Η μουσική βιομηχανία της Αμερικής έχει παράξει τα τελευταία χρόνια πολλούς μαύρους δισεκατομμυριούχους. Άλλοι, όπως ο Quincy Jones, είναι αρκετά "προοδευτικοί", άλλοι, όπως ο Puff Daddy, ενσαρκώνουν μεν το αναρχοκαπιταλιστικό ιδεώδες "I got thugs on salary", το image τους όμως είναι αρκετά φλώρικο και ελάχιστα αντρικό.
Μόνο ένας μαύρος μουσικός όμως έχει ακολουθήσει στο έπακρο κάθε αναρχοκαπιταλιστικό πρόσταγμα, από την αρχή της καριέρας του, και διέπεται από τον μεγαλοτσούτσουνο ανδρισμό που πρέπει να διέπει κάθε αναρχοκαπιταλιστή.
Ο Μελωδός του ΓκανγκστερισμούΟ Dr. Dre και ο Ice Cube ξεκίνησαν ως μουσικός παραγωγός και στιχουργός αντίστοιχα, για τον μαύρο ναρκέμπορο Eazy-E. O Eazy-E είχε πολλά αναρχοκαπιταλιστικά χαρακτηριστικά (πούλαγε ντρόγκα σε αράπηδες και κονομούσε, με τα λεφτά αυτά ξεκίνησε δισκογραφική εταιρία για ξέπλυμα, σαν enterpreneur βρήκε τέσσερα αραπάκια και τους έδωσε συμβόλαια βγάζοντάς τα από τη μιζέρια του γκέτο, και ενώ δεν έγραψε ποτέ ούτε στίχους ούτε μουσική, έγινε η "μούρη" των N.W.A και πούλησε, ως αφεντικό της Ruthless Records, πολλά εκατομμύρια δίσκους. Το μόνο του ελάττωμα είναι ότι συνέχισε να γαμάει εϊτζιάρες αραπίνες, κι έτσι κόλλησε κι αυτός AIDS και ψόφησε το 1995.
Το 1988, σε στίχους Cube και παραγωγή Dre, οι Ν.W.A συνέθεσαν τον αναρχικό ύμνο **** Tha Police.
https://www.youtube.com/watch?v=WiX7GTelTPMΈνα χρόνο μετά, ο Cube την κοπανάει από το συγκρότημα επειδή ο Eazy και ο εβραίος μάνατζερ των N.W.A Jerry Heller τον έκλεβαν σε royalties. Στο επόμενο άλμπουμ των N.W.A "Niggaz4Life", που ο Dre έχει πάρει τη θέση του Cube σαν MC, η στιχουργική διαφορά γίνεται εμφανής. Ενώ στον πρώτο τους δίσκο "Straight Outta Compton" οι στίχοι ήταν γενικά αντισυστημικοί, χωρίς όμως να λένε από ποια πλευρά κριτικάρουν το σύστημα, στο Niggaz4Life η αντισυστημικότητα παίρνει ξεκάθαρη καπιταλιστική σκοπιά. Το σύστημα φταίει επειδή δεν αφήνει τους μαύρους να πλουτίσουν το ίδιο.
Παράδειγμα διαφοράς στίχων:
**** Tha Police (1988)
For police, I'm saying, "**** you punk!"
Reading my rights and ****, it's all junk
Pulling out a silly club, so you stand
with a fake-assed badge and a gun in your hand
But take off the gun so you can see what's up
And we'll go at it punk, and I'ma **** you up!
Cash Money Interlude (1991)
You know what im saying you know what im saying. All you people listening thank
You for all your money Hahahah we really appreaciate it it's going to a very
Useful cause the help Dre get a brand new Testorosta Ferrari Fund. Hahahaha
Eυχαριστούμε τους φανς της μπάντας που μας χρηματοδοτούν για να κυκλοφορούμε με Ferrari και να φύγουμε από το Compton!
O Eazy και ο Dre είχαν μετατρέψει τους N.W.A από θολο-αναρχική σε καθαρά αναρχοκαπιταλιστική μπάντα. Και φυσικά ο νόμος της αγοράς έλεγε ότι μετά τη νίκη τους θα φαγωθούν μεταξύ τους.
