Post reply

Name:
Email:
Subject:
Message icon:

Verification:

shortcuts: hit alt+s to submit/post or alt+p to preview


Topic Summary

Posted by: Alex Tabarrok
« on: January 06, 2016, 10:20:44 pm »

ομολογω πως οι απαντησεις σου ειναι καλυτερες απο του πινοσετ γιατι εχουν λογικη και δεν ειναι παραλληριματικος ο λογος, αλλά καταλαβαίνεις πως ο πυχης αυτος ειναι χαμηλος. Επειδη ρωτησα σε παμπολλα φορουμς τους αν.καπ ιδες και δεν πηρα απαντησεις, επετρεψε μου να συνεχίσω.

1-η συγκέντρωση πλουτου σε λιγους ανθρωπους πιστευεις πως ειναι προβλημα στον αν καπ ισμο; δημιουργει απειλη για το συστημα σας;

2-Πως θα διασφαλίσεις μια επιχειρηση να μην ρυπαίνει την γη στον ΑνΚαπ ισμο;
συγκέντρωση πλούτου σε πολλούς θες να πεις, όχι σε λίγους. Ανακλαστικά, όσο περισσότεροι είναι οι πλούσιοι, τόσο λιγότερη πιθανότητα υπάρχει να φτιαχτεί κράτος/εξουσία. Αν, δε, είναι όλοι πλούσιοι, η πιθανότητα δημιουργίας κράτους εκμηδενίζεται εντελώς. Όταν ο Χ συγκεντρώνει περισσότερο πλούτο από τον Ψ, ο Ψ θα προσπαθήσει να τον συναγωνιστεί και να τον φτάσει. Ο συναγωνισμός μόνο σε καλό βγάζει.

Για τη ρύπανση. Στον Αναρχοκαπιταλισμό, το δικαίωμα της ιδιοκτησίας του καθενός θα γίνεται απόλυτα σεβαστό από όλους τους άλλους. Αυτόν που ρυπαίνει θα τον μποϋκοτάρουν όλοι μέχρι να μη μπορεί να βγάζει κέρδος από τη ρύπανση και να το σταματήσει.
Posted by: mistermax
« on: January 06, 2016, 10:13:43 pm »

Nαι. Αλλά ο εργαζόμενος δε θα έχει πρόβλημα με τυχόν μείωση του μισθού, αφού 1) ο ίδιος επέλεξε να εργαστεί, και 2) θα υπάρχει διαφάνεια ως προς την πορεία της επιχείρησης - ό,τι γνωρίζει ο εργοδότης για τα έσοδα, θα το γνωρίζει και ο εργαζόμενος.

ομολογω πως οι απαντησεις σου ειναι καλυτερες απο του πινοσετ γιατι εχουν λογικη και δεν ειναι παραλληριματικος ο λογος, αλλά καταλαβαίνεις πως ο πυχης αυτος ειναι χαμηλος. Επειδη ρωτησα σε παμπολλα φορουμς τους αν.καπ ιδες και δεν πηρα απαντησεις, επετρεψε μου να συνεχίσω.

1-η συγκέντρωση πλουτου σε λιγους ανθρωπους πιστευεις πως ειναι προβλημα στον αν καπ ισμο; δημιουργει απειλη για το συστημα σας;

2-Πως θα διασφαλίσεις μια επιχειρηση να μην ρυπαίνει την γη στον ΑνΚαπ ισμο;
Posted by: Alex Tabarrok
« on: January 06, 2016, 10:09:13 pm »

Δεν το διάβασα, τι λες πάλι; Ήταν καπιταλιστής ο Γκέριγκ;  ;D
Λέω ότι ο Γκέρινγκ ήταν σοσιαλιστής όπως εσύ. Διάβασέ το μπας κι αποφύγεις την τύχη του. Τα κείμενα που ΔΕΝ διαβάζεις είναι του North και του Ευαγγελόπουλου. Αυτό δεν είναι κανενός από τους δύο.
Posted by: Pinochet88
« on: January 06, 2016, 10:06:02 pm »

