Author Topic: Μνάρας Χατζησάββας  (Read 1018 times)

0 Members and 7 Guests are viewing this topic.

Pinochet88

  • Kombrig
  • ******
  • Posts: 1000
  • Φήμη -339
  • Η φορολογία είναι βία και κλοπή
    • View Profile
Re: Μνάρας Χατζησάββας
« on: December 06, 2015, 11:44:54 am »
Kαι γι' αυτό μέσα σε 6 χρόνια από το μπουρδέλο της Βαϊμάρης έφτιαξε την πιο δυνατή οικονομία του κόσμου. Αν κι η αλήθεια είναι ότι μετά το '41 ο Στάλιν κατάφερε να φτιάξει ακόμα πιο δυνατές κρατικές δομές και κέρδισε τον πόλεμο.

τζιτζιφρίντζο αν γίνει πόλεμος εμείς οι ανκάπ τι κάνουμε;

Αρχίδια οικονομία είχε η Γερμανία. Οι ρυθμοί ανάπτυξής της δεν πρέπει να ξεγελάνε κανέναν. Αν η οικονομία είναι κατεστραμμένη ή ανύπαρκτη, όπως στην αφρική, είναι αναμενόμενο σε περιόδους πολιτικής σταθερότητας να υπάρχει ανάπτυξη άνω του 5% και ο κόσμος να πεινάει. Ο μόνος λόγος για τον οποίο παρατηρήθηκε ανάπτυξη στη ναζιστική Γερμανία ήταν ότι περιορίστηκε ο πληθωρισμός μέσω του οποίου καταλήστευαν τον λαό οι δημοκράτες της βαϊμάρης, δηλαδή, με την άνοδο των ναζί στην εξουσία, εφαρμόστηκαν ορισμένα καπιταλιστικά μέτρα στην οικονομία και για αυτό μόνο υπήρξε μια ήπια ανάπτυξη. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι σταμάτησαν να αρπάζουν τον πλούτο του λαού τα τρωκτικά. Οι δαπάνες για τον πόλεμο εκτοξεύτηκαν στα ύψη. O Γερμανικός Λαός εργαζόταν όλο και πιο σκληρά και αντι ο πλούτος του να παραμένει στα χέρια του και να γίνεται απόλαυση για τον ίδιο και την οικογενειά του, τα σιχαμένα και πολεμοχαρή ναζιστικά τρωκτικά του τον άρπαζαν και τον μετέτρεπαν σε εργαλεία μαζικής δολοφονίας ανθρώπων. Αυτός ήταν ο σκοπός των ναζί και αυτός είναι ο σκοπός κάθε κρατικιστή, ο πόλεμος. Ο πόλεμος είναι η υγεία του Κράτους, γιατί μόνο μέσα σε έναν κόσμο διαρκούς πολέμου μπορεί να εκφραστούν στο έπακρο τα απάνθρωπα ιδεώδη που νομιμοποιούν τη βάρβαρη εξουσία του Κράτους.

Από εκεί και πέρα υπάρχουν πόλεμοι λαϊκοί και πόλεμοι του Κράτους. Η Αμερικανική Επανάσταση ήταν ένας πόλεμο καπιταλιστικός, λαϊκός, όπου οι παραγωγοί του πλούτου πήραν τα όπλα και αντιτάχθηκαν με σθένος και γενναιότητα στους εξουσιαστές τους που τους φορολογούσαν και τους έκλεβαν τον πλούτο. Έχει κανείς διαφωνία ότι αυτός ήταν δίκαιος πόλεμος στον οποίοι όλοι οι τίμιοι και φιλελεύθεροι άνθρωποι θα ρίχνονταν μονομιάς στον Αγώνα; Το ίδιο ισχύει και για τον πόλεμο του 1821 τον οποίο κήρυξαν οι Έλληνες παραγωγοί εναντίον του οθωμανικού Κράτους και μάλιστα, παρά το γεγονός ότι καπαρώθηκε η όλη απόπειρα από απαίσιους κρατικιστές όπως ο αιμοσταγής δικτάτορας Καποδίστριας, οι Έλληνες ενώθηκαν και πολέμησαν τους τουρκαλάδες τυράννους για καπιταλιστική ελευθερία, όπως πολύ γλαφυρά έχει περιγράψει ο Ιώνας Δραγούμης. Αντιθέτως ο πόλεμος τον οποίο απεργάστηκε ο Χίτλερ και πρόλαβε τον Στάλιν ο οποίος δεν ήταν ακόμα έτοιμος, αλλά ήδη απεργαζόταν και αυτός πόλεμο, ήταν πόλεμος κρατικός. Το Κράτος επιστράτευσε αθώους εργάτες και παραγωγούς του πλούτου και τους έστειλε να πολεμήσουν για όλους εκείνους τους κρατικούς αξιωματούχους -  ένας από τους οποίους θέλεις να γίνεις, αν και σε έναν βαθμό ήδη είσαι - που έμεναν στα μετόπισθεν, στις γραφειάρες τους, στο ναζιστικό "δημόσιο" και καλοπερνούσαν και έτρωγαν και έπιναν. Δεν είναι μυστικό ότι η χώρα με τους περισσότερους καλοπερασάκηδες στον ΒΠΠ ήταν η ναζιστική Γερμανία.

