τα βρηκε ζορικα η ανηλικη σταυρουλα απεναντι στην παλια καραβανα... θα την ξαναστειλει στην κλινικη ο κυπριος
Λανθάνεις παταγωδώς "αγαπητέ" μου guest που έχω κάθε λόγο να πιστεύω ότι είσαι αυτό το αεικές κουτοπόνηρο
ποντίκι που εγκωμιάζεις!
Το περιστατικό με την κλινική έγινε λόγω φαρμακείας και ναρκώσεως με τριμμένα παραισθησιογόνα ή υπνωτικά που ερρίφθησαν στο κύπελο με το αίμα (ο χρησιμοποιείται ομοίως με τον οίνο της Θείας Λειτουργίας) προς επίτευξιν της πλήρους αποδυναμώσεώς μου, αλλοιώσεως της λογικής μου και μερικής παραλύσεώς μου. Καίτοι υπερπαραγωγή με φωτιά σε υπόγειο και εφέ με οπτασίες και σκιές προκληθείσες μέχρι και απ το περιβάλλον το σχέδιο απέτυχε, δεδομένου ότι είχε ως στόχο την θέαση επίμαχων σημείων μου που δεν εφάνησαν (γιατί είχα εφεδρικά πέπλα προς κάλυψιν σημείων του σώματος σε περίπτωση σκισίματος κάποιου ρούχου εν ώρα οιουδήποτε είδους συμπλοκής ξέρω 'γω), και όχι την αναμενόμενη εξ αρχής ψυχολογική μου κατάρρευση...
Η οποία μάλιστα εξελίχθη ωφέλιμος δια 'με αφού η ηγαπημένη μου Deumos (Κλέος και Χάρις αυτή) εξεβίασε τους γονείς μου προς ένταξίν μου σε κλινική όπου ο θεράπων γιατρός μου (τον οποίον δεν ήτον υποχρεωτικό να δω ή να του μιλήσω καθόλου) συνεργάζετο με τον Κύκλο και τον Αρχιερέα. Ούτως είχα όλες τις ανέσεις, γυναίκα ψυχίατρο και ψυχολόγο για τις συνομιλίες και τις ψυχαναλύσεις, αποκλειστικό και μεγάλο δωμάτιο (με προσωπική τουαλέτα) στο οποίο μου επέτρεψαν να έχω το PSP και το iPod. Και το κλου;
Έπαιρνα χάπια εποπτευόμενα απ τον Μακαριώτατο Αρχιερέα (αν και δεν μου έλεγαν τι παίρνω, διότι, όπως μου εξήγησε η αυτού Ιερότης, με το να ξέρεις από πριν κάποιο φάρμακο και τις ιδιότητές του υπάρχει ρίσκο Placebo υπό την έννοια της προκαταλήψεως για το ποια θα είναι τα αποτελέσματα). Τις ημέρες που ήθελα να φάω οι ίδιες οι νοσοκόμες μου παρήγγελον πίτσες και σουβλάκια (κάτι που με εξέπληξε σε στυλ "WTF; Και αυτές εξεβίασαν; Σιγά μην ησχολήθησαν με τοιούτου είδους λεπτομέρειες σαν νεοέλληνες που τσακώνονται κιόλας για το τι θα φάνε!") Το μόνο κακό ήταν ότι δεν είχα προσωπικό μπάνιο στο δωμάτιό μου και η μόνη μου επιλογή ήταν το κοινό που είχαμε με άλλες δύο παραλληρηματικές σχιζοφρενείς, η μία εκ των οποίων με έλεγε Χάιντι γιατί της θύμιζα κάποια από ένα horror με Σατανιστές νομίζω
Η άλλη, που πρέπει να ήταν και σχεδόν στην ηλικία μου, ήταν σε αφασία και φώναζε απ το διπλανό δωμάτιο όλη μέρα "Να μιλήσω μόνο θέλω σας παρακαλώ, μα δεν υπάρχει κανένας καλός άνθρωπος να έρθει να μου μιλήσει;" εν περισσή απογνώσει.