Έτσι αποδομούμε το σοσιαλισμό μαλάκα Πινοσέτ.
Δεν το διάβασα, τι λες πάλι; Ήταν καπιταλιστής ο Γκέριγκ;  ;D
Posted by: Alex Tabarrok
« on: January 06, 2016, 09:17:19 pm »

Δλδ ο "μισθος" θα μεταβαλλεται αναλόγως των εσόδων;  (αφου λες ανταλλακτικη, αυτο υπονοει....)
Nαι. Αλλά ο εργαζόμενος δε θα έχει πρόβλημα με τυχόν μείωση του μισθού, αφού 1) ο ίδιος επέλεξε να εργαστεί, και 2) θα υπάρχει διαφάνεια ως προς την πορεία της επιχείρησης - ό,τι γνωρίζει ο εργοδότης για τα έσοδα, θα το γνωρίζει και ο εργαζόμενος.
Posted by: mistermax
« on: January 06, 2016, 09:04:56 pm »

αφού δε θα τον αναγκάσει κανείς, ναι. Πάλι όμως η αλυσίδα αυτή δε θα είναι ιεραρχική με την έννοια που ξέρουμε σήμερα. Ουσιαστικά θα είναι ανταλλακτική. Ο ένας θα δίνει τους καρπούς της δημιουργικότητάς του στον άλλο. Δε θα είναι σε καμιά περίπτωση η σχέση αφεντικού-υπαλλήλου που ξέρουμε σήμερα.

Δλδ ο "μισθος" θα μεταβαλλεται αναλόγως των εσόδων;  (αφου λες ανταλλακτικη, αυτο υπονοει....)
Posted by: Alex Tabarrok
« on: January 06, 2016, 08:51:32 pm »

δλδ αν εντάσσονται ιδια βουλήση σε μια ιεραρχική αλυσίδα, αυτό ειναι συμβατό με τον αν.καπ;
αφού δε θα τον αναγκάσει κανείς, ναι. Πάλι όμως η αλυσίδα αυτή δε θα είναι ιεραρχική με την έννοια που ξέρουμε σήμερα. Ουσιαστικά θα είναι ανταλλακτική. Ο ένας θα δίνει τους καρπούς της δημιουργικότητάς του στον άλλο. Δε θα είναι σε καμιά περίπτωση η σχέση αφεντικού-υπαλλήλου που ξέρουμε σήμερα.
Posted by: mistermax
« on: January 06, 2016, 08:38:29 pm »

από ανάγκη όχι. Από βούληση ναι.

δλδ αν εντάσσονται ιδια βουλήση σε μια ιεραρχική αλυσίδα, αυτό ειναι συμβατό με τον αν.καπ;
Posted by: Alex Tabarrok
« on: January 06, 2016, 08:28:32 pm »

Δλδ στον Αν.Καπ δεν θα υπαρχουν μισθωτοι υπάλληλοι;
από ανάγκη όχι. Από βούληση ναι.
Posted by: mistermax
« on: January 06, 2016, 07:35:32 pm »

μην τρως το παραμύθι του κρατιστοπράκτορα Πινοσέτ. Αναρχοκαπιταλισμός = απόλυτος ατομικισμός. Δηλαδή κανένας δε θα μπορεί να ασκεί εξουσία σε κανέναν. Όλοι στους εαυτούς μας.

Δλδ στον Αν.Καπ δεν θα υπαρχουν μισθωτοι υπάλληλοι;
Posted by: Alex Tabarrok
« on: January 06, 2016, 07:31:36 pm »

Στον Αν.Καπ πάλι ο καθε μεγαλοϊδιοκτήτης θα έχει τους κολαούζους του, γιατι η εξουσία (η ριζα του κακου) και η ιεραρχία παραμένει.

