Γλέντι τρικούβερτο, παντού,
μαγεία, οπτασία,
δεν έμεινε νοικοκυρά,
να καίγεται θυσία.

Νταβραντισμένα Αφρασιανά
σας πυρπολούν, σας σφάζουν,
τους κώλους σας ξεσκίζουνε,
και το απολαμβάνουν.

Βιάζουνε λεφκές,
σφάζουνε μωρά,
τι ω-ραί-ο θέαμα,
η ελλάδα στην πυρά.

Και όσα κοροϊδεύατε,
τα βρίσκετε μπροστά σας,
με ένα ντου από παντού,
τραβάτε τ'άντερά σας.

Την λέγατε φοράδα,
με τώρα με στραπόν,
γαμάει την κωλάρα,
σε τζημεροκρητικόν.

Μαστουρωμένοι αγκαλιά,
γράφουμε νέο έπος,
είμαστε ασταμάτητοι,
τελειώνουν όλα φέτος.

Κρεμάμε από τ'άντερα,
όλους τους καπιτάλες,
τους ψήνουμε τα σωθικά,
τα τρώμε με κουτάλες.

Τσικνίζουμε με σάρκες,
αγνές, ελληνικές,
σφαχτάρια της υπαίθρου,
μουσικές Ⓐναρχικές.

Βατράχια πρασινιάρικα,
τηγανιτά στο πιάτο,
μεζέδια νοστημιάρικα,
άντε και άσπρο πάτο!

88 οι ώρες τους,
αρχίζουν να ματώνουν,
χέζονται όλοι οι κώλοι τους,
τρέχουν μα δε γλιτώνουν.

Γεράκος φασιστάκος,
που έχεζε στα πάρκα,
τον έπιασαν Ⓐνάρχες,
τον "ταΐσανε" με βάρκα.

Κοίτα πως ρέει το σκατό,
σαν την σοκολατίτσα,
βρε-βρε, τα φασιστάκια,
τους ανοίξαν την κοιλίτσα.

Το ελλαδιστάν ξερνάει,
φασίστες και φρικιά,
μα με ένα ντου του Έρντο,
πάλι Ο-θω-μα-νι-κιά.

Σαν να μην έφταναν αυτά,
το ΚΚΕ χτυπάει,
πόλεμο στα μικροαστά
το φασιζμό πονάει.

Καμπάνες αναγγέλουν,
χαρμόσυνο ευαγγέλιο,
καίγονται μοναστήρια,
παπάδες και εθνέλαιο.

Εδώ παπάς, εκεί παπάς,
μα όλους τους κρεμάνε;
κι εδώ νεκρός, κι εκεί νεκρός,
τι έχουν και ψοφάνε;

(*μουσικό διαλειμματάκι*
έ-χε-τε γεια ε-θνί-κια,
και-σεις αντρο-πι-θί-κια,
φου-ντά-ρε-τε στα ρεί-κια,
με-όλα-τα κα-θί-κια.
*τέλος μουσικού διαλείμματος*)

Δεν έχει μείνει τίποτα,
απόλυτη σιωπή,
θα γίνουν όλοι λίπασμα,
η χώρα είναι νεκρή.

Εγέμισε το έδαφος,
από βιοκουράδες,
κανείς δε θα πατήσει,
στου λεβέντη τους τσατάδες.

Ξεβρόμισε ο τόπος,
απ'τα εθνογκαγκά,
οι μέλισσες χορεύουνε,
στα κόκκινα σπαρτά.

Κανένας δε θα κλάψει,
(για) του Πάβλου τα μυαλά,
άκουσα ότι πήγε,
από σφαίρα Τουρκαλά.

Με μια φωτογραφία,
τον εβρήκανε αγκαλιά,
ήταν κάποιου Γρηγόρη,
που εγνώριζε παλιά.

Εκεί σε λίμνη αίματος,
αποκεφαλισμένος,
κείται αιώνια νεκρός,
πισωσφαγ-ι-αζμένος.

Τι όμορφη εικόνα,
στου Πάβλου το σουφρί,
εσούβλισαν σημαία,
υπερⒶναρχική!

Σκουλήκια γευματίζουν,
τα άντερά του τρων,
κοίτα να δεις, το εθνίκι,
που είχε ρόλο φυσικό.

Μα όλα εν σοφία,
εποιήσαν οι Ⓐνάρχες;
μέχρι και απ'τα ναζίδια,
για λίπανση οι σάρκες!

