Το Μέλλον του Πολέμου βρίσκεται στον Καπιταλισμό
By: Nacht und Nebel No comments
Άλλο δράση και άλλο υποταγή Παρά το γεγονός ότι ο Καπιταλισμός και η Ελεύθερη Αγορά είναι το καλύτερο φάρμακο στην επίλυση των διαφορών των ανθρώπων χωρίς τη χρήση βίας, το μέλλον του πολέμου βρίσκεται στον ιδιωτικό τομέα και αυτό οφείλεται κυρίως στην τεχνολογική εξέλιξη του πολεμικού υλικού.
Όταν η τεχνολογία δεν ήταν ακόμα ανεπτυγμένη σε βαθμό να έχει ο πολεμιστής στη διάθεσή του ισχυρά όπλα, τότε μετρούσε σημαντικά το ανθρώπινο σώμα. Όταν π.χ. το μόνο το οποίο έφερε μαζί του ο πολεμιστής ήταν ένα ακόντιο, όσο επιδέξιος και δυνατός και να ήταν, δεν μπορούσε να σκοτώσει πολλούς αντιπάλους και το σκότωμα αυτό ήταν χρονοβόρο. Επομένως, ένας, δεν μπορούσε να κάνει πολλά. Για αυτό σε μεγάλο βαθμό ο πόλεμος κρινόταν από το πλήθος των πολεμιστών και όχι από την εκπαίδευση ή τον εξοπλισμό τους.
Η τεχνολογία όμως, της οποίας η ανάπτυξη είναι αλληλένδετη με το ελεύθερο εμπόριο και τον καπιταλισμό, άλλαξε άρδην αυτές τις καταστάσεις. Γεννήθηκε έτσι η δυνατότητα να διατεθούν ισχυρά όπλα, επίγεια, εναέρια και θαλάσσια, στους πολεμιστές ούτως ώστε ένας πολεμιστής να μπορεί πλέον να κάνει πολλά μόνος του. Αυτό άλλαξε το βασικό κριτήριο του αποτελέσματος του πολέμου. Το πλήθος των πολεμιστών πλέον παίζει ολοένα και μικρότερο ρόλο, ενώ τα μέσα τα οποία έχουν στη διάθεσή τους είναι το παν.
Αντιστοίχες αλλαγές έχουν γίνει, γίνονται και θα εξακολουθήσουν να γίνονται στον στρατό. Όταν το βασικό κριτήριο ήταν το πλήθος, δινόταν λιγότερη βάση στην ατομική εκπαίδευση, την ικανότητα πρωτοβουλίας και επιβάλλετο η πειθαρχία. Το Κράτος ήταν κατάλληλο να φτιάξει στρατούς σε αυτήν την εποχή, αλλά αυτή η εποχή παρήλθε. Τώρα πλέον που παίζει ρόλο η ατομική ικανότητα του χειριστή του όπλου να προκαλέσει ζημιά στον αντίπαλο, η πειθαρχία και η επιστράτευση που επιβάλλει το Κράτος είναι άχρηστη ή ακόμα και επικίνδυνη. Γιατί απλούστατα δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ικανότητες να χειριστούν με επιδεξιότητα και ευφυή τρόπο όπλα υψηλής πολυπλοκότητας και ισχύος. Και αυτές οι ικανότητες, κόντρα στα όσα αντιεπιστημονικά υποστηρίζουν οι σοσιαλιστές, δεν μαθαίνονται. Επομένως η μαζική επιστράτευση και η ολοκληρωτική επιβολή πειθαρχίας περισσότερο βλάπτουν και εκθέτουν, παρά οφελούν το στράτευμα.
Αξίζει δε να προσθέσουμε τα στοιχεία που επιτάσσουν την παρακμή του κρατικού στρατού με τρόπο εγγενή. Όποιος υποστηρίζει το οτιδήποτε κρατικό και κατά προέκταση αναδιανεμητικό, έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του τη νομή του πλούτου, την προσωπική ευμάρεια, την απόλαυση, τα οποία εξ ανάγκης υποκριτικά καλείται να αποκηρύξει. Η αποτελεσματικότητα του κρατικού στρατού είναι το μέσο της επίτευξης ενός σκοπού, δεν είναι ο αυτοσκοπός. Αυτό κάνει τους κρατικιστές στρατόκαβλους να μαλακώνουν μετά από επιτυχίες, προαγωγές, ή σχετικές εξασφαλίσεις. Τουναντίον, οι ιδιωτικές εταιρείες αντιμετωπίζουν την αποτελεσματικότητα ως αυτοσκοπό της ύπαρξής τους και δεν διστάζουν να απομακρύνουν οποιονδήποτε παύσει να συνεισφέρει σε αυτήν. Ο λόγος για τον οποίο δεν υπάρχει απολύτως καμία υποχρέωση σεβασμού στους "αποστράτους" του ιδιωτικού στρατού, κάνει τους ιδιωτικούς στρατούς καταλληλότερους για τον πόλεμο. Τον οποίο και αναλαμβάνουν πλέον σε όποιαδήποτε δύσκολη αποστολή δεν μπορεί να βγάλει σε πέρας ο στρατός των υπαλλήλων του Κράτους.
Η ψευτοϊδεολογία της αυτοθυσίας για την Πατρίδα έχει υστερόβουλα κίνητρα, μετά τη νίκη κατά του αντιπάλου, την κονόμα, την ηδυπάθεια και την αρπαχτή. Ο ιδιωτικός στρατός είναι απαλλαγμένος από τα αποπροσανατολιστικά κλισέ και τις ανεγκέφαλες τελετουργίες του κρατικού στρατού και αποτελείται από συνειδητοποιημένους επαγγελματίες που εκτελούν τη δουλειά τους με επαγγελματικά κριτήρια και όχι ως θεατρινίστικα πειθαρχημένη συμμορία, οι οποίοι είναι αποδεδειγμένα κατάλληλοι για αυτό που εθελούσια έχουν επιλέξει να κάνουν. Η καπιταλιστική ανάπτυξη της τεχνολογίας δίνει τη δυνατότητα στο άτομο να ξεχωρίσει από τον βούρκο της σκλαβωμένης νωθρότητας και της αθεράπευτης ανικανότητας των μαζικών καταναγκαστικών στρατών του Κράτους και να συνδέσει τις κορυφαίες υπηρεσίες του με την παραγωγικότητα της κοινωνίας, επιτρέποντας για πρώτη φορά στην ιστορία, να νικήσουν οι καλύτεροι και όχι οι πολυπληθέστεροι, οι μοχθηρότεροι και οι πιο απελπισμένοι.
- See more at:
http://libertyforgreece.blogspot.gr/2016/05/blog-post_22.html#sthash.XfBHZUgu.dpuf