Η εξουσία γεννά σκλάβους.
μην τρως το παραμύθι του κρατιστοπράκτορα Πινοσέτ. Αναρχοκαπιταλισμός = απόλυτος ατομικισμός. Δηλαδή κανένας δε θα μπορεί να ασκεί εξουσία σε κανέναν. Όλοι στους εαυτούς μας.
Posted by: mistermax
« on: January 06, 2016, 07:25:47 pm »

η ρίζα του κακού είναι η ίδια. Τέτοια φαινόμενα γεννιούνται από τη λατρεία του σοσιαλισμού για το κράτος. Τους Γκέρινγκ και τους Μπουλγκάνιν αυτού του κόσμου τους γεννούν οι Καρλ Μαρξ, οι Εμίλ Ντυρκέμ κι οι Μαξ Βέμπερ, "από την καλή τους την καρδιά". Οι ίδιοι γέννησαν και τον Κέυνς, και τον Πάλμε και τους Σκανδιναβούς.

Σε καιρό ειρήνης υπερισχύουν οι "χλιαροί" κρατιστές, σε καιρό αναταραχής οι ολοκληρωτικοί. Στον Αναρχοκαπιταλισμό 1) δε θα υπάρχει κράτος και 2) θα υπάρχει μόνιμη ειρήνη, κι έτσι όλοι αυτοί δε θα έχουν τρόπο ανέλιξης για να επιβάλλουν τα καταστροφικά τους δόγματα.

Στον Αν.Καπ πάλι ο καθε μεγαλοϊδιοκτήτης θα έχει τους κολαούζους του, γιατι η εξουσία (η ριζα του κακου) και η ιεραρχία παραμένει.

Η εξουσία γεννά σκλάβους.
Posted by: Alex Tabarrok
« on: January 06, 2016, 07:09:58 pm »

Δεν ειναι στον σοσσιαλισμο αλλα στην εξουσία που παρατηρείται αυτό.

Για να κανω τον δικηγορο του διαβολου, οι σοσσιαλιστες θα σου μιλήσουν για σοσσιαλδημοκρατια και σκανδιναυβικο μοντελο, για σταλινική εκτρωπή κτλ κτλ
η ρίζα του κακού είναι η ίδια. Τέτοια φαινόμενα γεννιούνται από τη λατρεία του σοσιαλισμού για το κράτος. Τους Γκέρινγκ και τους Μπουλγκάνιν αυτού του κόσμου τους γεννούν οι Καρλ Μαρξ, οι Εμίλ Ντυρκέμ κι οι Μαξ Βέμπερ, "από την καλή τους την καρδιά". Οι ίδιοι γέννησαν και τον Κέυνς, και τον Πάλμε και τους Σκανδιναβούς.

Σε καιρό ειρήνης υπερισχύουν οι "χλιαροί" κρατιστές, σε καιρό αναταραχής οι ολοκληρωτικοί. Στον Αναρχοκαπιταλισμό 1) δε θα υπάρχει κράτος και 2) θα υπάρχει μόνιμη ειρήνη, κι έτσι όλοι αυτοί δε θα έχουν τρόπο ανέλιξης για να επιβάλλουν τα καταστροφικά τους δόγματα.
Posted by: mistermax
« on: January 06, 2016, 07:01:48 pm »

Απλά στο σοσιαλισμό, το κύριο γνώρισμα για να γίνεις κάποιος, είναι να είσαι πιστός δούλος του αφεντικού. 

Δεν ειναι στον σοσσιαλισμο αλλα στην εξουσία που παρατηρείται αυτό.

Έτσι αποδομούμε το σοσιαλισμό μαλάκα Πινοσέτ. Να τα βλέπουν αυτά οι κομπογιαννίτες καθηγητάκοι σου και να μαθαίνουν.

