Το Socialist Phenomenon του Shafarevich, εξετάζει τα σοσιαλιστικά δόγματα σε βάθος χρόνου. Ξεκινά από την αρχαιότητα, φτάνει στον μεσαίωνα και καταλήγει στον Μαρξ και την Σοβιετική Ένωση ανακαλύπτωντας κοινές έννοιες, κοινά δόγματα. Όμως κανένα από αυτά δεν έρχεται χωρίς αντιφάσεις. Ο διαλεκτικός υλισμός είναι τόσο οξύμωρη μπούρδα όσο είναι και η εξ αποκαλύψεως κομμουνιστική Βασιλεία του Θεού επί της Γης, που έβλεπε ο Μίντζερ. Επομένως, αναρωτιέται; Έχουν δίκιο όλοι αυτοί που λένε ότι ο σοσιαλισμός είναι απλά παραμύθια που πουλάνε κάποιοι στον λαό για τον πάρουν την εξουσία και να γίνουν δικτάτορες; Και η απάντηση είναι όχι. Διότι εάν ήτανε απλά παραμύθια δεν θα περίμενε κανείς να διαρκούν τόσο πολύ στο χρόνο, να συγκινούν τα πλήθη και να παράγουν μάρτυρες. Επομένως κάποια μεγαλύτερη αλήθεια κρύβεται πίσω από τον σοσιαλισμό. Κάποιο "όραμα", το οποίο υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο, το οποίο εκφράζεται πολιτικά μέσω του σοσιαλισμού και κοινωνικά, ως δύναμη, μέσω των "κινημάτων".

Εγώ το πάω ένα βήμα παραπέρα. Είναι ο κοινός παρανομαστής της προπαγάνδας των κομμουνιστών, ότι οι φασίστες είναι φίλοι του κεφαλαίου, τελείως ψευδής; Φυσικά είναι ψευδής ιδίως στους Εβραίους όπου τους γδύσανε οι ναζί, αλλά είναι παντελώς ψευδής; Αν είναι, γιατί το λένε συνέχεια; Γιατί δεν λένε π.χ. ότι οι φασίστες είναι παιδόφιλοι ή ομοφυλόφιλοι; Και οι Εβραίοι. Λένε συνέχεια για το ολοκαύτωμα, το οποίο μπορεί να είναι ένα ψέμα. Είναι τελείως ψέμα όμως; Δηλαδή οι Εβραίοι άρχισαν στα καλά καθούμενα να ψεύδονται ενάντια στους ναζί;

Σε ότι διαρκεί στον χρόνο υπάρχει μια αλήθεια, που μπορεί να μην έχει ειπωθεί ποτέ. Υπάρχουν θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ αρνητικής κατάργησης της ιδιοκτησίας (φασισμός) και θετικής κατάργησης της ιδιοκτησίας (κομμουνισμός). Η πρώτη είναι παντελώς ακίνδυνη, για αυτό και οι κομμουνιστές το χτυπάνε συνέχεια αυτό και βλέπουν παντού "χρηματοδότες" και "εφοπλιστές". Ο Χίτλερ ήταν λούμπεν αρνητής της ιδιοκτησίας, χίπης, Τσοχατζόπουλος, δεν ήταν σοσιαλιστής με την διαχρονική ιδεολογική έννοια.

Αυτό το οποίο κάνει τον κόσμο να συγκινείται με τον σοσιαλισμό δεν είναι ότι ο Μπόμπολας έχει πολλά χρήματα και αυτό είναι η μόνη αδικία. Και ο Λένιν είχε πολλά χρήματα. Αυτό το οποίο κάνει τον κόσμο να συγκινείται είναι ο φόβος του ανταγωνισμού, της ιεραρχίας και η επιστροφή σε ένα πρωτόγονο μοντέλο όπου δεν υπήρχε η έννοια της προσωπικότητας και ο κάθε άνθρωπος ήταν ακριβώς σαν κάθε άλλον άνθρωπο, ένα απλό ζώο μεταξύ ζώων.

Ο Χίτλερ ήταν σοσιαλιστής στα λόγια επειδή τότε, όπως και τώρα, ήταν στην μόδα ο σοσιαλισμός. Αυτό δεν σημαίνει ότι καταλάβαινε τίποτα από το αντικείμενο. Από το wiki θυμάμαι να λέει "Τι είναι ο σοσιαλισμός; Αν ο λαός έχει ένα κομμάτι ψωμί να φάει, αυτό είναι σοσιαλισμός." Δηλαδή σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό ο Καραμανλής ήταν μέγας σοσιαλιστής. Επίσης πίστευε, σωστά, και στον δαρβινισμό, που είναι καπιταλισμός, ο οποίος όμως ερχόταν σε σύγκρουση με τον σοσιαλισμό. Από τη μια έπρεπε να επιβιώνει ο δυνατότερος από την άλλη έπρεπε να προστατεύει η φυλή τους αδυνάμους. Από τη μια επιδόματα σε αναπήρους από την άλλη στο Νταχάου οι ανάπηροι. Δεν βγάζει νόημα.

Επομένως για να επιμένω και εγώ, κάποια αλήθεια βλέπω ολοκάθαρη: ότι οι "φασίστες" είχανε πολλά θετικά χαρακτηριστικά.

