Δε μου ξεκαθαρίζεις αυτό που σε ρώτησα, για να δούμε αν υπάρχει πράγματι βάση συζήτησης. Σε ΠΟΙΑ χώρα θέλεις να ζήσεις; Σε αυτήν ή κάπου αλλού, όπως στην Αμερική πχ; Αν είναι το δεύτερο δεν υπάρχει λόγος συζήτησης.
Υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να προσπαθήσεις να τα κατανοήσεις, για το δικό σου καλό, είπαμε αν μιλήσουμε να μιλήσουμε εμπεριστατωμένα και όχι με επιπόλαια λόγια και λόγια του αέρα. Απλά θα σχολιάσω κάποια γραφόμενά σου και θα κάνω μερικές υποσημειώσεις, ακολουθούμενες από ένα παράδειγμα Κράτους.
Αντιλαμβάνεσαι ότι σου μιλάω υπεύθυνα. Υπάρχει μια ψυχαναλυτική ορολογία αν θυμάμαι καλά που ταιριάζει πολύ στην περίπτωσή σου και σε αυτό που ευαγγελίζεσαι, αλλά δυστυχώς ταιριάζει σε όλους μας λίγο πολύ πλέον. Αφορά όλον τον σύγχρονο δυτικό κόσμο, αλλά κυρίως την Ελλάδα. Είναι αυτό που λέμε, "προσωπικός χρόνος" και "προσωπικός χώρος". Σημαίνει, ότι ο σύγχρονος μητροπολιτικός δυτικού τύπου άνθρωπος ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατά κάποιον τρόπο το έξω περιβάλλον, της πόλης, της χώρας, του πλανήτη, και υιοθετεί τον "προσωπικό του χώρο", δηλαδή το σπίτι του, όπου και εκεί μέσα ζει μέσα σε έναν "δικό του χρόνο". Δηλαδή απορρίπτει τον απρόσωπο, μολυσμένο, εχθρικό έξω κόσμο, στον οποίον κυκλοφορεί μόνο όσο χρειάζεται για λόγους επιβίωσης και περνάει τη ζωή του σε έναν "δικό του κόσμο" στον αυστηρά καθορισμένο προσωπικό του χώρο.
Αυτό ισχύει σε έναν βαθμό στις προηγμένες βιομηχανικές κοινωνίες, αλλά στην Ελλάδα ειδικότερα παίρνει νέες, περίεργες διαστάσεις, λόγω και του γεγονότος της εγκατάλειψης του κοινού κοινωνικού χώρου (πόλεων, περιβάλλοντος) και των διαφόρων αντιλήψεων των κατοίκων. Δηλαδή, ισχύει σε έναν βαθμό για έναν πχ Ολλανδό, που όμως δεν έχει ξεγράψει τελείως τον κοινό χώρο, την αρμονικά χτισμένη/καθαρή/όμορφη πόλη του, αλλά ισχύει σε εξωφρενικό βαθμό για έναν κάτοικο του λεκανοπεδίου πχ που έχει χτίσει μια μονοκατοικία σε ένα τελείως "άσχετο" άγονο, αλλοπρόσαλο, παρατημένο, "λεηλατημένο" περιβάλλον/κοινό χώρο. Αυτή η μη φυσιολογική κατάσταση είναι και η πεμπτουσία μπορούμε να πούμε αυτού που ευαγγελίζεσαι. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το ακραία ατομικιστικό περιβάλλον που λες, υπάρχει κυρίως σε ταινίες και παιχνίδια post-apocalyptic. Μετά από μια μεγάλη καταστροφή δηλαδή. Για αυτό και η κριτική μου είναι ότι είσαι εκτός τόπου και χρόνου και κυρίως αυτά που λες δεν έχουν καμία σχέση με οποιαδήποτε ελληνική ή έστω ελλαδική πραγματικότητα.
