Post reply

Name:
Email:
Subject:
Message icon:

Verification:

shortcuts: hit alt+s to submit/post or alt+p to preview


Topic Summary

Posted by: The Pareto law
« on: May 10, 2016, 09:24:04 am »

Σε μένα τα λες όλα αυτά;

Συμφωνώ και επαυξάνω, για να τα βλέπει ο κάθε σοσιαληστάκος.
Posted by: Pinochet88
« on: May 10, 2016, 07:35:41 am »

1.    Εστιάζεις περισσότερο στην αποταμίευση αντί στην παραγωγή νέου χρήματος, όπως π.χ. μέσω των επενδύσεων που αποτελεί έναν από τους πιο αποδοτικούς τρόπους για την επίτευξη του στόχου σου.

2.    «Βολεύεσαι» με έναν σταθερό μισθό.

3.    Αγοράζεις πράγματα που γνωρίζεις ότι στην πραγματικότητα δεν έχεις τη δυνατότητα να αποκτήσεις.

4.    Κυνηγάς το όνειρο κάποιου άλλου και όχι το δικό σου.

5.    Δεν τολμάς αρκετά και δεν εγκαταλείπεις τη «ζώνη ασφαλείας» σου.

6.    Πρώτα ξοδεύεις και τακτοποιείς τις υποχρεώσεις σου και μετά σκέφτεστε να αποταμιεύσεις τα λιγοστά χρήματα που σου έχουν μείνει.

7.    Πιστεύεις πως το να γίνεις πλούσιος είναι κάτι άπιαστο.

Σε μένα τα λες όλα αυτά ή σπαμάρεις ανεξέλεγκτα εν είδει απονενηοημένου διαβήματος;
Posted by: μανα στειλε λεφτα
« on: May 08, 2016, 07:09:06 pm »

ο μονος North που υποστηριζουμε ειναι ο Peter :aunan:
Posted by: The Pareto law
« on: May 08, 2016, 07:00:48 pm »

Πάρε και ένα έμπρακτο παράδειγμα, ώστε να το εμπεδώσεις καλύτερα το θέμα.

Ο Τόμπσον, όπως τόνισε ο ίδιος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Business Insider, σταμάτησε να ζητάει χαρτζηλίκι από τους γονείς του, θέλοντας να κερδίζει το μήνα 100 δολάρια. Αρχισε λοιπόν το Online Marketing αφήνοντας στην άκρη τα video games και πλέον κερδίζει μέσω μιας μίνι επιχείρησης που έχει στήσει, 30,000 δολάρια το μήνα. Ποιες είναι όμως οι συμβουλές του 17χρονου για όλους τους νέους...

1.Αναλάβετε δράση
Το πρώτο μάθημα είναι πως πρέπει πραγματικά να κάνετε κάτι. «Πολλοί άνθρωποι όλο συζητούν και λένε πως κάτι πρέπει να κάνουν αλλά λόγω της αναβλητικότητάς τους δεν το κάνουν ποτέ. Αν δεν επιχειρήσεις κάτι, δεν θα έχεις ποτέ επιτυχία», σημειώνει ο Τόμπσον.

2.Μη φοβάστε την αποτυχία
Το δεύτερο μάθημα έχει να κάνει με την επιμονή. Τα λάθη πάντα γίνονται. Ο Τόμπσον παραδέχεται πως έκανε αρκετά λόγω απειρίας και αναφέρει «Η αποτυχία είναι πλεονέκτημα. Μαθαίνεις από τα λάθη σου και γίνεσαι καλύτερος».

3.Μείνετε συγκεντρωμένοι
Δεν πρέπει ποτέ να ξεφεύγετε από τον στόχο σας.«Το πιο ισχυρό σας όπλο είναι να μείνετε συγκεντρωμένοι. Μόνο έτσι μπορείτε να εκτοξευτείτε» αναφέρει ο 17χρονος.

4. Να έχετε δίπλα σας θετικούς ανθρώπους
Το δίκτυο των ανθρώπων που σας περιβάλλουν οφείλει να σας προσφέρει μια θετική αύρα, να ανυψώνει το ηθικό σας και να σας εμπνέει. «Οι γονείς μου είναι ικανοποιημένοι με όσα έχουν. Εγώ πάλι, θέλω να επεκταθώ. Δεν είχαν χρήματα για να με βοηθήσουν αλλά ηθικά με στήριξαν πολύ. Νομίζω πως αν είχα δίπλα μου αρνητικούς ανθρώπους που δεν είχαν διάθεση να πετύχουν κάτι στη ζωή τους, θα με είχαν παρασύρει προς τα κάτω» τόνισε ο Τόμπσον.

