Στην Πελοπόννησο πάντως κατά την επανάσταση, όλοι οι πελοποννήσιοι με τον ίδιο τρόπο πολεμούσαν, και όποιος είχε γίνει κλέφτης πριν από την επανάσταση και ήξερε τα βουνά (όπως ο Κολοκοτρώνης και τα παλικάρια του) είχαν μάθει να πολεμάνε καλύτερα από τους Μανιάτες, που είχαν μείνει για 50 χρόνια (1770-1821) μακριά από πολέμους.

Συνεχώς επιδίδονταν σε πειρατεία και πολλές φορές πολεμούσαν μεταξύ τους και εσύ λες ότι ήταν μακριά από πολέμους; Δεν αμφισβητώ την πολεμική ικανότητα των υπόλοιπων κλεφτών (γιατί κλέφτης που δεν ήξερε να πολεμά δεν ζούσε για πολύ) αλλά οι Μανιάτες σχημάτισαν τον κύριο όγκο του επαναστατικού στρατού.

Δεν ξέρω αν ήταν μόνο Μαυρομιχάληδες που υπηρέτησαν τον Όθωνα, αλλά το 1843 όλη η βασιλική φρουρά ήταν Μανιάτες, και ενώ όλος ο στρατός ενώθηκε με το λαό αυτοί έμειναν με τους Βαυαρούς και τα ξένα αφεντικά, και μετά (το 1862) το διώξιμο του Όθωνα ξεκίνησε από την Αιτωλοακαρνανία και από το Ναύπλιο και όχι από τη Μάνη, και γενικά ήταν τσάτσοι ξένων αφεντάδων ανέκαθεν. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι βασιλικοί σήμερα είναι στη Μάνη.

Καλά αυτό είναι πραγματικότητα όμως πουθενά δεν σου είπα ότι το διώξιμο του Όθωνα ξεκίνησε από την Μάνη, σου είπα τι σχέση είχε η οικογένεια μου με την εξουσία του Όθωνα κάτι τελείως διαφορετικό. Λογικό αυτό που λες για τον Όθωνα, τι βασιλικοί φρουροί θα ήταν άμα παρατούσαν αυτόν που φρουρούν για πλάκα.