ΔΕΝ μου απάντησες λοιπόν σε τι είδους Ελλάδα πιστεύεις ότι θα ήθελες να ζεις. Από αυτά που γράφεις καταλαβαίνω ότι είσαι υπέρ της πρώτης επιλογής, δηλαδή
==θα γίνουμε αυτό που θέλει η τοκογλυφική Ευρώπη, δηλαδή το "γκαρσόνι της ευρώπης", μία νεοφιλελευθεροποιημένη κουτσουλιά-χώρα, των συνταξιούχων κωλόγερων της Γερμανίας και των αλκοολικών τσογλανιών της Βρετανίας με τα αιώνια δεσμά του χρέους στα χέρια μας και των απογόνων μας, γύρω στο 1/3 του ενεργού πληθυσμού θα αναγκαστεί συνολικά να φύγει λόγω επιβίωσης στο εξωτερικό όπως έγινε στην Ιρλανδία του μνημονίου, ήδη είμαστε στις εκατοντάδες χιλιάδες ξενιτεμένων==
Αυτά που λες σαφώς δείχνουν κεφαλαιοκρατικό ΔΙΕΘΝΙΣΜΟ, και δεν έχω καταλάβει σε τι είδους έννοια Αίματος και Έθνους πιστεύεις ακριβώς και πως ταιριάζουν αυτά με την νεοφιλελεύθερη αναρχία που κηρύττεις.
"δεν υπάρχει και Κράτος χωρίς φορολογία. Εσύ υποστηρίζεις ότι η φορολογία και το Κράτος είναι καλά, στο Κράτος που οραματίζεσαι, αλλά κακά σήμερα"
Γιατί βλέπεις το κράτος ως αυτοσκοπό; Το κράτος δεν είναι ο σκοπός, είναι το μέσον για να φτάσουμε στην κοινωνία που θέλουμε. Η φορολογία δεν είναι απαραίτητη, αφού αυτό είναι το πρόβλημά σου. Μπορεί να αντικατασταθεί από κοινωνική ή άλλης φύσεως ΕΡΓΑΣΙΑ, έννοια που θα είναι η βασική ασφαλώς, στο κράτος που θέλουμε να μας εξυψώσει και να κάνει κτήμα μας την αληθινή ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ και την ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.
"η Ελλάδα δεν είναι κάτι το διαφορετικό, το μοναδικό, στην ιστορία των Εθνών-Κρατών"
Ασφαλώς και είναι κάτι το ΠΟΛΥ διαφορετικό, κάτι το εντελώς μοναδικό και κάτι το πολύτιμο, όχι η "Ελλάδα" ως Έθνος-Κράτος 2 αιώνων, αλλά ο Ελληνισμός ως πλανητικό φαινόμενο και Φάρος της παγκόσμιας ιστορίας. Η μοναδικότητα και η αναδελφοσύνη είναι απαραίτητα στοιχεία και αναπόσπαστα, στο κράτος που θέλουμε να στήσουμε.
"Αλλά οι πολιτισμικές διαφορές δεν είναι αποτέλεσμα της ιστορίας, αλλά του αίματος. Ο λόγος που έχει κάθε χώρα το Κράτος που έχει είναι αποτέλεσμα της ράτσας των ανθρώπων που "έφτιαξαν" την κάθε κρατική δομή."
Αυτό λέω κι εγώ. Με τη διαφορά ότι το αίμα είναι και "εν δυνάμει" στοιχείο, και η ιστορική διαδικασία είναι επίσης φυσική διαδικασία ωρίμανσης πραγμάτων. Αν κόψεις άυριο το τσιγάρο και πας στον πνευμονολόγο, και του πεις "γιατρέ είμαι τζετ, το κοψα και αύριο ξεκινάω να τρέχω μαραθώνιο 50 χλμέτρων", τι θα σου πει ο γιατρός; Θα σου πει: "άραξε μεγάλε, μπορεί να το κοψες σήμερα, αλλά κάπνιζες 20 χρόνια". "Και πότε θα είμαι εντελώς οκ;" θα ρωτήσεις εσύ. "Σε περίπου 20 χρόνια" θα σου απαντήσει. Με 400 χρόνια οθωμανικής πολιτισμικής επιρροής στην πλάτη, δεν μπορείς λοιπόν από τη μια μέρα στην άλλη να ξεκινάς λες και δεν τρέχει τίποτα. Διότι σπας τα μούτρα σου.
"Κατά την εποχή του ύστερου μεσαίωνα μέχρι την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, η εξέλιξη του Κράτους σε Ελλάδα και Ευρώπη ήταν διαφορετική. Η Ελλάδα βίωσε στην ουσία 2 δεσποτισμούς, στους οποίους το κοινοτικό και θρησκευτικό στοιχείο ήταν καθοριστικός παράγων. Αντιθέτως, η Ευρώπη, κατά την ίδια περίοδο, εκκοσμικεύτηκε. Στην Ευρώπη επικράτησαν μορφές εξουσίας, είτε αποκεντρωμένες (φεουδαρχία), είτε ανίκανες να φορολογήσουν αρκετά λόγω της μεγάλης έκτασής τους (φορολογία του Πάπα). Το αποτέλεσμα ήταν οικονομική άνθηση στην Ευρώπη και μαρασμός στην Ελλάδα."
