ἄκου κωλόπουστα Χριστὲ
ἐδῷ εἶναι Ἑλλάδα
κι ὅλοι τὴ μάνα σοῦ γαμοῦν
μὲ κέφι καὶ φρεσκάδα

αὐτὸ τὸ ἔθνος σκλάβωσες
γιὰ δυὸ χιλιᾶδες χρόνια
τὸ γέμισες ψυχοπαθεῖς
μαλᾶκες καὶ πουστρόνια

τ᾽ ἀρχίδγια μᾶς ἐσκότισες
μὲ μιὰ σκατοθρησκία
ποὺ ἐκθειάζει ἀμορφωσιὰ
καὶ ἐθελοδουλία

πρόβατα θέλεις πουσταρᾶ
κι ἐσὺ νὰ ᾽σ᾽ ὁ ποιμένας
θηλυπρεπῆ πουτανασγιὲ
γαμιέσ᾽ ὅσο κανένας

ἔσπειρες φόβο κι ἐνοχὴ
ἑβραϊκὸ ἀρχίδι
μισεῖς τὸ γέλιο τὶς χαρὲς
ὑπάνθρωπο γαμίδι

ποιές ἁμαρτίες ῥὲ μουνὶ
καυχιέσαι θα δικάσῃς;
ἀμόρφωτε κωλομπαρᾶ
τὸ μποῦζο θὰ μᾶς κλάσῃς

ντροπὴ σ᾽ ὅποιον σὲ προσκυνᾷ
μεγάλο ξεφτιλίκι
το γκῶλο στήνωντας πλατιὰ
γιὰ ἕνα σχωρηλίκι

δὲ θέλεις περηφάνεια
δὲ θέλεις οὔτ᾽ ἀνδρεία
μονάχα πρόβατα σκυφτᾶ
ποὺ βόσκουν μαλακία

νὰ τὰ χτυποῦν καὶ νὰ γυρνᾷν
τὸ μάγουλο καὶ τ᾽ ἄλλο
πουστόπαιδο τοῦ κερατᾶ
θὰ φᾷς καβλὶ μεγάλο

στὸν ἄνθρωπο ἐφὀρτωσες
προπάτορη ἁμαρτία
γιατὶ τὴ γνῶσι θέλησε
γιὰ νὰ γαμᾷ τὰ θεῖα

τούτη ἡ γνῶσι θάνατος
γιὰ τοῦ Γιαχβὲ τὸ γκῶλο
διότι τὸν ἐξέθετε
στοῦ Ἕλληνος τὸ μπζῶλο

τὴν ταπεινότητα μουνὶ
δίδαξες μὲ μανία
νὰ προσκυνοῦν οἱ δοῦλοι σου
τὴ μπόρνη Παναγία

μὰ Παναγιὰ δὲν ἤτανε
καθότι μιὰ γαμιόλα
ποὺ ἀπ᾽ τὰ τσιμπούκια τὰ πολλᾶ
πέσαν τὰ δόντια τ’ς ὅλα

τῶν χιλιάρχων πουτανὶ
χυμένο ξεκωλάκι
τὸ Σήφη ἐκεράτωσε
κι ἔσπειρε τὸ πουστράκι

κι ἦρθες λοιπὸν χτικιὸ στὴ γὴ
δῆθεν γιὰ μιὰ θυσία
νὰ πάρῃς πάνω σου μουνὶ
τὴν προπαταμαρτία

μὰ ἡ γνῶσι τοῦ καλοῦ-κακοῦ
διόλου δὲ μὲ χαλάει
γιατί πουστρόνια σἂν κι ἐσὲ
νὰ χέζω βοηθάει

τιμὴ λοιπὸν στὸ Σατανᾶ
τὸν ἄλλο Προμηθέα
ποὺ γνῶσι ἔδωσε σ᾽ ἐμᾶς
γιὰ νὰ περνᾶμ᾽ ὡραῖα

γιὰ νὰ γαμᾶμε τὸ Χριστὸ
καὶ ὅλους τοὺς ἁγίους
ἐλεύθεροι καὶ ἄφοβοι
νὰ δγιάγουμε τοὺς βίους

μὲ σάτιρα ὁλημερὶς
μὲ κᾶλλος κι ἁρμονία
μὲ ἐπιστήμη καὶ χαρὰ
νὰ βρίζουμε τὰ θεῖα

ὅλοι οἱ ὄντως Ἕλληνες
εὐθὺς μὲ ἕνα νεῦμα
γαμᾶμε πάλι τὸν Υἱὸ
Πατέρα κι Ἅγιο Πνεῦμα

σ᾽ αὐτὴ τὴ γὴ πούστη Χριστὲ
τελειῶσαν τὰ ψωμιά σου
τρᾶβα ἀλλοῦ μουνόσκυλο
ν᾽ ἁρπάξῃς τὰ γκαβλιά σου