Για να κανω τον δικηγορο του διαβολου, οι σοσσιαλιστες θα σου μιλήσουν για σοσσιαλδημοκρατια και σκανδιναυβικο μοντελο, για σταλινική εκτρωπή κτλ κτλ
Posted by: Alex Tabarrok
« on: January 06, 2016, 06:38:11 pm »

Έτσι αποδομούμε το σοσιαλισμό μαλάκα Πινοσέτ. Να τα βλέπουν αυτά οι κομπογιαννίτες καθηγητάκοι σου και να μαθαίνουν.
Posted by: Alex Tabarrok
« on: January 06, 2016, 04:28:23 pm »




Η τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα είχε πολλές γεννήσεις, γεννήσεις που θα επηρέαζαν την ιστορία του επόμενου αιώνα. Φαινόμενα όπως πόλεμος, επανάσταση, σοσιαλισμός, έκαναν δυο τύπους που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν την ίδια εποχή κάποιες χιλιάδες χιλιόμετρα ο ένας από τον άλλο, να ζήσουν βίους παράλληλους.

Ο ένας γεννήθηκε το 1893, ο άλλος το 1895. Ο ένας στο Ρόζενχάιμ της Βαυαρίας, ο άλλος στο Νίζνι της Ρωσίας. Το 1914 ο ένας καβάλησε το αεροπλάνο για να πολεμήσει για τον Κάιζερ, ο άλλος καβάλησε το άλογο για να πολεμήσει για τον Τσάρο. Μετά τον πόλεμο, τα "παιδιά της μαμάς" είχαν γίνει σκληροί σφυρηλατημένοι άντρες. Ο Μπουλγκάνιν, στα 24 του, το 1919, ήταν αρχηγός της τοπικής Τσεκά (μυστικής αστυνομίας) του Νίζνι, και υπερασπιζόταν την επανάσταση με τρόπο που δεν παραπέμπει σε παιδική αθωότητα.

Quote
Bulganin, himself a native of Nizhnyi, played a prominent role both in suppressing the Left SRs risings in Yaroslavl, and in organizing the Red Terror in Nizhnyi. His Cheka colleagues attracted particular odium and were known as 'Bulganin's gonns'

O Γκέρινγκ έπαιξε τον ίδιο ρόλο λίγο πιο μετά, το 1933, όπως μας λέει ο ίδιος:

Quote
New men were brought in, and in every case these men came from the great reservoir of the Storm Troops. I gave strict orders and demanded that the police should devote all their energies to the ruthless extermination of subversive elements. In one of my first big meetings in Dortmund I declared that for the future there would be only one man who would bear the responsibility in Prussia, and that one man was myself. Every bullet fired from the barrel of a police pistol was my bullet. If you call that murder, then I am the murderer. Finally I alone created, on my own initiative, the State Secret Police Department. This is the instrument which is so much feared by the enemies of the State, and which is chiefly responsible for the fact that in Germany and Prussia today there is no question of a Marxist or Communist danger.

Τη δεκαετία του 1920, και οι δυο κύριοι έκαναν εκτεταμένα ταξίδια. Ο Μπουλγκάνιν από το Νίζνι στο Βορονέζ κι από κει στο Τουρκεστάν και το Βλαδιβοστόκ, για κομματική δουλειά (πάντα σαν ασφαλίτης), ο Γκέρινγκ από τη Γερμανία στη Σουηδία, τη Δανία, τη Βιέννη και την Πράγα, για να μάθει να κάνει παντιλίκια στον αέρα ή για να βρει το φάρμακο για τους πόνους στο κορμί του. Κάπου μέσα σε αυτά τα ταξίδια, ο ένας γνώρισε τον Αδόλφο, ο άλλος τον Ιωσήφ.

Το 1930 και οι δυο ήταν ξανά πίσω στη βάση τους. Ο ένας έγινε γκαουλάιτερ και μετά πρωθυπουργός της Πρωσσίας μέσδδα στο γερμανικό Ράιχ, ο άλλος δήμαρχος της Μόσχας και μετά πρωθυπουργός της Ρώσικης Ομοσπονδίας μέσα στην ΕΣΣΔ. Το 1938 βρίσκει και τους δυο να κάνουν την ίδια ακριβώς δουλειά:

Quote
In September 1938 he became Deputy Prime Minister of the Soviet Union, and also head of the State Bank of the USSR.

