Author Topic: Ψυχιατρικοι οι Ελ  (Read 934 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Thoth The God of Magic

  • Guest
Re: Ψυχιατρικοι οι Ελ
« on: November 07, 2015, 03:46:38 pm »
@ Spaghetti :

Εξ όσων δεν έχεις ήδη αιθερική εμπειρία (και σπασμωδικές επανεμφανίσεις) και δεν ξέρεις που αποσκοπούν αυτά που κάνεις, αυτό που κάνεις με την συναισθηματική καταπίεση (και προσπάθεια κάλυψης του κενού αυτού) είναι άκρα επικίνδυνο. Δεν χρειάζεται να είσαι βρώμικη για να έχεις σταθερή ερωτική και σεξουαλική σχέση με ένα επίσης αξιοπρεπές άτομο επίσης ενόσω δεν έχεις θέσει τουλάχιστον οριστικά τον εαυτό σου σε κάποιο σταθερό πνευμ. δρόμο, με σαφή κατανόηση των σκοπών των οποίων προσπαθείς να επιτύχεις.

Αν θέλεις πνευματικότητα (όχι ηθικιστικού τύπου, αλλά πραγματικό πνευματικό βίωμα εν εγρηγόρσει) θα πρέπει να απομακρυνθείς οριστικά απο τα εγκόσμια και να πάψεις οριστικά κοινωνικές επαφές ακόμα και σωματική αυτοικανοποίηση (αλλά με πρόγραμμα και με μέτρο πριν κάνεις το οριστικό τελικό βήμα να "βουτήξεις" στην άβυσσο-αμέντι") γιατί ως φυσικόν μπορεί να επιφέρει τρομερές ψυχο-συναισθηματικές επιπλοκές, ακόμα και με οριστικό αποτέλεσμα ζημίας. Η σωματική καταπόνηση μέσω (κανονικής) ελλείψεως τροφής δεν ενδεικνύεται, δεν χρειάζεται και έχει αντίθετο αποτέλεσμα. Το σώμα θα μειώνει ποσότητα φαγητού απο μόνο του και θα επιλέγει στο τέλος απο μόνο του πιο χορτοφαγικές τροφές.

Επίσης θα πρέπει να γνωρίσεις την πραγματική υπόσταση του Όντος - Θεού (που δεν είναι εξωκοσμική και έχει τεράστια σημασία αυτό γιατί το μυαλό σου θα τρέχει συνέχεια στον εξώκοσμο-κενό-ψευδοάβυσσο δίχως να μπορεί να σταθεροποιηθεί διανοητικά-εμπειρικά-αισθητηριακά σε μία οντολογική βιωματική κατάσταση, το Ον είναι υπέρ της "Αιθερικής Αβύσσου").

Μία καλή (και επαρκής) αρχή είναι η ανάγνωση του Corpus Hermeticum, όλες οι θρησκείες εξ άλλου αποτελούν διαστροφή του Λόγου της Οντικής Ερμητικής -Γνώσης-/Βιώματος. Ο τρόμος κ η πνευματική υποταγή δεν βοήθησε ποτέ κανέναν, θέλει γερό θράσος, ασέβεια και απόλυτη ΒΕΒΥΛΩΣΗ, ακόμα κι όταν ξέρεις απο πρώτης άποψης ότι ενδέχεται να πας στη κόλαση, να βλέπεις τον Ιησού Χριστό σε όραμα λαμπρό, και να χριστοπαναγίζεις βροντερά στο πρόσωπο κάθε κινδύνου, γιατί είναι και παιχνίδι υποσυνειδησιακής πίεσης. Εξ άλλου είναι και η ασφαλέστερη (μόνη) δίοδος διάλυσης της ψευδαίσθησης αυτής.

http://api.ning.com/files/PsAaxOmlMrpAEGxXWmvVCAkAYQNuQ5dlpQorPq4U4hkIxWagumI4FinjBTu2UH4V-1XOHPJciKBQtvU1Bon56S8yMnmKYile/file.yKrasodad.pdf

Όταν υπάρχει διανοητικό-θρησκευτικό-πνευματικό-μεταφυσικό σφάλμα ως προς το σε τι συνίσταται το απόλυτον-θείον-αγαθόν (θεός-μακρόκοσμος υλοπνευματικών ενεργειών/αποφάσεων/καταστάσεων) αυτό επιρρεάζει και την συνολική ολιστική αντίληψη του ατόμου όσων αφορά τη θέση του στο μικρόκοσμο της κοινωνίας. Όσο εντονότερη και τρομακτικότερη είναι η εμπερία τόσο αυξάνεται και η ηδονή της αποκαθήλωσης κάθε θείας (πνευματικής) αρχής και της επαφής με το πραγματικό θείον (ΟΝ) που δεν ενδιαφέρεται για τελετουργικά σχήματα, λατρεία και πίστη ακόμα και να το μαγαρίζεις καθημερινά σα να 'τανε παιχνίδι, γιατί το ασχημάτιστο-άκτιστον-άπειρον-απόλυτον-αγαθόν δεν προσβάλλεται.

