Το κεφαλαιο= εξουσια, αρα ο σωστος αντιεξουσιαστης και αναρχικος...
Θα χαρω σε επεξηγησεις οποτε θες.
Ναι για πες μου, γιατί το κεφάλαιο είναι εξουσία;
Το κεφάλαιο είναι κάτι που το φτιάχνουν οι άνθρωποι; Είναι εξουσία επειδή το φτιάχνουν οι άνθρωποι; Προφανώς όχι.
Ή είναι εξουσία επειδή η κατανομή του ενέχει
τον κίνδυνο της ανισότητας; (1)
Αν είναι το δεύτερο τότε και το ύψος του ανθρώπου και η γνώμη που έχουμε για τα άτομα = εξουσία.
Η φύση μας δίνει διαφορετικό ύψος. Είναι η ανισότητα εξουσία; Εάν δεν είναι εξουσία επειδή μας το δίνει η Φύση και εξουσία είναι μόνο η παραγόμενη από τον άνθρωπο ανισότητα τότε:
Η έξωθεν μαρτυρία, που παράγουν οι άνθρωποι για κάθε άνθρωπο, είναι εξουσία; Π.χ. εμείς οι νορμάλ πιστεύουμε ότι είμαστε καλοί και νορμάλ και αυτοβαυκαλίζουμε ο ένας τον άλλον, ενώ εσένα δεν σε κάνουμε παρέα, πιστεύουμε ότι είσαι ένα κάθαρμα, ένας παλιάνθρωπος. Προφανώς υπάρχει κάποια ανισότητα εδώ. Άρα... είναι η παραγόμενη από τον άνθρωπο ανισότητα (στις έξωθεν μαρτυρίες) εξουσία;
Εάν είναι η παραγόμενη από τον άνθρωπο ανισότητα εξουσία, τότε ένας
αναρχικός αντιεξουσιαστής κτλ κομμουνιστής, θα έπρεπε να είναι και κατά του εθελοντισμού. Γιατί οι άνθρωποι εθελοντικά παράγουν ανισότητα, όπως π.χ. στο παράδειγμα της έξωθεν μαρτυρίας. Άρα ένας "αναρχικός" πρέπει για να ζήσει στον κόσμο που ονειρεύεται να επιβάλλει στους ανθρώπους να είναι "ίσοι", παντού, και στο κεφάλαιο ακόμα και στην έξωθεν μαρτυρία π.χ. να απαγορέψει να εκφραζόμαστε αρνητικά ή θετικά για κάποιον, διότι αυτό δημιουργεί αυτομάτως μια ανισότητα. Αλλά αυτός που θα απαγορέψει κάτι στους άλλους δεν θα είναι ίσος με τους άλλους. Γιατί για να είναι ίσοι όλοι πρέπει αν μπορεί ο ένας να απαγορέψει κάτι, να μπορούν να το κάνουν όλοι σε όλους, κυριολεκτικά και άμεσα. Επομένως οδηγούμαστε σε άτοπο.
Αν και η αποψή μου είναι ότι δεν χρειάζονται όλες αυτές οι υποθέσεις. Στο (1) κρύβονται όλες οι απόψεις σου. Δεν είσαι αναρχικός, είσαι ένας φονταμενταλιστής της "ισότητας". Θέλεις να επιβάλεις αυτό που θεωρείς "ισότητα", ένα πράγμα το οποίο ούτε υπάρχει στη φύση, ούτε πρόκειται οι άνθρωποι εθελοντικά ποτέ να το παράξουν, και ούτε μπορείς να ορίσεις επακριβώς διότι έτσι σε εξυπηρετεί. Και οι λόγοι για τους οποίους θέλεις να επιβάλεις την λεγόμενη "ισότητα" είναι ξεκάθαρα προσωπικοί, τυχοδιωκτικοί και κατά προέκταση ανειλικρινείς.
Αναρχικός είναι μόνο αυτός ο οποίος είτε δεν έχει είτε δεν θέλει να επιβάλλει κάποιες αρχές στους άλλους. Αναρχικός είναι εκείνος ο οποίος επιθυμεί να εκφράσει τη βούλησή του, μέσα σε ένα πλαίσιο όπου άλλοι, που έχουν παντελώς διαφορετική βούληση από αυτόν, να μπορούν να το κάνουν όπως και αυτός. Ο μόνος δρόμος για να οδηγηθούμε προς την αληθινή αναρχία είναι τα ατομικά δικαιώματα ιδιοκτησίας διότι αυτά και μόνο αυτά εξασφαλίζουν αυτονομία και αυτό-έκφραση στο άτομο. Όλα τα άλλα υποδηλώνουν μη εθελοντική επιβολή ανθρώπου σε άνθρωπο. Η "συλλογική" ιδιοκτησία δεν μπορεί καν να οριστεί φιλοσοφικά. Δεν μπορείς να φας συλλογικά ένα μήλο. Είτε θα το φας ατομικά είτε δεν θα το φας καθόλου. Επομένως η φιλοσοφική ένδεια της "συλλογικής" ιδιο-κτησίας (που ετυμολογικά είναι οξύμωρο) μπορεί να κρυφτεί μόνο πίσω από δημοκοπικούς μανδύες προβατοποίησης και εξουσίας.