Στο mises και στα γραπτά του Hoppe μπορώ να βρω παραδείγματα του πως οι ελεύθερες αγορές μπορούν να παράξουν έναν συντηρητικό κόσμο, π.χ. φυλετικά ομοιογενή, με αποκλεισμό των πούστηδων, με θρησκεία, με πατριαρχία κτλ. Και, ως φονταμενταλιστής των αγορών, δεν μου προκαλούν εντύπωση όλα αυτά. Δεν μπορώ να φανταστώ έναν επιτυχημένο επιχειρηματία να είναι πούστης, βλάσφημος και να τον δέρνει η γυναίκα του. Όσους έχω γνωρίσει από Εκάλη, Δροσιά, Σταμάτα, κτλ πλούσιους δεν έχω βρει πούστη.  Άρα δεν βλέπω να υπάρχει κανένα πρόβλημα στις κοινωνικά "φασιστικές" θέσεις των "φασιστών". Δίκιο έχουν. Και αν το επισημαίνουν οι κομμουνιστές, και αυτοί δίκιο έχουν.

Σήμερα στην κοινωνία δεν υπάρχει ο φιλελευθερισμός. Υπάρχουν παντού φιλελεύθεροι που λένε "εγώ είμαι υπέρ των gay", "εγώ είμαι υπέρ των μεταναστών", "εγώ είμαι άθεος", "εγώ είμαι δημοκράτης", αλλά δεν τους πιστεύει κανείς. Όμως ο φιλελεύθερισμός ως σύστημα επικρατεί παντού και πάντα. Πως επικρατεί; Αφού κανείς δεν τα πιστεύει αυτά με τους πούστηδες και τη δημοκρατία και όλη η νεολαία είναι κομμουνιστές και λένε ότι οι φιλελεύθεροι υποκρίνονται και είναι βρικόλακες. Δίκιο έχουν και οι κομμουνιστές λοιπόν. Οι φιλελεύθεροι, απλά, τα λένε λάθος. Δεν επικρατεί ο φιλελευθερισμός γιατί έχουμε τους gay με το μέρος μας ή είμαστε ανεκτικοί με τους gay. Επικρατεί γιατί στηρίζεται από τους νοικοκύρηδες, τους πουΤΣαράδες, όχι τους πουΣΤαράδες, οι οποιοι πουΣΤαράδες που είναι όλοι κόκκινοι και λούμπεν. Και εκεί στηρίχθηκε και ο φασισμός, στους πουτσαράδες της μεσαίας και όχι της "εργατικής τάξης". 

Εν κατακλείδει λοιπόν ο φασισμός είναι ιδεολογία που έχει μολυνθεί με το σοσιαλιστικό δηλητήριο. Αν βγάλεις το δηλητήριο θα μείνουν ωραίοι και σοβαροί άνθρωποι, εργαζόμενοι, αρτιμελείς, άντρες, οικογενειάρχες, και καθωσπρέπει. Ο Καπιταλισμός είναι το μόνο σύστημα που λειτουργεί στην  πράξη. Είναι η ελευθερία. Κάθε απόκλιση από τον καπιταλισμό είναι σκοταδισμός και ζούγκλα. Αλλά στο ρητορικό επίπεδο έχει μολυνθεί από τους κόκκινους και έχει γεμίσει με φλούφληδες, κοσμοπολίτες και γελοίους. Των οποίων η ρητορική αναιρεί τον καπιταλισμό και τον καταστρέφει. Χωρίς τους σοσιαλιστές στον φασισμό, χωρίς τους φλούφληδες στον φιλελευθερισμό, ο φασισμός και ο καπιταλισμός είναι ένα και το αυτό. Ανθρώπινος Δαρβινισμός σε μια Καπιταλιστική Κοινωνία.

Όσο συνεχίζει σοσιαλιστικά ο Φασισμός είναι πολιτικαντισμός του χειρίστου είδους. Η Χρυσή Αυγή έχει διαχωρίσει τη θέση της από τους σοσιαλιστές. Ο ΝΓΜ δεν είναι σοσιαλιστής. Τα Ευρωπαϊκά Κινήματα αρχίζουν να κάνουν το ίδιο. Οι BNP τύποι πεθαίνουν και ο κόσμος εισρέει τους Geert Wilders. Στην Αμερική οι ναζί στήριξαν τον Ron Paul. Οι φασίστες, τύπου "μαύρου κρίνου" πρέπει να το καταλάβουν: ο σοσιαλισμός είναι αρρώστια, δεν είναι ιδεολογία. Αν ο σοσιαλισμός ήταν κάτι το καλό δεν θα είχαν σκοτώσει τόσους πολλούς Ρώσους, θα τις είχαν φάει αμέσως.  Όσο συνεχίζει επίσης ο φιλελευθερισμός να ανοίγει την κερκόπορτα στην πλυμμήρα των χρωμάτων ανοίγει τον τάφο του. Αυτοί οι πληθυσμοί, έχουν εμφωλευμένη στο αίμα τους την υπανθρωπιά. Είναι άλλοι άνθρωποι, είναι πιο r-selected από εμάς. Γεννούν περισσότερα παιδιά και λιγότερο ποιοτικούς ανθρώπους, σκάρτους, άχρηστους. Δηλαδή περισσότερη τροφή για τον σοσιαλισμό.

Καπιταλιστές και Φασίστες όλου του κόσμου ενωθείτε!