Η λύτρωση δεν επιτυγχάνεται στο μέλλον (όπερ αδύνατον γιατί κοιτάει το άτομο να βγει απο τη στιγμή του ΕΙΝΑΙ), όπως ούτε και η θέωση (που δεν υπάρχει ως κοινώς εννοείται αλλά ως διάλυση του Νου και των διάφορων φυσικο-μεταφυσικών τρελλών και έξαλλων σχημάτων που δημιουργεί κατά τη διάρκεια της υλο-πνευματικής "ζωής"), και ειδικά μεταθάνατον.

Εξ όσων έχεις τυπολατρικές θρησκευτικές αγωνίες ες αεί μεταβαλλόμενων στο χρόνο δήθεν σχεδίων πνευματικοθρησκευτικής-ιδεολογικής (εγκόσμιας) επικράτησης δυστυχώς είναι νομοτέλεια, (και στο λέω με κάθε καλή πρόθεση και διάθεση,) ότι αυτό θα καταλήξει στο χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα, ακόμα χειρότερο και απο το να εμπλακείς με τα εγκόσμια. Επίσης δεν μπορείς να κατανικήσεις τη συνείδηση σου (συν.-υποσυν.) αν προβαίνεις σε εγκόσμιες αρνητικές πράξεις κατά άλλων έμβιων όντων του κόσμου που δεν έχουν όπως όλοι (και πρέπει να γίνει ανοικτή παραδοχή, όσο επίπονη του ατόμου προς τον εαυτό του) παρά άγνοια, ανασφάλεια και τελούν εγκλωβισμένα ομοίως και εξίσου.


Υπάρχουν τρία βασικά/ευρύτερα "ενεργειακά κέντρα" (nadis-chakras στη θέση των κεντρικών sephiroth του Ερμητικής-Αιγυπτιακής καταγωγής Δέντρου της Ζωής το οποίο είναι ο σκελετός του μικροκοσμικού συμπαντικού σώματος-του ανθρώπινου σώματος), το Νοητικό (Ανώτατο), το Συναισθηματικό (Μέσο), το Φυσικό-Υλικό (Κατώτατο) που βρίσκονται αντιστοίχως στις θέσεις/περιοχές Νου-Εγκεφάλου, Καρδίας (Ηλιακού Πλέγματος), και Γεννετικών Οργάνων (και... πρωκτού)

Όσο μειώνεται ενέργεια απο τα κατώτερα δύο (προσεκτικά, με μέτρο, σταδιακά και με πρόγραμμα ως μόνη λύση) τόσο αυξάνει η κυριολεκτική ενέργεια-πίεση στην επίφυση. Με την τελική-οριστική υπερνίκηση των κατώτερων υλικών και συναισθηματικών φύσεων/ενστίκτων του ατόμου όλη η ενέργεια μεταφέρεται οριστικά ελεγμένα στον εγκέφαλο (και το αισθάνεσαι άμεσα και έντονα). Ουσιαστικά το άτομο "χύνει" εσωτερικά-εγκεφαλικά (και στην κυριολεξία) σε ένα εσωτερικό όργιο υπερηδονικών οργασμών επαφής με την άχωρη και άχρονη πραγματική οντολογική φύση του ατόμου, ενώ τα κύτταρα απο την ίδια ουσία αναζωογονούνται στον ιλιγγιώδη ρυθμό έκλυσης της ουσίας αυτής οπού δια της οποίας διαποτίζεται σωματικά το άτομο απο αναζωογονητική ενέργεια (νιώθει υπερηδονικά-άτρωτος ότι "μπορεί να σηκώσει το κόσμο" και είναι σίγουρος για όλα) (αντί να αποδεσμεύει-εκρύγνει την ενέργεια αυτή στις κατώτερες-υλικές ηδονές).