Για λόγους φυλετικούς, οικονομικούς (λόγω των πόλεων με εμπορική παράδοση στα νότια της Γερμανίας) και, όπως είπαμε, λόγω του blitzkrieg που έκανε στα πορτοφόλια των Γερμανών ο Χίτλερ για να αγοράσει όπλα και άρματα, η Γερμανία είχε καλύτερο στρατό από την ΕΣΣΔ. Η αναλογία σε όλες τις συγκρούσεις ήταν 2-3 νεκροί σοβιετικοί για κάθε έναν νεκρό ναζί. Ο μόνος λόγος που ο αιμοσταγής δικτάτορας Στάλιν κέρδισε τον πόλεμο ήταν ότι επιστράτευσε=σκλάβωσε 10 φορές περισσότερο κόσμο και - για να μη χάσει την καρέκλα - έχυσε το αίμα δεκάδων εκατομμυρίων με απώτερο σκοπό να επεκταθεί η σοβιετική σκλαβιά και σε άλλα μέρη, όπως η ανατολική Γερμανία, όπου όλοι ξέρουμε τι απάνθρωπο κολασμένο σκοτάδι επικρατούσε εκεί μέχρι να πέσει το μυσαρό παραπέτασμα. Επομένως, ναι ο Στάλιν είχε καλύτερες κρατικές δομές, γιατί ήταν καλύτερος στο να σκλαβώνει κόσμο και να προκαλεί τον θάνατό του - αυτό είναι οι κρατικές δομές.

Σίγουρα αυτά τα ιδανικά βρίσκονται στην κτηνώδη καρδιά σου, αλλά ουδέποτε θα μπορούσες να αναλάβεις εσύ, προσωπικά, την ευθύνη των πιστεύω σου. Πάντα, ως θρασύδειλος, κρύβεσαι πίσω από το κρατικιστικό πλήθος, διαχέεις τη δειλία σου στη συλλογικότητα και, ενώ κάνεις τα πάντα για να σκοτωθεί ο λαός σε πολέμους οι οποίοι είναι ξένοι για αυτόν και ευνοούν μόνο τα παράσιτα, εσύ κρύβεσαι πίσω από τη φούστα του Κράτους, μαζί με τις υπόλοιπες βδέλλες και τους λακέδες των διαδρόμων της εξουσίας. Σε πλήρη αντιδιαστολή με όλα αυτά, αν θέλεις να γνωρίσεις αληθινά γενναίους ανθρώπους ήρωες, αν θέλεις να δεις πως γράφεται η ιστορία με τα αρχίδια και την ιερότητα του αίματος που κερδίζουν μόνο όσοι μάχονται για πραγματική, δηλαδή καπιταλιστική, Ελευθερία, τότε δεν έχεις παρά να κοιτάξεις την Ένδοξη Ελληνική και Αμερικανική Ιστορία και να δεις πως άνθρωποι του μόχθου, αγωνιζόμενοι για καπιταλισμό και απαλλαγή από τη μέγγενη της φορολογίας, εξακόντισαν την πρόκλησή τους στον Θεό και προσέδωσαν στον άνθρωπο νόημα για την ύπαρξή του και την ανωτερότητα που τον διαχωρίζει από τα ζώα: