Είστε ένας συνασπισμός σαπισμένος και αντιπαραγωγικός. Φοβισμένοι πλούσιοι και υπάνθρωποι φτωχοί, δεν φοβίζετε κανέναν.
Πλέον ούτε και η βλακεία σας φοβίζει γιατί η ανθρωπότητα σας έχει μάθει. Η μόνη σας δύναμη είναι η ψήφος. Χωρίς αυτή
είστε τελειωμένοι. Ακόμα και οι φιλιππινέζες θα σας ξεπεράσουν και εσείς θα πεθάνετε μετανοημένοι και η χοντρή η κόρη σας
θα μείνει στο ράφι και θα προσκυνάει σκυλάραπες!

Είστε στο νεκροκρέβατο κρατικιστές. Κοιτάχτε πόσο γρήγορα αλλάζετε θεωρίες; Χάσατε τον Θεό για νομιμοποίησή σας και
κάψατε όλα τα χαρτιά σας. Τι έχετε τώρα, μου λέτε; Την αθεΐα; Την κοινωνική αλληλεγγύη; Την αγάπη; Ή τον αράπη;
Πως νομιμοποιείται το Κράτος σας; Πως νομιμοποιούνται οι φόροι σας; Με τον φθόνο της ψήφου μόνο;

Τόσα χρόνια σας στέρευε ο φθόνος και ανησυχούσατε μην τελειώσει και φέρνατε λαθραίους μέσα να ενισχύσουν τον φθόνο
και τώρα βγήκε σεργιάνι μια νέα γρίπη και κλάσατε μέντες και θέλετε να κλείσετε τα σύνορα. Όχι στα σοβαρά φυσικά, αλλά
σαν από αντίδραση στο σοκ του αδιεξόδου, απονενοημένο διάβημα μια φοβισμένης ελίτ και των εξίσου φοβισμένων αυλικών της.
Οι δημόσιοι υπάνθρωποι είναι πιο τρομοκρατημένοι από τον Μαρινάκη!

Ακόμα και αν όλα αυτά που λες είναι έτσι ή κάπως έτσι στον πυρήνα τους (ήτοι ως παρασιτία και νοσφισμό), εσύ και οι ολίγοι ομοϊδεάτες σαν κι εσένα δεν μας απειλείτε. Υποτιμάς τις προσαρμοστικές και αφομοιωτικές ικανότητες του Συστήματος. Το Σύστημα δεν χάνει ποτέ, και υπηρετώντας το δε χάνω ούτε εγώ, διότι κατέχουμε το Κράτος. Και έχουμε περισσότερα εργαλεία στη «φαρέτρα» μας από την ψήφο και την καλπονοθεία (μέσω Singular Logic). Στην τελική, μπορούμε να παρουσιάσουμε το «χαρτί» της Οικουμενικής Κυβερνήσεως και να ακυρώσουμε στην πράξη τις εκλογές. Το Σύνταγμα μάς δίνει τα εργαλεία, ώστε να επιβληθούμε με νομιμοφανή τρόπο. Και ο φόβος μας κρατάει σε εγρήγορση, οπότε δεν είναι απαραιτήτως κάτι κακό, όπως το παρουσιάζεις, διαρκώς. Και το ότι αλλάζουμε, δεν είναι απαραιτήτως σύμπτωμα παθογένειας, όπως το περιγράφεις με ζοφερότητα. Δεν είμαι κανένα τέρας, όπως με σκιαγραφείς, εδώ και χρόνια. Οτιδήποτε δεν αλλάζει πεθαίνει. Είναι νόμος της φύσης και το γνωρίζεις. Εγώ που προσαρμόστηκα έχω απόγονο, ενώ εσένα σε έχει φάει η εμβριθής ανάλυση. Τα γονίδια μου συνεχίζουν (και μαζί και η νοοτροπία του Κρατι-κι-σμού), ενώ τα δικά σου όχι.

