιβραδύνουν ή επιταχύνουν αυτή την διαδικασία.

Η κατάσταση στην Βενεζουέλα είχε αρχίσει να χειροτερεύει πολύ πριν ξεκινήσει η πτώση της τιμής του πετρελαίου. Οι ελλείψεις σε βασικά αγαθά είχαν παρουσιαστεί εδώ και χρόνια. Η πτώση της τιμής του πετρελαίου επιτάχυνε την διαδικασία φτωχοποίησης. Για να διατηρήσει η Βενεζουέλα το βιοτικό επίπεδο που είχε, θα έπρεπε η τιμή του πετρελαίου όχι μόνο να διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα, αλλά να συνεχίζει να ανεβαίνει κάθε χρόνο με ρυθμούς που θα ήταν αρκετοί για να καλύψουν την απώλεια παραγωγής και παραγωγικότητας στην υπόλοιπη οικονομία λόγω των σοσιαλιστικών πολιτικών, πράγμα σχεδόν αδύνατον. Το πρόβλημα με το σοσιαλισμό δεν είναι μόνο ότι τα χρήματα των άλλων κάποτε τελειώνουν, αλλά επίσης το γεγονός, ότι πολλές φορές τα χρήματα των άλλων απλά δεν φτάνουν.

Οι υπηρεσίες ανοίγουν μόνο δύο μέρες την εβδομάδα για να μην χαλάνε ρεύμα. Η εγκληματικότητα καλπάζει, τα νοσοκομεία δεν έχουν ούτε τα πιο βασικά υλικά με αποτέλεσμα δεκάδες να πεθαίνουν καθημερινά λόγω αυτών των ελλείψεων. Στα σουπερμάρκετ που είναι ακόμα ανοιχτά, σχηματίζονται ουρές στις οποίες οι πολίτες περιμένουν για ώρες μήπως και προλάβουν να προμηθευτούν λίγα βασικά τρόφιμα. Μερικοί έχουν αρχίσει να κυνηγούν σκύλους, γάτες και περιστέρια. Αν η συντρόφισσα Δούρου επισκεφθεί ξανά την Βενεζουέλα, ας περάσει πρώτα από την Πλατεία Συντάγματος, και, με μερικά μεγάλα άλματα προς τα εμπρός, ας τσακώσει κάμποσα περιστέρια. Μην πάει στους συντρόφους με άδεια χέρια.

Εστία, 23.5.16





Σχόλιο Augusto Pinochet




Μέσα στο κείμενο κάνει μπαμ η γελοιότητα ότι ο Χίτλερ προκάλεσε τον ΒΠΠ. Τον ΒΠΠ, και τον ολοκληρωτικό πόλεμο εν γένει, τον προκάλεσε η δημοκρατία η οποία διεύρυνε την παρασιτική βάση μέσα στην κοινωνία και ανήγαγε κατ'αυτόν τον τρόπο τη βια σε λαϊκό αυτοσκοπό. Δεν είναι τυχαίο ότι η δημοκρατία, για να αποκρύψει την κραυγαλέα αποτυχία και επικινδυνότητά της, αναγκάζεται να καταφεύγει σε κηνύγι μαγισσών (βλ. Χίτλερ).

Έχει χρεοκοπήσει ολόκληρη η Δύση και έχουν διασυρθεί τα σκλαβωμένα Ευρωπαικά Έθνη - αποτελέσματα της δημοκρατίας όλα τους - και όλοι οι θεσμοί μαζικής προπαγάνδας παρακινούν τον κόσμο να μισήσει ανενδοίαστα τον φασισμό, τον ρατσισμό, την τρανσφοβία κ.ο.κ. Προφανώς διότι οι δημοκράτες εξουσιαστές μας θέλουν να παροχετεύσουν τη δίκαιη οργή του κόσμου κάπου αλλού, κάπου μακριά από αυτούς. Λες και ο Χίτλερ δεν είναι αποτέλεσμα της δημοκρατίας.

Αλλά και στο κείμενο αποκλειστικά να δώσει βάση κανείς, εύκολα έρχεται στα λόγια μου. Ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της κοινωνίας, λέει, καταστρέφει την παραγωγική βάση. Ο δημοκρατικός μετασχηματισμός τι κάνει; Όταν όλα διατίθενται για νομή στην ισχύ της ψηφοθηρικής ρουλέτας της δημοκρατίας, τι γίνεται; Όταν η δημοκρατία δίνει το δικαίωμα στον καθένα να ψηφίζει τι θέλει να αρπάξει από τους άλλους; Όταν η δημοκρατία σου δίνει την ευκαιρία με μια ψήφο να εξουσιάζεις τον πλησίον, τι ένστικτα αφυπνίζει; Εκείνα της παραγωγής ή τα πιο κτηνώδη; Και ποιος πραγματικά έχει ελπίδα μέσα σε μια δημοκρατική κοινωνία; Ο τίμιος παραγωγός, που πασχίζει να δημιουργήσει και να προστατέψει την παραγωγή του από τη δημοκρατικά νομιμοποιημένη αρπαγή του, ή ο ακαμάτης, ο καταναλωτής των φόρων, ο μοχθηρός και ο ύπουλος;


πηγή