στην ισπανια πριν τον φρανκο δεν υπηρχε ιεραρχια και το ιδιο συνεβαινε και στη ρωσια του λενιν τα πρωτα μονο χρονια... ουτε στις ορχηστρες δεν υπηρχαν μαεστροι!!!
ακριβως, και για να συνεχίσω, θα αρπαξω το παραδειγμα του νοσφερατου:
Ιεραρχία υπάρχει παντού στην κοινωνία και είναι αναπόφευκτη όταν χρειάζεται να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα.
Παράδειγμα: σε ένα χειρουργείο είναι επικεφαλής ένας γιατρός ή μια ομάδα γιατρών (στην οποία ενδέχεται πάλι κάποιος να είναι πιο παλιός - πεπειραμμένος κ.λπ.). Ο επικεφαλής δεν χειρουργεί δημοκρατικά. Δεν ψηφίζουν οι νοσοκόμοι και οι τραυματιοφορείς να βγάλουν μια απόφαση για το τι θα χειρουργήσουν. Αντίστοιχη με την ιεραρχικά ανώτερη θέση του ιατρού στο χειρουργίο είναι και η ευθύνη που έχει για το αποτέλεσμα.
Ιεραρχια δεν ειναι αναγκη να υπαρχει παντου, και μαλιστα εμποδιζει και την προοδο.
Παραδειγμα: Στην ιατρικη επιστήμη, παλια υπήρχαν οι σοφοι και φορεροι χειρουργοι, καθηγητες κοκ, οι experts με λιγα λογια. Και για πολλους αιωνες η ιατρικη ηταν καθυλωμενη στα ιδια και στα ιδια. Ωστόσο, με την "επινοηση" της Evidenced base medicine, ή να το πω αλλοιως, με την αναγκη για βασιζει ο καθενας την αποψη του οχι στην λαμψη του θρονου του, αλλα στο τι επιστημονικες αποδειξεις υπάρχουν. Ουσιαστικα αυτο ηταν μια επανασταση οπου οι "αναρχικοι", δλδ αυτοι που δυσπιστουν σε αυθεντιες, εριξαν κατω τους "βασιλιαδες" δλδ τους υπερκαθηγητες που "ειναι καθηγης-αυτος ξερει". Φυσικα η επανασταση δεν ολοκληρωθηκε ή δεν κοινωνικοποιηθηκε οποταν η κοινωνια δεν ειδε προοδο αναλογη της ιατρικής.
Claude Bernard — 'It's
what we think we know Ιεραρχια that keeps us from learning
Φιξντ, ελπιζω ομως να δεις οτι το νοημα αυτου που φιξαρα παλι υποστηριζει εμμεσα την θεση μου.
Αρα, αν πιστευουμε στον "αρχηγο-χειρουργο" τοτε θα ημασταν ακομη στην εποχη του "μαγου του χωριου".
Σε ευχαριστω για το παραδειγμα που εχεις φερει!
---
Η εκμετάλευση του ανθρώπου είναι μια έννοια πολύ θολή για να αποτελέσει θέμα σοβαρής συζήτησης. Εκμετάλευση είναι η δουλεία που είχαν στις βαμβακοφυτείες. Επειδή αυτό έπαψε, μετά είπαμε για μισθωτή σκλαβιά (δουλεία) επειδή οι πρώτοι μισθωτοί είχαν αποδοχές στο όριο της συντήρησης. Σήμερα υπάρχουν μισθωτοί ας πούμε μεγαλοστελέχη σε κάποιες τράπεζες που παίρνουν μισθό κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια. Υπάρχουν επαγγελματίες αθλητές που παίρνουν μισθό χιλιάδες ευρώ τη μέρα. Σήμερα διάβασα ότι η Μπιρμπίλη παίρνει 140.000 ευρώ το χρόνο για μια θέση σε κάποια υπηρεσία τυ ΟΗΕ. Κατά μια έννοια μισθωτοί είναι και αυτοί. Κάποιο αφεντικό έχουν πάνω από το κεφάλι τους.
Αν θες να δούμε το ποσοτικό θέμα,να το δούμε.
Αν θες να δούμε το φιλοσοφικό θέμα, να το δούμε
Δεν νομιζω οτι ειναι καθολου θολο. Ειναι σαν να λες πως επειδη στις βαμβακοφυτειες δουλευαν οι field ****, ενω στα σπιτια των αφεντικων δουλευαν οι house ****, σημαινει πως η "αυτο που λεμε σκλαβια στην δουλοκτητικη αμερικη ειναι κατι πολυ θολο...."
Υποψιαζομαι δε, πως ειναι επειδη δεν σου συμφερει που θες να κρατησεις την θολουρα. Αν κατι ειναι θολο, τοτε ο γενναιος αναζητητης της αληθειας ξερει πως οι ομιχλες δεν θα του κρυψουν την πραγματικοτητα και θα ξεδιαλυνουν υπο το φως του ορθολογισμου.
Τα μεγαλοστελέχη στις τραπεζες δεν αναιρουν το γεγονος οτι το τιτανοτεραστιο ποσοστο των εργατων δουλευει- παραγει - και αμοιβεται λιγοτερα απο οσα εχει παραξει.
Παραδειγμα ειναι πως αν οι εργατες σε αμπελι, δουλευουν μερα νυχτα στα αμπελια, στο τελος του χρόνου, ο ιδιοκτητης θα τους δωσει ενα μονο τσαμπί, ενω εχουν παράξει χιλιάδες. Και θα τους πει:"να μου λετε και ευχαριστώ, γιατι μπορω να βρω αλλους που λιμοκτονάνε, με μισο τσαμπί." Αν εσυ το βλεπεις δικαιο ή πως δεν υπαρχει εκμετάλλευση, τοτε οκ. Οχι απλα διαφωνούμε, αλλα είμαστε εχθροι!