Μετά από 22 χρόνια που η παραγερασμένη υπηρέτρια του κεφαλαίου/φερέφωνο της κάθε μεγαλοαστικής κυβέρνησης, η Α. Παπαρήγα, ήταν στην ηγεσία του "Κ"ΚΕ, τα ανώτατα κλιμάκια της πουλημένης αντεπαναστατικής σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του κόμματος αποφάσισαν τελικά να την αντικαταστήσουν βάζοντας στη θέση της ένα άλλο όργανο της ντόπιας και παγκόσμιας αντίδρασης, το Δ. Κουτσούμπα.
Πρώτο, η απόφαση αυτή είναι αντίθετη στα πρότυπα του λενινιστικού δημοκρατικού συγκεντρωτισμού που το "Κ"ΚΕ λέει ότι δήθεν ακολουθεί, γιατί η απόφαση να γίνει ο Κουτσούμπας ΓΓ δεν πάρθηκε με δημοκρατικά κριτήρια, ρωτώντας όλη τη λαϊκή βάση που ανήκει στο κόμμα, δηλαδή όλα τα μέλη, αλλά πάρθηκε μόνο από τα ανώτατα κλιμάκια της ηγεσίας, με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς να ρωτηθεί κανείς άλλος. Το "Κ"ΚΕ δείχνει έτσι το πόσο αντίθετο είναι στο μαρξισμό-λενινισμό, πόσο αντιμαρξιστικό-αντιλενινιστικό, και ως εκ τούτου αστικό κόμμα είναι.
Δεύτερο, το ίδιο το άτομο που επιλέχτηκε από τα πουλημένα μεγαλοστελέχη του "Κ"ΚΕ να ηγηθεί του κόμματος, είναι από τη γέννα του προδότης και ρεβιζιονιστής, έχοντας δώσει όλα τα διαπιστευτήρια της προδοσίας του με την πορεία του στα κινήματα, όντας από την αρχή αυτής της πορείας ένας προσκυνημένος νενέκος της ντόπιας, αλλά μετέπειτα και της παγκόσμιας, αστικής τάξης.
Γιατί το λέμε αυτό; Να δούμε τη σταδιοδρομία του νέου ΓΓ.
Ο Κουτσούμπας είχε ένδοξους γονείς, που πολέμησαν τους ξένους καταχτητές και τους μοναρχοφασίστες συνεργάτες τους το 1941-49, και μετέπειτα φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν κτλ. Ο ίδιος όμως δεν ακολούθησε τη δόξα των γονιών του.
Το 1973 έγινε μέλος της ρεβιζιονιστικής "Κ"ΝΕ και μπήκε για λογαριασμό της στο Πολυτεχνείο, συμφωνώντας με την προδοτική γραμμή της "Κ"ΝΕ να καταδικάσει την εξέγερση του Πολυτεχνείου (Πανσπουδαστική νο.

. Μετά την αλλαγή φρουράς (αυτή που οι αστοί ονομάζουν "Μεταπολίτευση") των ξενόδουλων αντιδραστικών κυβερνήσεων το 1974, και τη δήλωση μετανοίας του "Κ"ΚΕ για να νομιμοποιηθεί από την αστική τάξη, ότι "δε θα επιχειρήσει ποτέ να ανατρέψει το πολίτευμα με ένοπλο αγώνα", ο Κουτσούμπας έγινε και επίσημα μέλος του "Κ"ΚΕ, σκαρφαλώνοντας σιγά-σιγά ως τα ανώτατα κλιμάκια της πουλημένης σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του κόμματος.
Το 1989, όταν το "Κ"ΚΕ συνεργάστηκε με τη μοναρχοφασιστική ΝΔ, ο Κουτσούμπας στάθηκε πάλι πιστός συνοδοιπόρος της αστικής τάξης, στηρίζοντας αυτή την αντεπαναστατική γραμμή του κόμματος, και καταδικάζοντας όσους κομμουνιστές έφυγαν τότε από το κόμμα, ως "οπορτουνιστές".
Το 1995 προάγεται σε διευθυντή του Ριζοσπάστη, χωρίς να έχει δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωή του, και από αυτή τη θέση προΐσταται σε όλες τις βρωμιές και τα ψέματα που έχει γράψει ο Ριζοσπάστης κατά αγωνιζόμενων ανθρώπων από τότε μέχρι σήμερα, και φυσικά συμφωνεί και εγκρίνει (αν δεν τις κατευθύνει και ο ίδιος) τις απολύσεις των εργαζομένων από το Ριζοσπάστη τα δύο τελευταία χρόνια.
Το 2005, ο Κουτσούμπας προάγεται σε "υπεύθυνο διεθνών σχέσεων" του "Κ"ΚΕ. Από αυτό το ρόλο επιβλέπει και κανονίζει όλα τα πάρε-δώσε του κόμματος με κάθε λογής καπιταλιστές, είτε "κόκκινους" (Κίνα, Ν. Αφρική), είτε "πράσινους" (Συρία, Λιβύη), είτε "μπλε" (όπως το αδερφό κόμμα του "Κ"ΚΕ, το "Κ"Κ Ιράκ, που έσκυψε την πλάτη στους Αμερικάνους από την πρώτη στιγμή της εισβολής τους στο Ιράκ το 2003, και συνεργάστηκε με αυτούς παίρνοντας μέρος σε όλες τις αμερικανόδουλες εθνοπροδοτικές κυβερνήσεις από τότε μέχρι σήμερα), δηλαδή με τους πιο αδίσταχτους δολοφόνους του προλεταριάτου των χωρών τους. Γίνεται, δηλαδή, ο Κουτσούμπας τότε και δούλος όχι μόνο της ντόπιας αντιδραστικής αστικής τάξης, αλλά και του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού, τον οποίο υπηρετεί το ρεβιζιονιστικό "Κ"ΚΕ.
Με μια τέτοια προδοτική σταδιοδρομία, μόνο σε αστικό κόμμα θα μπορούσε να είναι γενικός γραμματέας, και ότι τα ανώτατα κλιμάκια της ηγεσίας του "Κ"ΚΕ ανέδειξαν αυτό τον άνθρωπο για γραμματέα, δείχνει ότι το "Κ"ΚΕ σήμερα αποτελεί και με τη βούλα αστικό κόμμα. Χωρίς αμφιβολία και το μέλλον του νέου ΓΓ θα είναι ίδιο με το παρελθόν του, προδοτικό, ρεβιζιονιστικό, αντεπαναστατικό και πάντα στην υπηρεσία της αστικής τάξης και εναντίον του προλεταριάτου.