λογω της σοβαροτητας του ζητήματος, ισως πανε κατευθείαν στο ευρωπαικο δικαστηριο ανθρωπινων δικαιωματων

Αναρωτιέσαι καμιά φορά τι θα ηλταν καλύτερο για κάτι τέτοια άτομα. Μα τους πλακώσεις στις σφαλιάρες ή να τους εντάξεις σε υποχρεωτικό πρόγραμμα θεραπείας;
Ασφαλώς και είναι ψιλοφασιστική σκέψη να παρέμβεις στον χαρακτήρα του άλλου. δικαίωμά τους να είναι αυτό που είναι κι αφού δεν μπόρεσαν να γίνουν κι άλλο. Αλλά από την άλλη ..... είναι μέσα στν κόσμο σου και έστω και τυχαία συναστρέφεσαι. Είσαι υποχρεωμένος να φας τα σκατά τους; Τη φλωριά τους; Πέρα από το σπίτι τους και την καφετέρια και γενικά το οργανωμένο - προστατευμένο περιβάλλον τους δεν πήγαν πουθενά. Που να ξέρουν πως είναι η ζωή, τι θα πει άνθρωπος, συναίσθημα, μόχθος, προβληματα. Μες στη γυάλα τους τα μαλακιστήρια και τη βλέπουν και οι γαμάω κιόλας.
Ωστόσο παραμένει φιλοσοφικά το ερώτημα. Τους πλακώνεις στις σφαλιάρες που απειλούν με μηνύσεις ή όχι; Τι θα κάνανε αυτοί μπροστά σε μια εξουσία τύπου κατακτητή; Αν σε κυνηγούσε ο κατακτητής; θα λέγανε ότι δεν σε ξέρουνε ή θα σε δίνανε με τη μία;
Ουστ ρε χαλασμενα ξεφτιλισμένα όντα!