Author Topic: ΨΗΦΙΖΩ-ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟΝ NIKI LAUDA ΤΟΥ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ, ΤΟΝ ΘΑ  (Read 1362 times)

0 Members and 3 Guests are viewing this topic.

Codename Nemesis

  • Guest
Καταρχάς πρέπει να θέσουμε τον στόχο του τουρισμού. Ποιος θα είναι; Θα είναι ΦΥΣΙΚΑ, ο τουρισμός ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, ο τουρισμός των ΕΛΛΗΝΩΝ σε όλη τη χώρα. Το κράτος, αφού αποφασίσει αν θα επιτρέψει την ιδιωτική πρωτοβουλία στον τουρισμό και σε ποιο βαθμό, θα κατασχέσει άμεσα τις ξένες τουριστικές μονάδες στη χώρα που λειτουργούν με ξένα γκρουπ και σε κλειστά περιβάλλοντα. Κατόπιν, θα μπορεί να έχει δημιουργήσει τεράστιες μαζικές τουριστικές εγκατάστασεις σε όλα τα βουνά και νησιά μας. Ποιος θα δουλεύει σε αυτές; Όποιος το επιθυμεί, με αξιοκρατικά κριτήρια. Θα είναι σίγουρα περιζήτητες οι εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις τουριστικής εργασίας που θα δημιουργήσει το κράτος στις μαζικές του τουριστικές εγκαταστάσεις. Θα δίνονται βάση κριτηρίων βέβαια.  Ποιος θα δικαιούται να πάει; ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, μέσα στα πλαίσια της καθολικης ΔΩΡΕΑΝ υγείας, παιδειας, ψυχαγωγίας κλπ που προσφέρει το κράτος σε όλους ανεξαιρέτως. Σκοπός δηλαδή θα είναι με δυο λόγια να έχουν οι Έλληνες πολίτες τον καλύτερο τουρισμό παγκοσμίως, δωρεάν, στη χώρα τους.
 

Για ποιο λόγο θα λειτουργήσει όλο αυτό; Ποιο θα είναι το κίνητρο; Το ότι θα μπορούν ΟΛΟΙ οι πολίτες να χαρούν στα αλήθεια (και για πρώτη φορά) τη χώρα τους. Όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή τους και η κοινωνική και εργασιακή τους προσφορά, τόσο καλύτερες υπηρεσίες θα προσφέρονται, τόσο καλύτερα θα περνάνε, τόσο περισσότερους μήνες το χρόνο θα περνάνε οι πολίτες στις ονειρεμένες τους διακοπές. Τι θέλουν; Σκι; Θα μπορούν να κάνουν στα τεράστια σαλέ του Ολύμπου και της Πίνδου. Θερινές διακοπές; Στις ατέλειωτες παραλίες του Αιγαίου και στα γιγάντια κρατικά ξενοδοχεία-πολυχώρους που θα δημιουργηθούν σε όλη την ακτοσειρά της χώρας! Όσο προσφέρουν, τόσα θα τους προσφέρονται. Όσο δημιουργούν, τόσο θα ευδαιμονούν.

Δικαιούσαι πχ βάση νόμου, 30 μπάνια το χρόνο δωρεάν από το κράτος, σαν βάση. Σου παρέχει έναν μικρό χώρο να μείνεις και τα μεταφορικά, για μια μέτρια παραλία της Αττικής. Βγάζει όμως πρόγραμμα, που λέει πχ, χρειάζομαι αυτήν την περίοδο αυτό, με 30 μέρες κοινωνικής εργασίας στο τάδε μέρος, δικαιούσαι αντί για τη βάση δωρεάν διακοπών, 30 μέρες στη Σαντορίνη σε βιλίτσα, με καμπριολέ, προσφορά του κράτους. Όποιος προσφέρει, θα παίρνει. Δούναι και λαβείν. Κίνητρα και προσφορές. Πρακτικά πράγματα. Τσάκισμα του κομπραδορισμού και της αρπαχτής των ιδιωτών. Μόνο τα αποτελέσματα θα προσμετρώνται και θα αποτελούν κριτήρια. Όσο δίνεις, θα παίρνεις. Όσο προσφέρεις, θα λαμβάνεις. Μέχρι να γίνει αυτό ένας αυτοτροφοδοτούμενος κύκλος που θα τον στηρίζουν η εργασία, η δημιουργία, η συλλογικότητα η τάση της αριστείας.