Και αυτό έγινε. Ο Dre, που είχε επιδείξει τον αναρχοκαπιταλιστικό ανδρισμό του πλακώνοντας στα μπουνίδια μια αραπίνα DJ που του πήγαινε κόντρα, αποφασίζει ότι είναι καιρός να φτιάξει τη δική του δισκογραφική εταιρία και να την κάνει από τον Heller και τον Eazy. Κάθε κοινός θνητός θα έλεγε απλά "φεύγω" και θα έφευγε. Όχι αυτός όμως.
Ο "γιατρός" παίρνει μαζί του τον μπράβο του, τον Suge Knight, πηγαίνουν στο γραφείο του Eazy με ρόπαλα του baseball και τον αναγκάζουν να αφήσει ελεύθερο τον Dre, που μαζί με τον Suge και με χορηγό τον μεγαλοναρκέμπορο Michael Harris και τον λαμογιοδικηγόρο David Kenner (πρώην συνήγορο υπεράσπισης των Λευκών Φασιστομηχανόβιων Hell's Angels) φτιάχνουν την Death Row Records, με σήμα την ηλεκτρική καρέκλα. Ο Suge από μπράβος γίνεται αφεντικό, ο Dre συνιδιοκτήτης, και το 1992 βγάζει τη δισκάρα "The Chronic".
Αναρχοκαπιταλοποίηση όλης της μουσικήςΤο Chronic είναι ο πιο σημαντικός δίσκος των 90s. Μουσικά, αποτελεί την κορυφαία στιγμή της μεθόδου του sampling, δηλαδή το "αντί να γράφω δικιά μου μουσική, παίρνω μια παλιά ξεχασμένη μελωδία, την αλλάζω ελάχιστα, και τη βάζω στο καινούριο τραγούδι". Τι πιο καπιταλιστικό από αυτό; Λυρικά, υμνείται η μεγάλη ζωή, τα πάρτι σε βίλες και ιδιωτικές παραλίες, ο γκανγκστερισμός, η ληστεία, το νταβατζιλίκι, ο βιασμός, ο μισογυνισμός, η πορνεία, ο ανεξέλεγκτος καπιταλιστικός ανταγωνισμός, η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής "έτσι για την κάβλα", το ποτό, η μαριχουάνα (ο τίτλος του δίσκου chronic), η αμφισβήτηση της κρατικής αρχής, ο πλουτισμός με κάθε τρόπο κλπ.
It ain't nothin' but a G thang, baby. Το κάνουν οι γκάνγκστερ, κάντο κι εσύ. Η ζωή είναι χαρά, αν τη ζεις για τον εαυτό σου και μόνο. Δε θα είναι πλεονασμός αν πούμε ότι το μοντέλο κοινωνίας που περιγράφουν οι στίχοι του Chronic, είναι το μοντέλο που χτίζεται στην αναρχοκαπιταλιστική Σομαλία.
Οι στίχοι και η μουσική του Chronic επηρέασαν όλη τη μουσική, άλλαξαν το hip-hop, και από μουσική ζήλειας προς τον πλούτο, το έκαναν μουσική αγάπης για τον πλούτο. Με 10+ εκατομμύρια δίσκους, και με sequel το Doggystyle του Snoop Dogg, έκανε την Death Row την πιο πετυχημένη δισκογραφική εταιρία των 90s. Ο Dre όμως είχε άλλα στο μυαλό του.
Το 1996, ο Suge Knight είχε γίνει "κράτος". Έκανε κουμάντο μέσα στην Death Row με μπράβους (Bloods και Crips), και περιόριζε την ελευθερία των καλλιτεχνών του και του ίδιου του αρχιπαραγωγού του και συνιδιοκτήτη της εταιρίας. Ο τελειομανής αναρχοκαπιταλιστής "δόκτωρας" έβλεπε με κακό μάτι την είσοδο στην Death Row διάφορων ατάλαντων καλλιτεχνών, που έκαναν συμβόλαια απλά επειδή ήταν φίλοι του Suge. Έτσι αποφάσισε να φύγει κι από κει, και να φτιάξει μια εταιρία πραγματικά δική του, όπου αυτός θα είναι το αφεντικό.
Μαζί με τον Jimmy Iovine, ιδιοκτήτη της Interscope (μητρικής της Death Row) και παλιό παραγωγό του Bruce Springsteen και της Patti Smith (ο Ιovine είναι αυτός που έχει γράψει τη μουσικάρα στο "Because the Night belongs to Lovers") στα τέλη του 1996 φτιάχνουν την Aftermath Entertainment. Ο Dre ξανασυστήνεται στον κόσμο με ίσως το πιο αναρχοκαπιταλιστικό τραγούδι όλων των εποχών:
https://www.youtube.com/watch?v=c80dWbiONqMO Dre είναι αποφασισμένος από δω και πέρα να "get his money right" και να μην αφήσει κανέναν να τον εκμεταλλευτεί οικονομικά. Mετά από κάποιες οικονομικές στενωπούς, η μουσική του ιδιοφυία ανακαλύπτει τον Eminem, τον 50 Cent, τον Game, τώρα και τον Kendrick Lamar. Στον αναρχοκαπιταλιστικό ύμνο του Dre προς τον εαυτό του, το "Still D.R.E." μας λέει:
Still ain't tripping, love to see young blacks get money
Spend time out the hood, take they moms out the hood
Hit my boys off with jobs, no more living hard
Barbeques every day, driving fancy cars
Still gonna get mine regardless
Δεν περιμένει από το κράτος να δώσει σπίτια στους μαύρους. Τους τα δίνει ο ίδιος, κάνοντάς τους επιτυχημένους καλλιτέχνες! Πλουτίζει δίνοντας πλούτο και στους υπαλλήλους του. Η πεμπτουσία του καπιταλισμού.
Στην επανένωση των Ν.W.A το 2000 με το "Hello" μας ραπάρει ότι:
Y'all be killin me
As if I need to make mo' - I got a mansion
and six cars that are paid fo' - suck my dick! {Hello..}
We came a long way from not givin a ****
Sellin tapes out of a trunk to movin this far up
Now we got the whole world starstruck
Made a million plus and still don't give a motherfuck
Motherfucker I'm Dre - I don't need your respect
I don't need to make another album **** I don't gotta do ****
I do it because I want to not to stay in the game
**** the fame, I'm still stayin the same, lil' ****! {Hello..}
Δε νιώθει υποχρεωμένος σε κανέναν εκτός από τον εαυτό του και τις δικές του προσπάθειες. Βγάζει λεφτά επειδή μπορεί. Δεν κλέβει κανέναν. Θα βγάλει καινούριο δίσκο όποτε γουστάρει (φέτος έβγαλε) και δε θέλει το σεβασμό σου γιατί απλά είναι πιο πλούσιος από σένα. Bάζει άλλους να του γράφουν τους στίχους, βάζει άλλους να του φτιάχνουν τη μουσική, αλλά χωρίς το δικό του δημιουργικό ταλέντο όλοι αυτοί θα πουλούσαν ακόμα ναρκωτικά στο δρόμο.
I'ma be the first billionaire out of hip-hop. Το είπε και το έκανε. Πούλησε τα Beats Electronics και τώρα πια είναι μεγαλοστέλεχος της Apple. Δεν παραλείπει όμως να βοηθήσει την κοινωνία φτιάχνοντας κοτζάμ επιστημονική ακαδημία μαζί με τον Iovine, "School for Innovation" όπως την ονομάζει:
http://iovine-young.usc.edu/Και κάτι τελευταίο. Τι κι αν όλα τα μουσικά "παιδιά" του, Snoop, Eminem, Kendrick, Game, 50, στηρίζουν τον Oμπάμα; Αυτός παραμένει απολίτικος. Γιατί; Γιατί σε αντίθεση με τους άλλους, αυτός είναι ένας γαμημένος καπιταλιστής!
Στο επόμενο άρθρο θα εξετάσουμε την περίπτωση να
ήταν ο Tupac μετενσάρκωση του Χίτλερ.