5.Μην επαναπαύεστε
Ο 17χρονος Τόμπσον είδε την εταιρεία του να γιγαντώνετε σιγά-σιγά. Από τα 100 δολάρια το μήνα, κατάφερε με μερικές αλλαγές να φτάσει στα 1.000 δολάρια και από εκεί στις 10.000 δολάρια. «Οι περισσότεροι άνθρωποι θα ήταν ευτυχισμένοι με τον πρώτο στόχο τους και δεν θα κοιτούσαν πως να αυξήσουν το κέρδος τους. Το μεγαλύτερο λάθος είναι να επαναπαυτείς σε ό,τι έχεις πετύχει».


temperthompson.com


Βεβαίως, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι αυτά τα παραδείγματα δεν ανηκούν στην χώρα του φετιχιστικού κρατικισμού. Στην χωρά του Τσίπρα, των ζώων που τον εξέλεξαν (και θα ξαναεκλέξουν, αν όχι αυτόν ίσως κάποια άλλη «ζωάρα» της αριστερής επετηρίδας), της ψευδοφασιστεράς και της μη προόδου η συγκεκριμένη επιχείρηση θα είχε υπερφορολογηθεί και θα είχε κλείσει.

Posted by: The Pareto law
« on: May 08, 2016, 06:30:28 pm »

Άκου σοσιαληστάκο που σε χρηματοδοτεί η μνήμη του Κοντρέανου και του Μάχνο, παρότι κανείς δεν μπορεί πραγματικά να προβλέψει το μέλλον υπάρχουν πάντα κάποια σημάδια που δείχνουν ότι δεν βαδίζεις στο σωστό δρόμο. Για την ακρίβεια, υπάρχουν 7 συγκεκριμένοι λόγοι που έχουν παρατηρηθεί και καταγραφεί συχνά και δείχνουν πως μάλλον δεν θα τα καταφέρεις να παράγεις και να γίνεις πλούσιος και αυτοί οι λόγοι επιγραμματικά είναι:

1.    Εστιάζεις περισσότερο στην αποταμίευση αντί στην παραγωγή νέου χρήματος, όπως π.χ. μέσω των επενδύσεων που αποτελεί έναν από τους πιο αποδοτικούς τρόπους για την επίτευξη του στόχου σου.

2.    «Βολεύεσαι» με έναν σταθερό μισθό.

3.    Αγοράζεις πράγματα που γνωρίζεις ότι στην πραγματικότητα δεν έχεις τη δυνατότητα να αποκτήσεις.

4.    Κυνηγάς το όνειρο κάποιου άλλου και όχι το δικό σου.

5.    Δεν τολμάς αρκετά και δεν εγκαταλείπεις τη «ζώνη ασφαλείας» σου.

6.    Πρώτα ξοδεύεις και τακτοποιείς τις υποχρεώσεις σου και μετά σκέφτεστε να αποταμιεύσεις τα λιγοστά χρήματα που σου έχουν μείνει.

7.    Πιστεύεις πως το να γίνεις πλούσιος είναι κάτι άπιαστο.

Τώρα, πάρε μια βαθιά ανάσα πρώτα για να τα χωνέψεις καλά και μετά συνυπολόγισε ότι μαζί με όσα διάβασες και ισχύουν, το πιθανότερο είναι ότι μεγάλωσες σε μια οικογένεια που σε ευνούχισε και σε έκανε μουνόδουλο. Διαπαιδαγωγήθηκες από ένα κρατικό «σωφρονιστήριο» που σε έκανε «παπαγάλο» χωρίς κριτική σκέψη και βούληση να παράγεις. Και τώρα πια και να θέλεις να αλλάξεις είναι αργά. Σου έχω καλά νέα. Στο σχέδιο για την ομαλή μετάβαση προς στην ατομική Ιδιοκτησία και την Ελευθερία θα είσαι περιττός.
Posted by: Pinochet88
« on: April 11, 2016, 12:53:58 pm »

Η ανισότητα είναι νόμος της Φύσης. Είτε το σύστημα στο οποίο ζούμε βασίζεται στη βία της κρατικής εκμετάλλευσης, είτε στην Ελεύθερη Καπιταλιστική Παραγωγικότητα, πάντα το αποτέλεσμα θα είναι άνισο, γιατί οι άνθρωποι είναι πλασμένοι άνισοι μεταξύ τους. Το ζήτημα επομένως δεν είναι η ανισότητα, η οποία πάντα θα υπάρχει, αλλά το ποια ανισότητα θέλουμε; Θέλουμε την ανισότητα της βίας, όπου οι πιο βίαιοι άνθρωποι, δλδ εκείνοι οι οποίοι μοιάζουν περισσότερο στα κτήνη, θα βρίσκονται ψηλά, ή θέλουμε την ανισότητα της αρετής και της ευφυίας, όπου και υπό το Καπιταλιστικό Σύστημα, εκείνοι οι οποίοι εξυπηρετούν τις ανάγκες των συνανθρώπων τους καλύτερα και εξασφαλίζουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για την ανθρωπότητα και την καθιστούν ισχυρότερη και την επιβίωσή της ευκολότερη, βρίσκονται στην κορυφή; Στο ένα σύστημα εκείνοι που παρασιτούν περισσότερο βρίσκονται στην κορυφή, μέχρι να πεθάνει συνολικά το είδος και να πεθάνουν και αυτοί με τη σειρά τους, ενώ στο άλλο σύστημα, το σύστημα της παραγωγής, οι πιο ενάρετοι παραγωγοί βρίσκονται στην κορυφή η οποία ψηλώνει όλο και περισσότερο ανεβάζοντας και όλους τους υπόλοιπους και κάνοντας τη ζωή τους καλύτερη.