Ανταλλαγή και Ανταπόδοση. Πραγματική εργασία, Παραγωγή, Συλλογικό αποτέλεσμα.

Από εκεί και πέρα δεν θα αποκλείεται να δώσει το κράτος ένα πχ νησάκι για Βρετανούς εφήβους που θέλουν να έρθουν να μεθύσουν. Θα είναι με διακρατική συμφωνία ή κάτι τέτοιο. Με κρατικές δομές φυσικά και σε ειδικό κλοιό, για να μη "μολύνει" τις μακάριες περιοχές των αιώνιων κυκλικών διακοπών των πολιτών. Ή με μεγάλη διακρατική συμφωνία, να φιλοξενήσει πχ 2 εκατομμύρια Κινέζους σε κατάλληλο κρατικό θέρετρο μέσα σε διάστημα 3 μηνών, που θα απολαύσουν τον ξακουστό παγκοσμίως (όπως θα είναι) και ανώτερο ελληνικό τουρισμό. Έτσι θα τσιμπάμε άνετα και συνάλλαγμα για να τροφοδοτούμε συνεχώς τις υποδομές και τον ορίζοντα της εγχώριας ευδαιμονίας.


Η ιδιωτική πρωτοβουλία τώρα, δεν είναι επίσης απαραίτητο να εκλείψει. Παρόλο που ο απεχθής μεταπρατισμός του τύπου "εισάγω το Α και το πουλάω στα ντόπια ζώα 10 δραχμές παραπάνω κι έτσι βγάζω μια ζωή" αναπόφευκτα θα κονιορτοποιηθεί, δεν είναι απαραίτητο να μην έχει ελευθερία κάποιος που το θέλει να κάνει συναλλαγές ή εμπόριο με το εξωτερικό. Αναλόγως τον τομέα βέβαια. Πχ στον τομέα της τεχνολογίας, αν θέλει κάποιος θα μπορεί με τα δικά του κρέντιτς ή δανειζόμενος ΑΤΟΚΑ συνάλλαγμα από το κράτος να φέρει προϊόντα τεχνολογίας και να τα πουλάει εδώ πέρα, ΜΕΧΡΙ να αποδώσει η τεχνολογική έρευνα του ίδιου του κράτους που θα είναι επίσης βασικός τομέας. Αυτά θα πρέπει να κρίνονται κατά περίπτωση.

