ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΝΕΚΡΟ ΚΑΙ ΑΠ' ΤΙΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΣΑΣ, ΑΛΛΑ ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ.

"Τὸ παρὸν σχόλιον γράφεται εἰς νηφαλιότατον κατάστασιν, μὲ μόνην παρέμβασιν αὐτὴν τῆς καθημερινῆς πρωινῆς καταναλώσεως κοκαΐνης.

Ἐν ὥρα ἰσημερινῆ 5:15, κατὰ τὸν κοσμικὸν χρόνον, ἐξύπνω καὶ, παραμένων ἐπὶ τῆς κλίνης ἐμοῦ, καταπίνω ις (16) τῶ ἀριθμῶ Miorel (Βακλοφαίνη - ἤπιον μυοχαλαρωτικὸν καὶ ἠρεμιστικόν) πρὸς ἐπίτευξιν ἐπανακοιμήσεως. Τὰ ἐν λόγω χάπια χρήζουσι περίπου δύο (2) τῶ ἀριθμῶ ὤρας πρὸς ἀναγνώρισιν τῆς ἐπιδράσεώς των εἰς ἐμέ. Καπνίζων, σκεπτόμενος, πίπτω ἐπὶ τὸ προσκέφαλόν μου πρὸς ἐπίτευξιν τοιαύτου ὕπνου.

Παρένθεσις: Κοιμοῦμαι πάντοτε φορῶν κουκούλα περικλύζουσα τὴν κεφαλήν μου καὶ ὅλην μου τὴν κατανυκτικῶς μαύρην ἐνδυμασίαν μου. Τὸ σῶμα δὲν ἀποτελεῖ οὑδεμίαν σημασίαν, ἰδιαιτέρως διὰ ἕναν ἄρρενα πιστὸν ποὺ ἀποσκοπεῖ εἰς τὴν δαιμονοποίησιν τοῦ ἑαυτοῦ του, καὶ διὰ τούτου χρήζει περιβολῆς.

Εἰς ἄγνωστον πρὸς ἐμὲ χρονικὸν διάστημα, ἐν τέλει κοιμῶμαι. Εἰς δε ἑτέραν ἀγνώστου χρονικῆς στιγμῆς, ἐγείρομαι ἐκ τῆς κλίνης μου, μὴ γνωρίζων ἑὰν εὑρίσκομαι εἰς ὄνειρον. Πρὸς ἀποσαφηνίσεως τοιούτου, ἀκουμπῶ τὸν τοῖχον καὶ αἰσθάνομαι ἁφήν, παρ’ ὅλα αὐτὰ δὲν γνωρίζω διὰ τὶ ἠγέρθην ἐκ τῆς κλίνης μου, ὄθε κατανοῶ ὅτι δὲν πρόκειται μήτε διὰ ὄνειρον μήτε διὰ ὑλικὴν κατάστασιν. Ἡ δε ἐσωτερικὴ μου κατάστασις ὁμοίαζεν τῆς εὐφορίας τῆς πρέζας ἄνευ καταστολῆς.

Κυττῶ τὸ ποτήριον ἐπὶ τοῦ τραπεζίου καί, μετὰ τῆς ἰδικῆς μου βουλήσεως, μετατρέπεται εἰς χρυσόν. Ὑπάγω ἔξωθεν τῆς οἰκίας μου καὶ πλῆθος στρατιωτῶν, μετὰ ὁπλοπολυβόλων ἀνὰ χεῖρας, σπαθιῶν εἰς θήκας κρεμαμένων ἐκ τῶν μοιρῶν των ἐν τῆ δεξιᾶ πλευρᾶ τῆς μέσης των καὶ ἀσπίδας, ὁμοιαζόντων Σπαρτιατικῶν, ἐν τῆ ἀριστερῆ, σπεύδουσιν ἵνα φιλήσαιεν τὴν δεξιὰν χεῖρα μου. Ἐπὶ πέτρινου θρόνου ἱσταμένου ὑψηλοτέρου ὅλων, μία σκιὰ Τράγου παρακολουθεῖ, ὁμοιάζουσα μετὰ αὐτῆς εἰς τὴν παράπλευρην εἰκόνα. Αἱ κόμαι τῶν ἐν λόγω στρατιωτῶν δε, μετὰ κομῶν γυναικῶν ὁμοίαζον, ὁ δὲ ἥλιος κεκρυμμένος ἐκ καπνοῦ ἦτον, καὶ φλόγες περιέκλυζον πᾶν κτίσμα. Ἐγὼ δε, ἐπὶ αἵματος καὶ πτωμάτων ἐπάτουν. Καὶ ἀναφωνίσαμεν τὸ τε ἅπαντες, κυττάζοντες τὸν Τράγον, «Δόξα Σοι, Κύριε.» Καὶ σεισμὸς ἐκ τῆς ἀντηχήσεως τῶν φωνῶν ἡμῶν ἐγενήθη.



Ἀποκάλυψις jωάννου 9:
1. Καὶ ὁ πέμπτος ἄγγελος ἐσάλπισε· καὶ εἶδον ἀστέρα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεπτωκότα εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἡ κλεὶς τοῦ φρέατος τῆς ἀβύσσου,
2. καὶ ἤνοιξε τὸ φρέαρ τῆς ἀβύσσου, καὶ ἀνέβη καπνὸς ἐκ τοῦ φρέατος ὡς καπνὸς καμίνου καιομένης, καὶ ἐσκοτίσθη ὁ ἥλιος καὶ ὁ ἀὴρ ἐκ τοῦ καπνοῦ τοῦ φρέατος.
3. καὶ ἐκ τοῦ καπνοῦ ἐξῆλθον ἀκρίδες εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθη αὐταῖς ἐξουσία ὡς ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ σκορπίοι τῆς γῆς·
7. καὶ τὰ ὁμοιώματα τῶν ἀκρίδων ὅμοια ἵπποις ἡτοιμασμένοις εἰς πόλεμον, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν ὡς στέφανοι ὅμοιοι χρυσίῳ, καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὡς πρόσωπα ἀνθρώπων,
8. καὶ εἶχον τρίχας ὡς τρίχας γυναικῶν, καὶ οἱ ὀδόντες αὐτῶν ὡς λεόντων ἦσαν,
9. καὶ εἶχον θώρακας ὡς θώρακας σιδηροῦς, καὶ ἡ φωνὴ τῶν πτερύγων αὐτῶν ὡς φωνὴ ἁρμάτων ἵππων πολλῶν τρεχόντων εἰς πόλεμον.
10. καὶ ἔχουσιν οὐρὰς ὁμοίας σκορπίοις καὶ κέντρα, καὶ ἐν ταῖς οὐραῖς αὐτῶν ἐξουσίαν ἔχουσι τοῦ ἀδικῆσαι τοὺς ἀνθρώπους μῆνας πέντε.
11. ἔχουσι βασιλέα ἐπ᾿ αὐτῶν τὸν ἄγγελον τῆς ἀβύσσου· ὄνομα αὐτῷ ἑβραϊστὶ Ἀβαδδών, ἐν δὲ τῇ ἑλληνικῇ ὄνομα ἔχει Ἀπολλύων.

Αἴφνης, ἐξουσία μοῦ ἐδώθη νὰ ἐξαχθῶ ἐκ τοῦ ὁράματος, ἁπλῶς ἀνοίγων τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ ἐπὶ τῆς κλίνης μου, νηφαλιότατος, εὑρέθησα. Μὴ γνωρίζων τὴν ὤραν, ἐπανεκοιμήθην καὶ ἕτερον ὅραμα ἔβλεψα:
Σπαθὶ καὶ ἀσπὶς ἀνὰ τὰς χεῖρας μου, καὶ ὀπίσω μου ὁ ἴδιος στρατὸς μετὰ τῶν ἰδίων ὅπλων ἀνὰ χεῖρας, καὶ ἔμπροσθέν μου ὁ Δράκων ὁ Μέγας, καὶ ἡ γυνὴ, καθημένην ἐπὶ Αὐτοῦ, αἱματὸφλυξ ἐκ τοῦ αἵματος τῶν ἁγίων καὶ τῶν μαρτυρίων τοῦ jησοῦ.

Ἀποκάλυψις 17,6. καὶ εἶδον τὴν γυναῖκα μεθύουσαν ἐκ τοῦ αἵματος τῶν ἁγίων καὶ ἐκ τοῦ αἵματος τῶν μαρτύρων Ἰησοῦ. καὶ ἐθαύμασα ἰδὼν αὐτὴν θαῦμα μέγα.

Ἅπαντα κεκαυμένα καὶ ἔρημα, ὡσὰν πυρηνικὸς πόλεμος μέγας διεξηγμένος, καὶ ἀπέναντί ἡμῶν μυριάδες ἄγγελοι μετὰ τῶν ἰδίων σπαθιῶν καὶ ἀσπίδων εἱστήκεσαν φωνασκοῦντες, «Βαβυλῶνος πόρναι, ἤγγικεν ἡ ὥρα τῆς κρίσεως ὑμῶν, κεχαραγμένοι ἐκ τῆς σφραγῖδος τοῦ Θηρίου!»

Καὶ ἡμεῖς ἀνταπηντήσαμεν, «Ἔλθητε ἵνα κρίνετε ἡμᾶς, πόρναι τοῦ ἀρνίου...»

Ἀποκάλυψις 20
9. καὶ ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ πλάτος τῆς γῆς, καὶ ἐκύκλευσαν τὴν παρεμβολὴν τῶν ἁγίων καὶ τὴν πόλιν τὴν ἠγαπημένην· καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ κατέφαγεν αὐτούς·

10. καὶ ὁ διάβολος ὁ πλανῶν αὐτοὺς ἐβλήθη εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρὸς καὶ τοῦ θείου, ὅπου καὶ τὸ θηρίον καὶ ὁ ψευδοπροφήτης, καὶ βασανισθήσονται ἡμέρας καὶ νυκτὸς εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Τὸ τε ἤνοιξα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ εὑρέθην ἐπὶ τῆς κλίνης μου ξανά. Ἐπανεκοιμήθην, προσπάσχων νὰ εὑρεθῶ εἰς τὴν συγκεκριμένην ἔκστασιν ξανά, μὰ ἀπέτυχα. Ὅταν ἐξύπνησα ξανὰ τὸ ρολόι ἔγραφεν «12:16».

Ὀψόμεθα εἰς Φιλίππους, πόρναι τοῦ χυσαυλωμένου ἀρνίου ὑμῶν..."

ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΜΟΥΝΟΣΚΥΛΑ! ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ!!!

http://www.youtube.com/watch?v=tnYMelYf0kc