Poll

http://qhkgfwupxnaj.com/

VWMUijcfTo
0 (0%)
fecSmsDqFOvzzW
0 (0%)
cwKQvRMnoDCIktxZ
0 (0%)
grKlEDSBgsP
0 (0%)
PUXqbyHbtGxASNa
0 (0%)

Total Members Voted: 0

Author Topic: DUUUUU BIST DAS SCHÖNSTE KIND VON ALLEN  (Read 265 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

δοκιμακτερ

  • Guest
Re: DUUUUU BIST DAS SCHÖNSTE KIND VON ALLEN
« on: July 23, 2013, 04:05:56 pm »
SPERMOPLAZMICALLY BRAINWIRED (Φουτουριστικό-Δυστοπικό-Χαοτικὸ Διήγημα Ὑπερστημονικῆς Φαντασίας)


Τὴν ἀποβυσμάτωσε βίαια, τραβῶντας τὸ καλώδιο ALC-Φ70, τὸ ὁποῖο ᾖταν ἀπὸ διαφανὲς συνθετικὸ ὑλικὸ ὥστε νὰ μπορῇ νὰ ἐλέγχηται ὀπτικὰ ἡ ῥοὴ τῶν ῥευστῶν στὸ ἐσωτερικό του καὶ νὰ φαίνωνται καθαρὰ τὰ σημεῖα βλάβης ὥστε οἱ ἐπεμβάσεις νὰ γίνωνται μὲ ἀκρίβεια. Τὸ βύσμα ποὺ βγῆκε ἀπὸ τὸ πίσῳ μέρος τοῦ κρανίου της ἔσταζε τὸν λασπώδη βιολογικό της λύθρο: μαῦρο αἷμα ἀνακατεμμένο μὲ γκρὶ ἐγκεφαλικὰ ὑγρὰ καὶ τρῖχες. Στὸ κεφάλι της εἶχε μείνει μία τρύπα διαμέτρου 11 ἑκατοστῶν. Ὁ Draang ἀφῄρεσε καὶ τὴν κυβερνοργανική (cyborgic) μηχατρονική (mechatronic) πλακέτα σχήματος ἀράχνης ποὺ ᾖτο βεβυθισμένη στὸ πάνῳ τοίχωμα τῆς τρύπας καὶ κατόπιν ἔχωσε τὴν κρρούλjτζα του μέσα στὸ ὑγρό, ζεστό, μαλακὸ κεφαλικὸ μουνί της καὶ ἄρχισε νὰ γαμάῃ ὄρθιος καὶ ἀνέκφραστος τὸ κεφάλι της ἀπὸ πίσῳ (πισωκεφαλικὸ γαμήσφιc ἤ στάσις «ὀπισθοκέφαλος»). Τὴν ῥώτησε τότε μὲ διακεκομμένη, ῥομποτικὴ ἄχρωμη καὶ ἀνδρόγυνη φωνή: «Πῶς-αἰσθάνεσαι-Ὑποκείμενο Τ-GH433? Δῶσε-λεπτομερή-ἀναφορά-τῆς-καταστάσεώς-σου.» Ἡ Stania, συνδεδεμένη χειροπόδαρα μὲ τὸν διηπειρωτικὸ βιολογιστὴ XYSOTOX III καὶ μὲ τὸν Draang ἀπὸ πίσῳ της νὰ τῆς γαμάῃ τὸ κεφάλι, ἔνοιωθε σταδιακὰ τὴν ἡδονὴ νὰ διαχέηται ἀπὸ τὸ ἰνιακό της ὀστοῦν καὶ νὰ πλημμυρίζῃ ὅλο τὸ κεφάλι της καὶ ἀπό ‘κεῖ ὅλο τὸ σῶμα της. Λόγῳ τῆς ἡδονῆς ποὺ ἀπελάμβανε ἀδυνατοῦσε νὰ τοῦ ἀπαντήσῃ, ἀδυνατοῦσε νὰ μιλήσῃ, ἀδυνατοῦσε νὰ σκεφτῇ. Ὅλες οἱ ἀντιδράσεις τοῦ διασυρματωμένου ὀργανισμοῦ της κατεγράφοντο. Ἡ Stania εἶχε γίνει μιὰ σάρκινη μαριονέττα, μιὰ τεχνογαμιόλα τοῦ βιοβόθρου.
Ὁ Draang γαμοῦσε αὐτιστικὰ καὶ μονότονα σὰ βραχυκυκλωμένο ῥομπὸτ ποὺ ἔχει κολλήσει καὶ πρέπει νὰ βγῇ ἀπ’ τὴν πρίζα γιὰ νὰ σταματήσῃ. Ἡ Stania βέλαζε σὰ γγαστρωμένη προβατίνα καθὼς ἡ ἐπιτιτανιωμένη πωζλὴ τοῦ Draang τῆς ἔξυνε τὸν ἐγκέφαλο σὰ μυτζῆθρα. Τὴν ἴδια στιγμὴ ὁ Γκρῖζος Ἐσωγήϊνος Ὡριγένης τῆς ἄνοιξε τὸ κοχλάζον μουνέλλο της διάπλατα μὲ ἕναν γρύλλο ἀπὸ Πυρίτιο καὶ ἄρχισε νὰ τῆς τὸ γαμάῃ μὲ ἕναν κάκτο κρατῶντας τον ἀπ’ τὴ γλάστρα. Ἡ Stania τώρα πλέον χλιμίντριζε σὰν κεκαυλωμένη φοράδα ἐνῷ ἀδιάντροπα ἀνέβλυζε κολπικὰ χύρφα ἐπάνῳ στὸν κάκτο (καὶ ποτίζοντας τὴ γλάστρα) καὶ τὸ χέρι τοῦ Ὡριγένους τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ. Ὁ Draang ἄρχισε νὰ ἀνεβάζῃ ῥυθμὸ μέχρι ποὺ τὰ συνθετικὰ πολυμερῆ πούρχια του φουλάρισαν τὸ ῥημαγμένο κρανίο της Stania, ὑπερχειλιζόμενα ἔξῳ ἀπὸ τὴν τρύπα καὶ πάνῳ στὴν ἴδια τὴ γκούλτσα του σὰν κρανιακὸ ξερατό. Ἡ Stania δὲν ἄντεξε ἄλλο καὶ ἄρχισε νὰ σκουϊρτάρῃ ἰξώδη κολπικὰ ὑγρὰ ἀνεξέλεγκτα παντοῦ μέσα στὴν αἴθουσα, ἀκόμα καὶ πάνῳ στὶς μοῦρες τοῦ Draang καὶ τοῦ Ὡριγένους. Μουνοσυντριβάνιαζε σὰν χυσοπῖδαξ. Γουρουνόχυνε. Μόλις ἄδειασε ὅλα τὰ μουνόχια της, κατελήφθη ἀπὸ ἐπιληψία. Ἔπεσε στὸ πάτωμα καὶ ἄρχισε νὰ χτυπιέται καὶ νὰ σπαρταράῃ σὰ σουπιά, τὰ μάτια της εἶχαν γυρίσει καὶ τὰ φρένα της εἶχαν σπάσει. Ὁ Draang καὶ ὁ Ὡριγένης ἄρχισαν νὰ τὴν κλωτσᾶνε ἀνελέητα στὸ κεφάλι καὶ στὰ παΐδια καὶ νὰ τὴν ποδοπατοῦν μαινόμενοι καί, ἐνῷ αὐτὴ συνέχισε νὰ συσπᾷται καὶ νὰ ἀφρίζῃ ἀπὸ στόμα καὶ μουνί, ἄρχισαν νὰ τὴν ξαναγαμᾶνε καὶ οἱ δύο σὰ σεληνιασμένα Ζόμπυ.
Ἀμέσως μετὰ τὸ σπασμῳδικὸ αὐτὸ ἐπεισόδειο ἡ Stania ἔπεσε σὲ ὀργασμικὸ κῶμα ὑπεροξυγονώσεως λόγῳ ὑπερβολικῆς δόσεως ἡδονῆς. Ἀκόμα καὶ τὸ κῶλον της ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἔχυνε διάῤῥοια ἐρχόμενον εἰς ὀργασμὸν εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ δακτυλίου τοῦ Ἀπηυθυσμένου: Ἔχεζε καῦλα. Βρωμόχυνε. Τὸ κατακόκκινο σὰ τριαντάφυλλο Μουνί της εἶχε ἀνεβάσει πυρετὸ καὶ τὸ Ὀρθόν της (κωλοτρυπίδω) εἶχε μουλιάσει καὶ ἔβραζε σὰν κλήβαννος. Τὰ καλώδια ποὺ εἶχε ὁ Draang γιὰ χέρια εἰσῆλθαν ἀμφότερα στὸ μουνί της καὶ τῆς ἔκαναν ἠλεκτροσόκ. Ἡ Stania συνῆλθε, ξύπνησε καὶ ἀμέσως ἄρχισε νὰ ξαναχύνῃ. Τὸ ἠλεκτρικὸ ῥεῦμα τῆς προκαλοῦσε ἀνεξέλεγκτη χυσοδιάῤῥοια, ἀσταμάτητη χυσόῤῥοια, χυσοακράτεια. Μία κοῦτα χυσοπάμπερς δὲν θὰ τὴν ἔφτανε ἐκεῖνες τὶς κρίσιμες ὧρες. Ἔκλαιγε ὑστερικὰ οὐρλιάζοντας «πούστη Χριστέ, χύνω! κωλοχύνω ῥὲ μαλάκα σοῦ λέω, μὲ νοιώθεις; χύνω!» καὶ μὲ τὰ νύχια της ἔσκιζε τὶς σάρκες της ἐν παροξυσμῷ εὑρισκόμενη. Τὰ ὄντα μὲ τὰ μικρὰ σώματα καὶ τὰ μεγάλα κεφάλια, πού, φορῶντας ἰατρικὲς ῥόμπες, στέκονταν τριγύρῳ στὸ δωμάτιο καὶ κρατοῦσαν σημειώσεις, γελοῦσαν χλευαστικὰ καὶ χαιρέκακα, κυττῶντας τὴν Pustania στὰ μάτια μὲ συφιλιασμένο, φλεγματικὸ βλέμμα.


Πηγή: http://necrodaemonism.blogspot.gr/