Ναι, αλλά η οικονομική άνθηση Ευρώπης και οικονομικός μαρασμός στην Ελλάδα το διάστημα αυτό, από που προκύπτει; Έχεις στοιχεία της περιόδου; Σε ολόκληρη την Οθωμανική επικράτεια, υπήρχαν Έλληνες κάθε είδους που κάναν εμπόριο κλπ και πλούτιζαν. Τι σχέση έχει αυτό με τις πολιτικές εξελίξεις της περιόδου;
"Στην Ελλάδα Αυτοκράτορας και Κλήρος συνεργάστηκαν άψογα στο να φτιάξουν ένα ολοκληρωτικό "Κράτος" κάνοντας μαζική πλύση εγκεφάλου και εγκαθιδρύοντας κοινοτισμό. Στην Ευρώπη, όμως, το Αίμα, είχε αναπτύξει την ιδέα της κοσμικής εξουσίας, ξέχωρα από την ελέω Θεού."
Λάθος. Στους ελληνικούς πληθυσμούς κάθε είδους, το Αίμα ΗΤΑΝ (και είναι) ο κοινοτισμός.
"Μόνο μέσα από τα σχολεία του απρόσωπου Κράτους επιχειρήθηκε η μαζική προπαγάνδιση μιας διεστραμμένης εκδοχής της έννοιας Έθνος."
Ποια είναι λοιπόν η μη-διεστραμμένη εκδοχή της έννοιας Έθνος;
"Άλλες αποδείξεις που βρίσκονται μπροστά σου είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση της Γερμανίας μετά τον ΒΠΠ. Τότε δηλαδή που η Γερμανία ήταν ερείπια, το Γερμανικό αίμα ξανάχτισε την οικονομία του θεαματικά, ακριβώς επειδή το Κράτος περιορίστηκε ραγδαία."
Μα τι λες τώρα. Μιλάς για θέματα "κρατισμού" ή "μη-κρατισμού" σε μια χώρα κατεχόμενη από δύο υπερδυνάμεις και με όσα συνέβαιναν τότε από τους νικητές του πολέμου; Χαρίστηκαν χρέη στη Γερμανία και πέσαν πολλά λεφτά στην δυτική από τους Αμερικάνους, στην Ανατολική ούτε ξέρω τι στον πούτσο έγινε ακριβώς.
"Όπου υπάρχει "αστικό" Κράτος κατ'εσέ είναι εκεί που ο πολίτης πληρώνει λιγότερους φόρους και είναι πιο ελεύθερος να ασκήσει οικονομική δραστηριότητα."
λολ, όχι βέβαια. Δεν αναφέρθηκα σε φόρους, δε με απασχολεί το να σου βάλω φόρους ρε φίλε, δεν το καταλαβαίνεις; Τα αστικά κράτη τα ανέφερα ως ιστορική αναφορά σε αντιδιαστολή με το ελλαδικό "απροσδιόριστου είδους" ή μάλλον κομματοκρατικοφρενοβλαβικό κράτος.
Τι εννοείς να ασκήσει κάποιος οικονομική δραστηριότητα; Δηλαδή να ΚΑΝΕΙ ΑΡΠΑΧΤΕΣ. Να κάνει τον απατεώνα για ΝΑ Τ' ΑΡΠΑΞΕΙ. Σωστά;
Δεν υπάρχει "οικονομική δραστηριότητα". Υπάρχουν ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ δραστηριότητες. Ή παροχές υπηρεσιών.
"Οι ΗΠΑ, κατάφεραν να φτάσουν στο σημείο που είναι σήμερα χτίζοντας την οικονομία τους με λίγους φόρους - όχι με προστατευτισμό. Ο προστατευτισμός είναι η εξ ορισμού προστασία των χαμένων του οικονομικού ανταγωνισμού."