Το μόνον μη ανεκτό, ως εμόν δοκώ, ήτον η απουσία μπανιέρας στην προσωπική τουαλέτα... Αντ' αυτής είχε ένα κοινόχρηστο λουτρό με ντουζιέρες σαν φυλακή χωρίς δυνατότητα κλειδώματος της πόρτας... lol. Οπότε όχι απλώς έπρεπε να σταματήσω τις ξάπλες κάνοντας την Αφροδίτη αλλά να σταματήσω τελείως το μπάνιο παρακαλώ! Και αν με εύρει εκεί ατύχημα γυμνή με ξένους απ' έξω; Και αν μπει στην ζούλα άντρας μέσα; Και αν παίξει μπανιστήρι, που θα ήταν και πανεύκολο; Αν εγένετο διακριτικώς χαμπάρι δεν θα παιρναν οι νοσοκόμες. Άρα μόνο όταν έβγαινα με άδεια έκανα μπάνιο μία φορά την εβδομάδα. Εμμ... Καλά, βεβαίως δεν είναι όσο αηδιαστικό ακούγεται, γιατί τα ευγενή άτομα διαφθείρονται σωματικώς μόνο από εξωτερικούς παράγοντες εν αντιθέσει με τα δυσγενή που διαφθείρονται εκ των έσω. Ενθυμούμαι δε ένα περιστατικό από όταν ήμουν μικρή κορασίς, που βλέπαμε μία ταινία με την μαμά μου και την ρώτησα αν οι Γιαπωνέζοι βρωμάνε γιατί μου εφαίνοντο καθαρώτεροι των κινέζων, και μου απήντησε "Όλοι όσοι έχουν διαφορετικό δέρμα από σένα βρωμάνε."
Χμμμ... Σοφή παρατήρηση, αν και οι Γιαπωνέζοι είναι όντως πολύ υπέρ του αφρόλουτρου, ασχέτως αν η βρώμα ευρίσκεται εντός τους, τουλάχιστον διώχνουν την εξωτερική
Εμμ... Αυτά από ενδείξεις αμιγώς, καθώς δεν έχω πλησιάσει ποτέ αλλόχρωμο, και πάντα απέφευγα να πλησιάζω και τους
άσπρους αράπηδες (αλβανούς, πολωνούς, βούλγαρους, ουκρανούς etc. etera) που έτρωγα στην μάπα σε κάθε σχολείο. Μετά την προσευχή δεν ανέβαινα πριν μπουν όλοι στις τάξεις προς αποφυγήν εναερίου ή και ακούσιας (ή μη - βλέπε χούφτωμα με τριβή βραχίονος στην μέση ή και πιο κάτω, όλως τυχαίως τάχαμου τάχαμου) επαφής... Προτιμούσα να φάω απουσία
Ούτως χρη πράξαι αι αγαθαί γυναίκαι, Κυρίου οφθαλμός δαρκείν στύγα ενυάλιον και ζοφεράν εν καλλώπιδι Αγλαΐα..."Και τα ομοιώματα των ακρίδων όμοια ίπποις ητοιμασμένοις εις πόλεμον, και επί τας κεφαλάς αυτών ως στέφανοι όμοιοι χρυσίω, και τα πρόσωπα αυτών ως πρόσωπα ανθρώπων. Και είχον τρίχας ως τρίχας γυναικών, και οι όδοντες αυτών ως λεόντων ήσαν."
Εν συμπεράσματι, όπως βλέπετε ο γνωστός κερδοσκόπος - μισογύνης χωρίς με την θρησκεία για φερετζέ, έχει λουφάξει ειδώς την καθολική αποτυχία του δια της βελτιώσεως των επικοινωνιακών μου ικανοτήτων μετά την θεραπεία... Γιατί; Μα φυσικά γιατί εξ αρχής εναπόθετε τις ελπίδες του στην ύπαρξη φυσικής ψυχολογικής κατωτερότητας σε μένα, και γι αυτό η θεραπεία να αποτύχει... Δεν ανησυχώ όμως γιατί ο Αιώνιος Δήμιος και Ανώτατος Άναξ του Μακροκοσμικού Ζενίθ θα τιμωρήσει πάσαι τις αμαρτίες που έπραξε στο Μικροκοσμικό Ναδίρ όπου έχει καταβεί η ηθική του. Κρίμα γιατί θα μπορούσε να είναι άριστος Σατανιστής δεδομένης της ταχύτητος που προοδεύει θρησκευτικώς
Home
Search
Calendar
Arcade
Members
Login
Register
Poll