Έχεις ήδη ηττηθεί, αλλά είσαι σε άρνηση. Έξυπνος και μορφωμένος άνθρωπος είσαι -δεν μπορεί- κάποια στιγμή θα το καταλάβεις. Όπως σου είπα, η ιδεολογική σου ανάλυση (την οποία «πασπαλίζεις» με το ψυχογράφημά μας) είναι, ούτως ή άλλως, εσφαλμένη και στην ουσία περιττή. Οι ιδεολογικές αναλύσεις προϋποθέτουν (απ)ελεύθερη χώρα και ελεύθερους πολίτες, με κρίση και στοιχειοθετημένη γνώση. Βλέπεις εσύ κάτι τέτοιο να συμβαίνει; Καλές οι φιλολογικές αναλύσεις και οι ιδεολογικές αναγνώσεις βιβλίων και η έκφραση πολιτικής θέσης (προφανώς αυτό σε τιμάει και σε κατατάσσει πιο πάνω από τους περισσότερους που καθεύδουν), αλλά η Ελλάδα ήταν, είναι και θα είναι χώρα «δορυφόρος», οικονομική «αποικία», εξαρτημένη, προσδεδεμένη στο «άρμα» της μεταρωμαϊκής Δύσης*, και σε κατεκτημένη χώρα δεν υπάρχει ιδεολογικός αγώνας. Υπάρχουν μόνο διαμαρτυρίες των τηλεόπληκτων ιθαγενών και των αγράμματων μειρακίων, όταν αγανακτούν, και τις οποίες διαχειριζόμαστε με προπαγάνδα, και παροχές, και ενίοτε με βία. Όπου δεν πείθουν τα ψεύδη, πείθουν τα επιδόματα, και όπου δεν πείθουν τα επιδόματα πείθουν τα ΜΑΤ. Εντολές εκτελούμε, τοποτηρητές του «οικοπέδου» είμεθα. Η π(αραζ)άλη των τάξεων και η συνεργασία των διάφορων κοινωνικών ομάδων δεν έχει νόημα, παρά μόνο στο μυαλό όσων τα πιστεύουν. Και εμείς δεν πιστεύουμε σε αυτά. Είμαστε ρεαλιστές και προσπαθούμε με ρεαλιστικά εργαλεία να κατέχουμε το Κράτος, με συστηματικό τρόπο, φευ το Σύστημα που «διαιρεί και βασιλεύει». Αυτή είναι η ωμή αλήθεια, αφού απορείς και ρωτάς.

Βλέπεις, όλα μετρημένα κουκιά είναι. Όποιος κατέχει το Κράτος, κατέχει -κατά το μάλλον ή ήττον- και την χώρα. Και το Κράτος είναι υπό Σιωνιστική κατοχή (εδώ και 200 χρόνια), όταν το επαρχιακό «οικόπεδο» πέρασε από την Ανατολικοκρατία στην Δυτικοκρατία. Φαντάσου την Ελλάδα ως 100 ανθρώπους. Οι 80 δικαιούνται να ψηφίσουν, αλλά στην πράξη μόνο οι 50-60 ψηφίζουν, πλέον. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε, ώστε να πάρουμε την 1 πολυπόθητη θέση του Κράτους και να κάνουμε κουμάντο, είναι να πείσουμε 15-20 στους 100. Μόνο αυτό! Και αυτό, στην πράξη, αποδεικνύεται εύκολο. Λεφτά για προπαγάνδα υπάρχουν, τα στέλνουν οι Δυτικοί, και οι εύπιστοι δεν έλλειψαν ποτέ, οι οποίοι και νομιμοποιούν την παραμονή μας στο Κράτος. Τα ΜΜΕ τα ελέγχουμε και όσο πάει ελέγχουμε και το διαδίκτυο. Δεν χρειάζονται πολυσπούδαστα μοντέλα ανάλυσης και συνεργασίας, μεταξύ φτωχών και πλουσίων. Δεν κάνουν κουμάντο οι πλούσιοι· πόσοι πλούσοι υπάρχουν στην Ελλάδα (isxys.blogspot.com/2020/02/blog-post_935.html), άλλωστε; Ελάχιστοι και είναι εξίσου κρατικοδίαιτοι, από το Σύστημα. Η χώρα είναι κατεκτημένη και το μεγαλύτερο επίτευγμα των κατακτητών είναι ότι σας πείθουμε, πως δήθεν η χώρα δεν είναι κατεκτημένη. Και όλα αυτά γίνονται κυρίως με φόρους, τους οποίους (για πρώτη φορά στην ιστορία) οι περισσότεροι πληρώνουν, οικειοθελώς! Ωσαύτως, χρηματοδοτείται το Σύστημα (το 20% των φορολογούμενων χρηματοδοτεί το 80% της χρηματοδότησης -αρχή του Pareto) και, ωσαύτως, επιδοτεί (επιδοματική πολιτική γίνεται, με βάση τις πανεπιστημιακές, κοινωνιολογικές έρευνες και τις δημοσκοπήσεις συναισθηματικότητας), διότι όλες οι κυβερνήσεις είναι μέρος του ίδιου Συστήματος. Η πλειοψηφία (ήτοι η κρίσιμη μειονότητα) έχει εξελιχθεί, ώστε να ψωμίζεται από τους Κρατι(κι)στές, δηλαδή από εμάς. Για αυτό και δεν απειλούμαστε. Κατάλαβες;

