Τα ίδια ακριβώς και με την
παιδοφιλία. Η μια οπτική είναι αυτή του ανθρώπου ο οποίος έχει καθαρή την ψυχή του, είναι αγνός, δεν είναι κάθαρμα του Κράτους, δεν είναι εξουσιαστής και η άλλη είναι η οπτική, ο τρόπος με τον οποίο βλέπει την πραγματικότητα ο εξουσιαστής.
Ο μη εξουσιαστής βλέπει ενέργειες οι οποίες δεν τον αφορούν, δεν τον επηρεάζουν, δεν τον βλάπτουν, δεν τον αγγίζουν, δεν τον αλλάζουν, και αναρωτιέται "που είναι το κακό;". Ο μη εξουσιαστής βλάπτεται μόνο όταν αναγκάζεται να πληρώσει για την καταστολή αυτών των
χωρίς θύμα υποτιθέμενων εγκλημάτων. Μειώνεται οικονομικά απλώς και μόνο για να καταπιέζει τους άλλους, τους κατώτερους, τους ανώμαλους, για να μην είναι ανώμαλοι. Ο ανώτερος, βλάπτεται, δεν αφήνεται να ξεχωρίσει, επειδή ο εξουσιαστής του έχει επιβάλει να πληρώνει για τον ανώμαλο.
Ο εξουσιαστής. ο κρατικιστής, ο σοσιαλιστής, ο παλιάνθρωπος, βλέπει την κοινωνία ως στρατιωτάκια του (του παρόντος ή του μέλλοντος). Τους θέλει πειθήνιους, πρόθυμους, σεμνούς, τους θέλει στρατιώτες. Να κάθονται σουζα και να είναι "καλά παιδιά": μαλάκες, κορόιδα δηλαδή. Για αυτό όταν κάποιος στρατιώτης δεν μπορεί, σταματάει όλη η κοινωνία, όλοι οι στρατιώτες, για να τον περιμένουν, καλούνται να τον βοηθήσουν ή, αν παραφέρεται, να τον τιμωρήσουν, χωρίς να τους έχει κάνει τίποτα, χωρίς να ενοχλεί κανέναν. Απλά και μόνο επειδή ο διοικητής έτσι γουστάρει. Ενοχλεί τον διοικητή, γιατί ο διοικτητής περιμένει από τους στρατιώτες συγκεκριμένα πράγματα, ο αφέντης περιμένει από τον σκλάβο συγκεκριμένο ήθος. Αν ο σκλάβος έχει άλλο ήθος, τότε πρέπει να υποστεί το μαστίγιο. Ο σκλάβος δεν επιτρέπεται π.χ. να μαλακίζεται όταν τις επόμενες μέρες έχει φορτίο να κουβαλήσει. Ο ανώμαλος είναι και αυτός ύποπτος ότι δεν μπαίνει στη σειρά όπως και οι υπόλοιποι. Είναι διαφορετικός! Που ξανακούστηκε σκλάβος και στρατιώτης να είναι διαφορετικός. Οι σκλάβοι και οι στρατιώτες υποτίθεται πρέπει να είναι γρανάζια εξυπηρέτησης των επιθυμιών της άρχουσας τάξης, των καταναλωτών φόρων. Δεν είναι ζωή αυτή την οποία πρέπει να έχουν, είναι γρανάζια είπαμε. Εκεί υποβιβάζει όμως τον Λευκό Χριστιανό Άντρα ο σοσιαλισμός κάθε τύπου. Δήθεν για να προστατευτεί η κοινωνία από τους ανώμαλους, ο Ανώτερος γίνεται σκλάβος, ισάξιος με τους βιολογικώς ανώμαλους, που τώρα πλέον είναι και σοσιαλιστικά-"προοδευτικά" καταπιεσμένοι. Αντιδαρβινισμός και Δυσγονική στο αποκορύφωμά τους.
Παρ´ολα αυτά, η συγκεκριμένη οργάνωση δεν είναι γνησίως Φιλελεύθερη. Δεν έχει θέσεις οι οποίες επιδιώκουν να απελευθερώσουν το άτομο από τα δεσμά του Κράτους και της φορολογίας. Δεν έχει θέσεις αυτή η οργάνωση υπέρ των Λευκών Χριστιανών Αντρών, των κατεξοχήν θυμάτων του δημοκρατικού κολλεκτιβιστικού συστήματος, παρά μόνο θέσεις υπέρ των ανώμαλων, των μουνιών, των υπανθρώπων κ.ο.κ. Από αυτό συνάγεται ότι το FP και η ανώμαλη νεολαία του είναι οπορτουνιστές, τυχοδιώκτες, που θυμούνται τον Φιλελευθερισμό μόνο όταν είναι να βελτιωθεί η θέση των κατώτερων, νομιμοποιώντας έτσι τα χαμερπή και φθενορά αιτήματα των κατώτερων για μαζική αναδιανομή (κλοπή) υπέρ τους, με μεσάζοντα το εξαιτίας της αναδιανομής (κλοπής) ολοένα και ισχυροποιούμενο Κράτος. Ρουφάνε το πέος του κρατικισμού οι ψευτοφιλελεύθεροι της Σουηδίας και προωθούν την προπαγάνδα και το όραμα των κρατικιστών, τον μετασχηματισμό της κοινωνίας σε σκλάβους και την αναγωγή των παρασίτων και των σφετεριστών σε αφέντες.