Οπότε καταλαβαίνουμε ότι η μηδενική ανεργία είναι όχι απλά εφικτή με το κράτος αυτό, είναι αναγκαία και αναπόφευκτη. Τα βασικά αγαθά θα πωλούνται κάτω του κόστους, όπως το γάλα και το ψωμί, ΟΛΑ σε εγχώρια πλεονάζουσα παραγωγή. Θεωρητικά το κράτος σου προσφέρει δωρεάν τροφή και στέγη και περίθαλψη. Αλλά θα γίνεται αυτό αναλογικά βέβαια, αφού όπως είπαμε μέγιστη αξία και οδηγός του κράτους είναι η ΕΡΓΑΣΙΑ. Αν είσαι λοιπόν ενήλικας υγιής και δε γουστάρεις να δουλεύεις, πάλι δε θα σε καταδιώκει το κράτος, όπως ένας πατέρας δεν καταδιώκει το παιδί του. Απλά, θα σου παρέχει όπως είναι υποχρεωμένο, ένα δωμάτιο ας πούμε σε κάποια εργατική πολυκατοικία και μερικά κρέντιτς για στοιχειώδη διατροφή. Θα είσαι άρα εκ των πραγμάτων αναγκασμένος να εργαστείς, λόγω και του στίγματος που θα σημαίνει η απόρριψη της έννοιας της εργασίας που θα είναι ιερή.
Υπάρχουν κάποια θέματα που θα πρέπει να ξεκαθαριστούν βέβαια. Για παράδειγμα, το θέμα της ατομικής ιδιοκτησίας και του αν θα επιτρέπεται ή όχι, τουλάχιστον για τις κατοικίες. Το θέμα του αν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί το σύστημα των μονάδων εργασίας ή κάποιου φυσικού εθνικού νομίσματος, και οι μονάδες εργασίας να υπάρχουν κι αυτές παράλληλα για ανταλλαγές κυρίως με το κράτος. Δηλαδή ιδιωτική οικονομία παραγωγική και υπηρεσίες με σχεδιαστή το κράτος και παράλληλα σύστημα κοινωνικής προσφοράς σε τομείς εργασίας του κράτους με μονάδες εργασίας που μετά γίνονται ανταλακτέες με αγαθά, παροχές, υπηρεσίες κλπ.
Υπάρχει το ζήτημα της συσσώρευσης κεφαλαίου, δηλαδή μονάδων εργασίας και της αποταμίευσης. Θα ενθαρρύνεται ή όχι από το κράτος. Το τεράστιο ζήτημα δικαιοσύνης και ελέγχου και συμμετοχής του λαού στην πορεία της χώρας και της ζωής του. Θα μπορούσε πχ ο κάθε πολίτης να ανήκει σε συμβούλια σε κάθε τομέα στον οποίον ανήκει. Πχ ηλικιακά συμβούλια, που θα αποφασίζει κάθε ηλικιακή ομάδα πλειψηφικά για κάποιο θέμα που την αφορά. Επαγγελματικό συμβούλιο, και λοιπά. Αν και όπως είπαμε στα σημαντικά θέματα αποφασίζουν αναγκαστικά οι πιο ειδικοί και όχι η πλειοψηφία.
Το μεγάλο ζήτημα αναπαραγωγής και ανανέωσης του πληθυσμού. Με κατάργηση του τραγελαφικού θεσμού του θρησκευτικού μάλιστα γάμου και θέσπιση ειδικών συμφωνητικών έναντι του κράτους, αναλόγως του σκοπού. Πχ, συμφωνητικό τεκνοποιίας με τις ακολουθούμενες παροχές από το κράτος και μετά από έγκριση αρμόδιας επιτροπής υγείας και γενετικής βελτίωσης, με δέσμευση των υποψήφιων γονέων για φροντίδα των τέκνων μέχρι την ηλικία που θα τα αναλάβει το κράτος, άλλο συμφωνητικό έναρξης σεξουαλικών σχέσεων εφήβου/έφηβης με πιστοποίηση πλήρους υγείας από ασθένειες από αρμόδια επιτροπή. Και τι θα κάνει δηλαδή το κράτος, θα σου σκοτώνει το παιδί αν δεν έχεις κάνει συμφωνητικό; Δε θα σε αφήνει να πηδάς αν δεν έχεις περάσει από επιτροπή; Όχι βέβαια, ΔΕΝ μιλάμε για κράτος μπαμπούλα, αλλά για κράτος ΦΙΛΟ που θέλει να σε κάνει καλύτερο, να σε βελτιώσει. Σε ΠΑΡΑΚΙΝΕΙ απλά να κάνεις συμφωνητικό για να κάνεις τέκνα, γιατί θέλει να βελτιώσει την βιοψυχική ποιότητα του λαού και του Έθνους και σου σκάει άρα κάποιο δωράκι αν κάνεις τη διαδικασία, ή κάποια εξτρά παροχή. ΘΕΛΕΙ να προστατέψει την δημόσια υγεία, δεν θέλει να μοιράσεις με το μουνί σου κονδυλώματα σε ανυποψίαστα λιγούρια που θα σε πηδήξουν, έτσι σου δίνει το δωράκι αν περάσεις πρώτα από εξετάσεις. Λιγούρια βέβαια δε θα υφίστανται στο κράτος μας αυτό, αφού η σεξουαλική επιθυμία θα αντιμετωπίζεται ως φυσική διαδικασία αναγκαία όσο και ο ύπνος και δε θα περνάει από εμπορευματοποίηση, κέρδος και ανθρωποκοινωνιολογικά συμπλέγματα περασμένων αιώνων. 

Οπότε για να μην μακρυγορώ, μιλάμε για λύσεις βιώσιμες, λύσεις επιβίωσης, λύσεις μακροχρόνιες και προοδευτικές. Όχι για ημίμετρα και καταστροφικά μοντέλα που μας αποτελειώνουν.