Με αυτόν τον απλό τρόπο καταφέρνουμε να ανανεώσουμε την παραμονή μας, όποτε μας βολεύει (αγνοώντας τα περί της επιβεβλημένης 4ετίας). Τα υπόλοιπα είναι απλή -ή όχι και τόσο απλή- διαχείριση κρίσεων. Όσον με αφορά, ο ρόλος μου στο Σύστημα αυτό είναι απλός: "observe and report" οποιονδήποτε δύναται να αναιρέσει τη δυναμική του Συστήματος. Όποια κυβέρνηση κι αν έρθει, η θέση μου δεν απειλείται, επειδή το Σύστημα παραμένει το ίδιο. Με ωφελεί και το ωφελώ, σε μια αμοιβαία και επωφελή σχέση συνεργατικότητας. Για αυτό και σε παρακολουθώ, ανελλιπώς, τόσα χρόνια. Μα θα μου πεις, και τι κερδίζει το Σύστημα; Το «οικόπεδο», το οποίο έχει γεωστρατηγική θέση στην διεθνή σκακιέρα, και τον φυσικό πλούτο του υπεδάφους. Όσο θα βλέπεις το δέντρο, τόσο θα χάνεις το δάσος στην ανάλυσή σου, και το δάσος είναι όλος ο πλανήτης. Αυτά τα ολίγα, για να καταλάβεις τι συμβαίνει και να σου λυθούν οι απορίες. Αυτά, όχι ως πηλικίωση, αλλά αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί και να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας (όσο ωραία και διασκεδαστική και αν είναι η αδολεσχία, τα διαδικτυακά ευφυολογήματα και η πλακίτσα με εικονικές σαχλαμαρίτσες). Έξυπνος άνθρωπος είσαι, δεν μπορεί να μην το καταλαβαίνεις. Όσο για το τι έχουμε τώρα -που με ρωτάς· έχουμε την Εξουσία!


*Προς επίρρωσιν όσων λέγω, περί της εκφυλισμένης Δυτικοκρατίας στην οποία ζούμε ως μέρος ενός ευρύτερου Συστήματος, σου παραθέτω απόσπασμα από τα λόγια του Γιανναρά, ο οποίος τα λέει πολύ ωραία, όπως πάντα:

«Η μεταρωμαϊκή Δύση, η οποία κυριαρχεί πολιτιστικά (και όχι μόνο) σε ολόκληρο τον πλανήτη, γεννήθηκε στους σκοτεινούς μεσαιωνικούς δρυμούς και όχι στην Κλασική Ελλάδα. Στα μέσα του 12ου αιώνα άρχισε να πρωτοσυλλαβίζει σε λατινική μετάφραση (από τα αραβικά) τον Αριστοτέλη αναποδογυρίζοντας τους όρους κατανόησής του. Την ταύτιση του «αληθεύειν» με το «κοινωνείν» τη διέστρεψαν σε πρωτογονισμό ατομοκεντρικής νοησιαρχίας. Το «μεγαλόψυχον» της ελευθερίας το υπέταξαν στην απόλυτη προτεραιότητα του «χρησίμου» που οι Έλληνες το λογάριαζαν βαρβαρότητα. Την πολιτική, από «κοινόν άθλημα» να αληθεύει ο βίος, την αλλοτρίωσαν σε μηχανισμούς θωράκισης ατομοκεντρικών «δικαιωμάτων». Τη μεταφυσική αναζήτηση «νοήματος» της ύπαρξης και της βιοτής τη διαστρέβλωσαν σε, επίσης, ατομοκεντρική θρησκεία νομικίστικου ηθικισμού και ψυχολογικής αστυνόμευσης.»