Economic Inequality Is Not Increasing. Propaganda Is.

It never ends. We are besieged by articles on today's increasing economic inequality. These articles have three things in common:

    1. Each one has a favorite explanation/boogeyman.
    2. Each one calls for political reforms to make things more equal.
    3. Each one fails to mention Pareto's 20/80 law.

Here is the main problem with these articles: economic inequality has not increased since at least 1897 -- the year that Vilfredo Pareto published his discovery: about 20% of the people in every European nation he studied owned about 80% of the wealth.

Every year, when about 1,500 of the richest people in the world meet at Davos, Switzerland to attend the World Economic Forum, a Left-wing group called Oxfam issues a report. The group rewrites the annual report and the accompanying press release, but it is always conveys the same message: about 1% of the rich own 50% of the world's wealth. I wrote a response to Oxfam and its report in 2014: "Envy Never Sleeps: Attacking the Rich." I did this again in 2015: "Pareto Statistic: The Wealthiest 1% Will Soon Own 50% of the World's Wealth."

The Right also indulges in similar expressions of outrage. Here is an example.

A PARETO PYRAMID

This was offered by Charles Hugh Smith. I like it because it includes a pair of graphics. Both of them are tied to the underlying image of a pyramid: straight sides, with the same angle all the way up, from base to capstone. The image is pure Pareto.




http://www.oftwominds.com/blogapr16/centralized-money4-16.html

We are supposed to be aghast.

I am not.

The Pareto law is a power law. The same 20/80 rule applies all the way up. This is why it is a pyramid.

    1. 20% of the population owns 80% of the wealth.
    2. 4% (.2 x 20%) of the population owns 64% (.8 x 80%) of the wealth.
    3. 0.8% (.2 x 4%) of the population owns 51% (.8 x 64%) of the wealth.

Smith's pyramid shows that 0.7% of the population owns 45% of the wealth.

This sounds about right. As we say, it's close enough for government work.

Smith blames this pyramid on the Federal Reserve System.




His explanation makes sense to all of us anti-central bank fanatics with respect to which groups are at the top. It makes no sense with respect to the existence of the pyramid. That's because nothing makes sense with respect to the existence of the pyramid.

We do not know what causes it. We only know that it is as close to universal as any outcome in history.

Taking Smith at his word, the Federal Reserve is the cause of this pyramid. But it isn't. It is merely the cause of who gets into the top of the pyramid -- maybe.

To understand who gets in and who is shoved out, and why, we first need to know the law governing the structure of the pyramid. Sadly, no one has proposed a plausible explanation.

Smith resurrects his graphics in an April 6, 2016 article.

Smith is a well-meaning author. He just doesn't understand the presence of Pareto's law. He never mentions it.

REFORM!

Because critics of this or that institution of modern capitalism want to pillory this institution for inequality, they resurrect this pyramid of ownership. They cry out: "Shame! Shame!" Then they cry out: "Reform! Reform!"

The favorite boogeyman may well be the cause of which group gets into the top. But readers should never forget this rule of analysis: this does not explain the perpetual nature of the 20/80 pattern.

Here is the problem: the pattern will persist in the post-reform period. Then new groups can bring their accusations of unfair political system-rigging against whichever group is now in the top 1% (actually 0.8%).

There will be debate about how people get into the top group. There will be debate about exactly who has squeezed his way in. But of this we can be sure: the pyramid will be there, just as Cheops' pyramid is. All the other seven wonders of the ancient world have disappeared, but this one remains, oblivious to change. No one knows how the Egyptians built it, just as no one knows why Pareto's pyramid persists.

The reformers just do not get it: the Pareto pyramid is found everywhere, no matter which reform group won the most recent reform.

This does not just apply to wealth. It applies across the board in institution after institution. No one knows why, but it does.

Richard Koch has created a personal publishing cottage industry by writing books on Pareto in business. They are good books. I assign two of them to my Business I students in the Ron Paul Curriculum.

The Pareto curve is a huge grab bag of instant outrage for authors who need something to write about, either for or against a particular reform.

It really is a shame that no one can explain it.

CONCLUSION

The Pareto law is not only widespread, it is convenient for all economic reformers. All they need to do is this, when writing their justifications for reform:

    1. Plug in the latest statistics on wealth distribution.
    2. Create a pyramid graphic.
    3. Offer an explanation as to how a group has politically rigged the economy to favor itself.
    4. Call for reform.

All this requires the following:

    5. A refusal to mention that the latest distribution deviates only slightly from a universal pattern.


source