Post reply

Name:
Email:
Subject:
Message icon:

Verification:

shortcuts: hit alt+s to submit/post or alt+p to preview


Topic Summary

Posted by: Pinochet88
« on: January 25, 2016, 11:01:18 am »

Ο Καπιταλισμός δεν είναι Ασύδοτος, είναι Ανώτερος!


Διάφοροι ανόητοι σοσιαλιστές λένε πως στον Καπιταλισμό δεν υπάρχει τάξη και ο καθένας κάνει ότι γουστάρει, ιδίως στο ζήτημα της παραγωγής. Δεν είναι ξεκάθαρο αυτό το οποίο υποστηρίζουν ή έχουν στο μυαλό τους, αλλά ζωγραφίζουν την εικόνα ως μια αναρχία της παραγωγής και την πλασάρουν ως κάτι το αρνητικό, δήθεν πως ο νταβατζής Κρουπ και τα κάτεργα της ΕΣΣΔ, που άφησαν τους λαούς χωρίς ψωμί, ήταν ανώτερες μέθοδοι. Αλλά η ίδια η έννοια της ασυδοσίας, που υπονοοούν οι απολογητές των εκατομμυρίων σφαγιασθέντων από τα χέρια της φθονερά ρεβανσιστικής εξουσίας, είναι ότι λιγότερο καπιταλιστικό υπάρχει. Η ασυδοσία δεν έχει θέση στην καπιταλιστική παραγωγή και θα το αποδείξω ευθύς αμέσως.

Φανταστείτε ότι γινόταν εχθές μια ροθμπαρντοπινοσετική Χούντα, εξαφανίζονταν παντελώς το Κράτος και όλα άνηκαν σε άτομα, στους Έλληνες και τους Λευκούς, σε ό,τι αφορά την Ευρώπη, και σήμερα είχαμε Καπιταλισμό, εν προκειμένω. Έστω λοιπόν ο Χανς, ιδιοκτήτης ενός εργοστασίου. Ο Χανς βρίσκεται αντιμέτωπος με το εξής ερώτημα: τι θα παράξει το εργοστάσιο. Ο Χανς δεν μπορεί να αποφασίσει ό,τι του καβλώσει, γιατί έτσι θα χάσει και θα πάψει να υπάρχει ως ιδιοκτήτης εργοστασίου. Το εργοστάσιο πρέπει να παράξει ό,τι εξυπηρετεί καλύτερα τον καταναλωτή. Άρα ο Χανς, δεν έχει επιλογές μπροστά του. Το μόνο το οποίο πρέπει να κάνει είναι να βρει τι γουστάρει ο καταναλωτής. Άρα ο Χανς πρέπει να είναι έξυπνος, να έχει υψηλό IQ, να του κόβει. Επομένως ιδιοκτήτης του εργοστασίου θα παραμένει κάποιος μόνο όταν είναι έξυπνος.

Δεν υπάρχει ζήτημα ασυδοσίας ή επηρεασμού του όλους συστήματος. Το σύστημα έχει ανοίξει κάποιες θέσεις, τις θέσεις των εργοστασιαρχών, στις οποίες θα μπούν μόνο οι έξυπνοι. Πουθενά το ζήτημα της ασυδοσίας. Η φυσική θέση του έξυπνου στον Καπιταλισμό είναι εκεί.


Τώρα, σε αντίθεση προς τον Καπιταλισμό, έχουμε τον σοσιαλισμό-κολλεκτιβισμό. Ο κολλεκτιβισμός ανοίγει τις ίδιες θέσεις στην κοινωνία, μόνο που το κριτήριο είναι διαφορετικό. Αν είσαι έξυπνος π.χ. και πεις στον Χίτλερ ότι το εργοστάσιο Κρουπ πρέπει να παράξει το τάδε αγαθό αντί για το δείνα γιατί αυτό εξυπηρετεί καλύτερα τους καταναλωτές, μάλλον θα φας ξύλο. Το κριτήριο επιλογής στον κολλεκτιβισμό είναι πόσο ισχυρός είσαι και πόση απειλή βίας μπορείς να ασκήσεις. Π.χ. για να ανέλθεις ως πολιτικός, ηγέτης κτλ στον κολλεκτιβισμό, πρέπει να έχεις μια ισχύ, να έχεις μαζί σου μια οργάνωση (κόμμα) που να δέρνει, να τραμπουκίζει, να βρίζει κτλ. Μέσα σε αυτό το παιχνίδι είναι να βγάλεις τους αντιπάλους σου νοκ άουτ με τη χρήση βίας. Αυτό είναι παντελώς ασύδοτο. Π.χ. τη Δευτερα ο Χίτλερ μπορεί να στείλει τους ναζί να πλακώσουν τον Ρεμ και την Πέμπτη τον Στράσερ. Ό,τι του καβλώσει κάνει, γιατί δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες. Μοναδικός κανόνας στον κολλεκτιβισμό είναι να γίνεις ο πρώτος στη βία και αυτό με τη σειρά του ευνοεί την ασυδοσία. Όσο πιο ασύδοτα χτυπάς τους υπολοίπους, τόσο καλύτερα για τις προοπτικές του (εγκληματικού) Κινήματός σου.

Επομένως, στον κολλεκτιβισμό είναι που υπάρχει ασυδοσία, για αυτό και βλέπουμε πως ο κολλεκτιβισμός έχει τρομερούς υπάνθρωπους "αστέρες" όπως οι αφρικανοί δικτάτορες, οι σχιστομάτηδες κομμουνιστές και άλλοι πρωτόγονοι ινδιάνοι. Ο καθένας υπάνθρωπος μπορεί να γίνει εξίσου στυγερός δικτάτορας όπως ο Χίτλερ. Στον χώρο της υψηλής επιχειρηματικότητας όμως, ιδίως όσο απελευθερώνεται η αγορά, μόνο οι Λευκοί κυριαρχούν, γιατί αυτοί μόνο διαθέτουν την πνευματική σπίθα να καταλάβουν τους καταναλωτές και το τι παίζει. Οι στρασερικοί πασόκοι και οι σκυλάραπες, το μόνο που μπορούν και ξέρουν να κάνουν είναι να γκαρίζουν πως θα τους σφάξουν όλους.

Το ένα σύστημα λοιπόν παίρνει από την ανθρωπότητα τον ανθό, τον Ανώτερο Λευκό Άνθρωπο και τον θέτει επικεφαλής, ενώ το άλλο, είναι ο πόλεμος όλων εναντίον όλων, με έμβλημα τον φθόνο, και στο οποίο ανέρχεται στην εξουσία κάθε καρυδιάς καρύδι.