Ο ρεαλισμός-ορθολογισμός-καρτεσιανισμός πέρι του τι συνιστά "πραγματικότητα" και πως τη χειρίζεται κανείς (και τα υπο-τμήματα της) δεν είναι απλά η άλλη όψη αυτών που βλέπετε (και είναι) ως γραφικών, δηλαδή των στείρων εσωτεριστών-μεταφυσικιστών (γκουρού, χαρτοριχτών, συνομωσιολώγων κλπ) κοινώς το έτερο δίπολο σας όπως δίπολα όλα αποτελούν στη φύση.

Γιατί ειναι δίπολο; επειδη .."τα παντα ειναι διπολα"; Απο που και ως που τα  διαγράφεις έτσι εύκολα; Λοιπόν δεν ειναι διπολα. Ειναι και ο ορθολογισμος-καρτεσιανισμος-ποππεριανισμος-feyerabendισμος μεθόδοι κατανόησης της φυσης και της πραγματικοτητας, οπως και οι χαρτοριχτρες κτλ κτλ. Δεν προτίθενται να κινηθουν σε διαφορετική κατεύθυνση, αλλά στην ιδια, στην αλήθεια. Μονο που οι καφετζουδες-χαρτοριχτρες-συνομιολαγνοι αδυνατουν να κατανοησουν και να εξηγήσουν τον κόσμο, μιας και η τελική θεωρία- και μέθοδος που δικαιώνεται ειναι η θεωρία που εξηγει "n+1" παρατηρήσεις.

Μεταφορικά, όλοι στον ιδιο στιβο θελουνε να τρέξουνε, και ο καρτεσιανισμος - ποππεριανισμος-φεγεραμπαντισμος είναι σαν μια λαμπορτσίνι ενώ οι συνομοσιολάγνοι ειναι σαν μια ζαλισμένη τυφλή χελώνα με επιληψία.