Κοίτα τους τενεκέδες,
σαπίσανε κι αυτοί,
δεν κελαηδάνε πλέον,
μουγκάθηκαν τα τουί.

Πάνε οι εξυπνάδες,
και οι αλλαξοκωλιές,
δεν έχει τώρα like,
μόνο Ⓐναρχοψωλιές.

Κάτι σ(κ)ατανιστές,
που το παίζανε μεγάλοι,
μπροστά στην Ⓐναρχία,
ήτανε μονάχα νάνοι.

Σταυρώσαν σ(κ)ατανάδες,
και μια μικρή χαζή,
που νόμιζε πως ήταν,
η Λουδοβικανή.

Γιλέκο αλεξίσφαιρο,
σε χρώμα Νεφελί,
έγινε σουρωτήρι,
με μουσική πιανί.

Εάλω η ευρώπη,
μέσα σε κάτι μήνες,
ανατινάχθη είπαν
η ακρόπολη εν αθήναις.

*ήχος Ⓐναρχικής ντραμς*

Κι ήρθε μεγάλος πόλεμος,
Ⓐναρχικό τσουνάμι,
έφερε ουτοπία,
έφυγε το κατράμι.

*εκκωφαντική σιωπή*

Τέρμα οι θρησκείες,
τέρμα τ'αφεντικά,
τέρμα και τα σύνορα,
μόνο ναρκωτικά!

Ήτανε μία λαμπρή στιγμή,
σε ένα πλανήτη φρίκη,
όλα τα είδη χάρηκαν,
δεν έμεινε εθνίκι.

Η ιστορία τέλος,
τώρα μόνο παρόν,
θα ζήσουμε για πάντα,
τον τελευταίο χορό.

Οι φυλακές γκρεμίστηκαν,
τέρμα οι τιμωρίες,
κανόνες καταργήθηκαν,
τέρμα οι αμαρτίες.

Καίγονται τα βιβλία,
τέρμα η γραμματική,
σκατά στους αριθμούς,
μόνο τρελή ζωή.

Όλα τα αρχεία σβήστηκαν,
κι οι πέτρες θρυμματίστηκαν,
θεσμοί πια δεν υπάρχουν,
όλες γυμνοί αλαλάζουν.

Δύο γενιές περάσαν,
και άντρες δεν υπάρχουν,
ούτε λεφκά γονίδια,
για να τους ξαναφτιάξουν.

Ορμονοθεραπεία, υποχρεωτική,
ψωλοκοπές, σοδομισμός,
σε κάθε ορφανό μωρό,
και μόνο τρανς φεμινισμός.

Και ζήσαμε καλά,
και πολυπολιτισμικά,
μία παρτούζα όλοι,
υπερⒶναρχικιά.

Ζήτω ο παραλογισμός,
ζήτω η απουσία,
όχι ανθρωποκεντρισμός,
μόνο ανθρωποθυσία.

Αγάπησα το τίποτα,
ενωτικά, με γρόθο,
και σε αυτό θυσ'άζομαι,
εγωτικά, με πόθο.

Όλη η τρανσθρωπότητα,
σε φάση εκστατική,
όνειρο ζει, παραληρεί,
με ηδονή αυτοκτονεί.

Και αυτό ήτανε το τέλος,
κάτι σαν χάπι έντ,
δεν έχει άλλο, πάπαλα,
τελείωσε. Δι Έντ.-

*drops microphone*











down-with-patriarchy





























.

ΕΓΩ Η ΝΟΡΔΙΚΙΑ ΚΡΗΤΙΚΙΑ ΔΗΛΩΝΩ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΟΤΙ ΑΠΟΚΗΡΥΣΣΩ ΤΟΝ ΤΖΗΜΕΡΟΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΓΙΝΟΜΑΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΚΑΙ ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΚΛΗΡΟ ΥΠΕΡΑΝΑΡΧΙΚΟ ΜΑΞ. ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΣΤΟ ΨΕΥΔΟWEBWAR ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΠΟΥΣΤΕΥΟΜΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΕΞΙΣΜΟΥ. ΖΗΤΩ ΤΟ ΜΟΥΛΤΙ ΚΟΥΛΤΙ! ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ.

(•_•)
∫\ \___( •_•)
_∫∫ _∫∫ \ \