Το αισθάνεσαι όταν πιέζται να ανοίξει η επίφυση και όταν τελικά ανοίγει με "κλικ" και τσίμπημα και με την έκλυση αναζωογονητικής ουσίας μέσα στον Υποθάλαμο [αυτό αποτελεί σηματοδότηση της ολοκλήρησης της Ερμητικής Μεγάλης/Χρυσής Πραγματείας-Magnum Opus(-Φιλοσοφικής Λίθου/Εσωτερικού Χρυσού), ή... Οpium όπως το λέω εγώ] αντί να παράγει πλέον σπέρμα και κολπικά υγρά ακριβώς απο το ίδιο σημείο και με τον ίδιο τρόπο και με τα ίδια αποθέματα.

Το άτομο είναι καλό να ψυχαγωγείτε κατά τη πορεία με αντίστοιχες ανώτερες πνευματικές διασκεδάσεις όπου θα είναι οι μόνες που δεν θα αφήσει ούτε μετά, όπως μουσική (οι Dead Can Dance και η Loreena McKennitt είναι ιδανικά).

Στις πρώτες προσπάθειες μετά απο μέρες θα έρχεται ανεξέλεγκτη μανία για σεξουαλική αυτοικανοποίηση, που είναι δύσκολο να κρατηθεί εώς και σε σημείο που θα συμβαίνουν δίχως τη θέληση του ατόμου πολλοί οργασμοί και στον ύπνο αλλά και όχι, ή θα φτάνει σε οργασμό το άτομο με προσπάθεια δευτερολέπτων. Εκείνη είναι και το πιο δύσκολο και επώδυνο σημείο να ελέγξει τον άτομο τον αυτοματισμό στον οποίο είναι προγραμματισμένο και που θα το γυρίσει πίσω (γιατί πρέπει η διαδικασία να αντιστραφεί κατά τρόπο όπου στους ίδιους και εντονότερους ρυθμούς το άτομο όπως ανέφερα θα εκσπερματίζει στη κυριολεξία εσωτερικά και σε δεύτερη μοίρα, που δεν θα ενδιαφέρεται κιόλας, σπάνια σωματικά.)

Στους "αρνητικούς" (αντιθετικούς) "πνευματιστές" (εν κρυπτώ/εν αγνοία οντιστές-...θεϊστές) αυτό συστοιχίζεται με τον δήθεν "δαιμονισμό", γιατί πράγματι αρχικά λόγω μεταφοράς του αίματος στον εγκέφαλο για να επιτελεστούν όλες οι περίπλοκες νοητικές λειτουργίες αυτές κατά τις οποίες το άτομο κάνει αγώνα να ελέγχει συναισθήματα, σεξουαλικές ορμές κλπ και επειδή μαζεύεται αίμα στον εγκέφαλο και ειδικά υποθάλαμο με αποτέλεσμα τα βλέφαρα να μαυρίζουν, το πρόσωπο κοκκινίζει και το δέρμα και τα μάτια "ρουφιόνται" μέσα και με αποτέλεσμα να φαίνεται σαν σκελετωμένο στο πρόσωπο.

Μετά αποδεσμεύεται αίμα απο τον εγκέφαλο και διατρέχει κανονικά όπως και πριν στους κανονικούς ρυθμούς όλο το σώμα ενώ η σκέψη παύει και απαλύνεται ο πόνος απο τον εγκέφαλο-χαλαρώνει/ηρεμεί ενώ έχει την επαρκή ενέργεια για να ωθεί την επίφυση να αποδεσμεύει ορμόνικες ουσίες (όπως DMT και Μελατονίνη, άλλωστε αυτές ακόμα και τώρα δημιουργούν την εν εγρηγόρσει όραση [και = ενόραση] και συνολική βιωματική μας εμπειρία). Κοινώς άσκοπα έχει κλείσει η επίφυση τώρα.

Η θρησκεία (που δεν είναι πνευματική πρακτική φιλοσοφία) στοχεύει σε μεγάλο βαθμό και στο συναίσθημα και ακόμα και το άτομο να αποδεσμεύει κατώτερη υλική ενέργεια τη μετατρέπει και ακόμα πιο έντονα σε ("αρνητική") συναισθηματική.


Μπορείς να θεωρήσεις τα απο πάνω υπερβολικά, αλλά νομίζω ότι είναι αυταπόδεικτα (και εμπειρικά πιστοποιήσιμο), ότι κάθε άλλη επιλογή είναι εμπειρικά πιστοποιήσιμο ότι αποτυγχάνει και θα αποτυγχάνει. Το λέω και εύχομαι ειλικρινά κάθε καλό.


-Ερμής (αν και ξέρω ότι πάλι αναίτια θα με βρίσεις)