Quote
and Walther Funk took over the position, as well as control of the Reichsbank. In this way, both of these institutions were brought under Göring's control under the auspices of the Four Year Plan.

Ναι! Οι δυο πρώην εγκληματίες έκαναν τώρα κουμάντο στις δυο μεγαλύτερες κρατικές τράπεζες της ηπειρωτικής Ευρώπης!





O πόλεμος δίνει και στους δυο ακόμα πιο σημαντικά οικονομικά πόστα. Ο Γκέρινγκ γίνεται υπεύθυνος για το Τετραετές Πλάνο 1941-1944, και όλη η οικονομία της Γερμανίας περνάει υπό την επίβλεψή του. Ο Γκέρινγκ μαζί με τον Μπάκε επεξεργάζονται το "Γενικό Ανατολικό Πλάνο" για την επίταξη όλων των τροφών στα κατεχόμενα της ΕΣΣΔ και τη συστηματική εξόντωση μέσω πείνας των πληθυσμών της Ρωσίας, της Βαλτικής και της Ουκρανίας για να ξεπεραστεί η όλο και αυξανόμενη πείνα στο εσωτερικό της Γερμανίας.

 Την ίδια εποχή, ο Μπουλγκάνιν αναλαμβάνει, μαζί με τους Καγκανόβιτς και Βοζνεσένσκι, τη διεύθυνση του σοβιετικού Πενταετούς Πλάνου 1941-1945. Ο Μπουλγκάνιν έχει την επίβλεψη της υλοποίησης του πενταετούς πλάνου στο στρατό. Κατά τη διάρκεια του πολέμου είναι ο βασικός υπεύθυνος για τη μαζική κινητοποίηση και επιστράτευση των πολιτών και για το τράβηγμα όλης της σοβιετικής βιομηχανίας όπλων προς το εσωτερικό κατά την προέλαση των Γερμανών, που ουσιαστικά έκρινε και τον πόλεμο υπέρ των σοβιετικών.

Σχεδόν ταυτόχρονα, και κυρίως λόγω των οικονομικών τους κατορθωμάτων, οι δυο φίλοι μας προάγονται το 1942 από τα αφεντικά τους στο βαθμό του Στρατάρχη, παρά το γεγονός ότι ούτε ο ένας ούτε ο άλλος έχει κουμαντάρει στρατιωτική μονάδα εδώ και 25 χρόνια, το δε μανατζάρισμα της Λουφτβάφε από τον Γκέρινγκ μόνο ικανοποιητικό δεν ήταν, και σίγουρα όχι ικανοποιητικό για να του δώσει τη στραταρχική ράβδο.

Το τέλος του δεύτερου πολέμου βρίσκει τον έναν νικητή και τον άλλο ηττημένο. Τον ένα να αυτοκτονεί με κυάνιο για να μη κρεμαστεί, και τον άλλο να γίνεται Υπουργός Άμυνας της ΕΣΣΔ και να έχει υπό τον έλεγχό του το πιο μεγάλο πυρηνικό οπλοστάσιο στην από εδώ μεριά του Ατλαντικού. Τα χούγια όμως δεν αλλάζουν, και το 1955 ο Μπουλγκάνιν φτιάχνει το Σύμφωνο της Βαρσοβίας με τις ανατολικές χώρες, αυτό που δηλαδή θα έφτιαχνε με τις ίδιες χώρες ο Γκέρινγκ αν η Γερμανία νικούσε τον πόλεμο.

