Ακόμα και ένας φασίστας δίνει άλλοθι στο δημοκρατικό Κράτος να δανείζεται και συναινεί στο να βαφτιστεί το χρέος "δημόσιο", γιατί και αυτός αν έρθει στην εξουσία τα ίδια σκατά θα κάνει. Οπότε τον συμφέρει να δανείζεται το Κράτος και να πιστεύει ο Λαός ότι το χρέος δεν είναι του Κράτους, αλλά είναι "δημόσιο").

Σ'ευχαριστώ που περιγράφεις μόνος σου γιατί κανένα σύστημα δεν πρόκειται να σταματήσει τα κράτη απ' το να πέφτουν έξω και να σκάνε οι οικονομίες τους σαν φούσκες, όσο υπάρχει ο παράγοντας κέρδος. Από τη στιγμή που το κέρδος εξακολουθεί να υπάρχει, υπάρχει αυτομάτως και ο λόγος για κάποιον να κλέψει, να εκμεταλλευτεί, να διαφθείρει και να διαφθαρεί. Ταυτόχρονα, όσο υπάρχει το κέρδος, η στρατηγική που (είναι αναγκασμένα εκ των πραγμάτων να) ακολουθούν τα κράτη για τις οικονομίες τους πρέπει να συγκλίνει στην ανταγωνιστικότητα (κατεβάζω μισθούς Κίνας για να στήσω παραγωγή στην Ελλάδα), την απατεωνιά (πρόσφατη ιστορία ρυπογόνων αυτοκινήτων), τη διαφθορά (λαδώνω τους Έλληνες αξιωματούχους για να μου δώσουν απευθείας ανάθεση δουλειάς - SIEMENS), κ.ο.κ. Μη νομίζεις πως επειδή το ΠΑΣΟΚ έφτιαξε πέντε δημόσια έργα για να πάρει τα κέρατά του σε μίζες κάτω απ' το τραπέζι, ότι (έχουμε την εντύπωση πως) έφτιαξε ορθό κράτος. Όλα αυτά είναι συμπεράσματα και στρεβλώσεις δικές σου, που τόσο εσύ όσο και οι ροζουλί σοσιαλιστές του κώλου (παλαιότερα ΠΑΣΟΚ, σήμερα ΣΥΡΙΖΑ) έχετε περάσει στην κοινή γνώμη. Το πρόβλημα δεν είναι η ύπαρξη κράτους, μεγάλου ή μικρού, το πρόβλημα είναι η ύπαρξη κέρδους, που με τη σειρά του οδηγεί σε όλα αυτά που περιέγραψα πριν -μεταξύ των οποίων και τα αναποτελεσματικά, σπάταλα κράτη.

Ιδίως όταν λες ότι μια από τις πλουσιότερες χώρες είναι η Κίνα όπου όλοι είναι φτωχοί...

Το ότι η Κίνα είναι μία από τις πλουσιότερες χώρες είναι δεδομένο όχι γιατί το λέω εγώ, αλλά γιατί σύμφωνα με τα κριτήρια και τους δείκτες που χρησιμοποιούνται για τα οικονομικά μεγέθη (ΑΕΠ, κ.λπ.) η οικονομία της είναι αμέσως μετά της Αμερικής στην παγκόσμια κατάταξη. Το ότι η διανομή του πλούτου στον πληθυσμό της είναι ανισόμετρη καταδεικνύει ακριβώς μία από τις πολλές στρεβλώσεις του συστήματος του κοπανιστού αέρα και της οικονομίας της φούσκας που εξυμνείς, όταν για παράδειγμα αναφέρεστε σε «πλούσιες» χώρες όπως η Αμερική. Μόνος σου υπογραμμίζεις ότι στην «πλούσια» Κίνα με τη «δυνατή οικονομία» όλοι είναι φτωχοί. Με δικά σου λόγια το λες, μόνος σου. Σ' ευχαριστώ και πάλι που με βγάζεις απ' τον κόπο.