Το 1950 ο πρώην αξιωματικός των SS Φέλιξ Στάινερ (αυτός με τον οποίο είναι θυμωμένος ο Χίτλερ στη σκηνή από το Downfall) γράφει το βιβλίο "Από τον Κλάουσεβιτς στον Μπουλγκάνιν" υμνώντας τον Μπουλγκάνιν για το μαεστρικό του μανατζάρισμα της σοβιετικής πολεμικής οικονομίας στον Β' Π.Π. Τον ίδιο χρόνο, ο ίδιος ο Μπουλγκάνιν γράφει αυτό:
https://www.marxists.org/archive/bulganin/1949/12/21.htm
Περιληπτικά, αυτό είναι ένας απολογισμός της σοβιετικής στρατιωτικής επιστήμης, στα 70ά γενέθλια του Στάλιν. Φυσικά, ο Μπουλγκάνιν μας λέει ότι η νίκη στον Β' Π.Π. είναι προσωπική υπόθεση του Στάλιν και ότι αυτός δεν έκανε τίποτα πέρα από το να υπακούει τις διαταγές του πολυχρονεμένου αφεντικού. Το σημαντικό, όμως, σε αυτό το κείμενο, είναι άλλο: Σε αντίθεση με άλλα κείμενα της εποχής, αποφεύγεται η καθαρά κομμουνιστική γλώσσα. Σε 2.000 σειρές, η λέξη "μαρξισμός" αναφέρεται μόνο μια φορά, η λέξη "προλεταριάτο" επίσης μία, ενώ οι έννοιες "διαλεκτικός υλισμός" και "επιστημονικός σοσιαλισμός" ούτε μία. Δηλαδή, σε αντίθεση με άλλους κομμουνιστές, ο Μπουλγκάνιν αποφεύγει το ξύλινο οργουελικό newspeak με τις περίεργες ορολογίες, και αφιερώνει όλο το κείμενο σε ένα λαϊκίστικο λιβάνισμα του Στάλιν, όπως ακριβώς έκανε ο Γκέρινγκ στις ομιλίες του για τον Χίτλερ.

Μελετώντας τις βιογραφίες και των δύο, οι μόνες διαφορές που βρήκα ήταν ότι ο Mπουλγκάνιν δε μάζεψε κλεμμένους πίνακες εβραίων για την προσωπική του συλλογή τέχνης, ότι δεν έπαιρνε ναρκωτικά, και ότι (σα νικητής) πέθανε στα 80 του από φυσικά αίτια. Το ότι το οικονομικό πλάνο του ενός πέτυχε, είναι γιατί αυτός ήταν πολύ πιο εργατικός και συγκεντρωμένος στο πλάνο του, ενώ ο άλλος (όπως είπε και ο Χίτλερ) ήταν τεμπέλης.

Όλα τα άλλα είναι ίδια. Η ανέλιξη, φαντάρος - εγκληματίας - ασφαλίτης - γραφειοκράτης - διοικητής τράπεζας - υπεύθυνος κρατικού οικονομικού πλάνου - στρατάρχης - διάδοχος του αφεντικού, είναι ολόιδια.

Θα σκεφτεί κανείς, τόσες γνώσεις και ικανότητες είχαν αυτοί οι δυο τύποι, που τους ανατέθηκαν τόσο πολλά και διαφορετικά πόστα σε νευραλγικά σημεία; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Απλά στο σοσιαλισμό, το κύριο γνώρισμα για να γίνεις κάποιος, είναι να είσαι πιστός δούλος του αφεντικού. Αν το έχεις αυτό, μπορείς από χαμίνι του υποκόσμου να γίνεις διοικητής της αστυνομίας, της τράπεζας, του στρατού, της αεροπορίας, της οικονομίας, χωρίς να σε ρωτάει κανείς αν έχεις τα φόντα. Σοσιαλισμός σημαίνει εξουσία από έναν τρελό και τους 5-6 εγκληματίες υποτακτικούς του, που στην καπιταλιστική (και πόσο μάλλον στην Αναρχοκαπιταλιστική) κοινωνία δε θα μπορούσαν να γίνουν τίποτα παραπάνω από θυρωροί σε πολυκατοικία.