Οι ΗΠΑ είναι ένα αλλοπρόσαλο πείραμα των Ιλλουμινάτι. Θέλεις να μου πεις ότι πρέπει να τους έχουμε ως παράδειγμα προς μίμηση;
"Πως είναι δυνατόν λοιπόν ένα Κράτος που προστατεύει τους ντόπιους καλλιεργητές οπώρων π.χ. οι οποίοι είναι λιγότερο αποτελεσματικοί από τους ξένους καλλιεργητές, να ανταγωνιστεί τη χώρα με τους ξένους καλλιεργητές; Δεν γίνεται. Πάντα η ξένη χώρα θα είναι ένα βήμα μπροστά και - επειδή θα επιτρέπει το διεθνές εμπόριο - θα μπορεί να εξαγάγει και να συγκεντρώσει, από το εξωτερικό, 1000 φορές το κεφάλαιο που θα συγκεντρώσουν οι ντόπιοι βλάκες, από την εγχώρια αγορά, προστατευόμενοι από τους απ'έξω."
Μα ο σκοπός του κράτους που θέλουμε, του πραγματικά δικού μας κράτους, δεν θα είναι ο ανταγωνισμός με ξένους καλλιεργητές. Ο σκοπός του ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ κράτους θα είναι η παραγωγή των ποιοτικότερων δυνατών προϊόντων, τα οποία έχουμε την τύχη να ΜΠΟΡΟΥΜΕ να παράξουμε λόγω κλίματος και συνθηκών, λόγω δηλαδή της ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ και ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑΣ του Έθνους μας που θα έχει γίνει κοινή συνείδηση και καθημερινή λέξη στα χείλη όλων των ΠΟΛΙΤΩΝ, για ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ από τους ίδιους εμάς τους τυχερούς ΠΟΛΙΤΕΣ της ευλογημένης αυτής χώρας. Το κράτος θα αναλάβει ασφαλώς να οργανώσει εξαγωγές με ειδικές διακρατικές συμφωνίες, αν είναι συμφέρουσες και μας χρειάζονται για ύλες και προϊόντα που χρειάζεται η χώρα, με απόλυτο προστατευτισμό σε όλον τον πλανήτη της ανωτερότητας των ΠΡΑΓΜΑΤΙ ποιοτικότατων ελληνικών προϊόντων. Είναι αυτονόητο ότι την ίδια μέριμνα θα δείχνει το κράτος για την περήφανη προστατευόμενη τάξη των αγροτών της χώρας, τους οποίους θα οργανώνει υπεύθυνα, παραγωγικά, ΚΕΝΤΡΙΚΑ, με πλάνο μακροχρόνιο, λεπτομερές, επικερδές. Στην τάξη αυτή θα ανήκουν ατύπως βέβαια ΟΛΟΙ οι πολίτες αφού θα περάσουν όλοι έστω και για λίγο, έστω και για ελαφριά εργασία, υποχρεωτικώς, έστω ως κομμάτι διαπαιδαγώγησης σχολείου, από τους αγρούς. Σκοπός λοιπόν της αγροτικής παραγωγής, ενός βασικότατου κλάδου του νέου κράτους μας, θα είναι η αυτάρκεια, η ποιοτική τελειοποίηση, οι συμφέρουσες εξαγωγές τις οποίες θα αναλάβει το κράτος, η διατροφική αναβάθμιση των ΠΟΛΙΤΩΝ της χώρας, τους οποίους το κράτος με αφοσίωση ΥΠΗΡΕΤΕΙ.
"Το 1821, το Ελληνικό Έθνος ήταν ένας Λαός Νοικοκυραίων και Παραγωγών που Αγωνίστηκε για την Ελευθερία του."
Ποιοι νοικοκυραίοι; Κάτι τουρκαλβανάρες κατσαπλιάδες και κάτι μασονάρες ξενοαναθρεμμένες/σπουδαγμένες;
Δεν αμφισβητώ βέβαια φωτεινά παραδείγματα πατριωτισμού, ανδρείας και ανιδιοτέλειας της εποχής, αλλά δεν είναι της ώρας να το αναλύσουμε.
"εκφράζεις φοβίες πως οι ιδιωτικές εταιρείες θα γίνουν Κράτος, ενώ πιστεύεις σε ένα ολοκληρωτικό Κράτος..."
Δεν ισχύει δηλαδή αυτό που λέω; Δε θα γίνουν κράτος οι εταιρείες; Τι θα γίνουν, παρθεναγωγεία; Δεν πιστεύω σε κανένα κράτος. Δεν υπάρχουν κράτη. Πιστεύω σε μορφές ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ικανές να μας οδηγήσουν σε συγκεκριμένους στόχους. Αυτό είναι όλο.
Το πρόβλημά σου είναι κατανοητό από εμένα, στ' αλήθεια καταλαβαίνω τα τράυματα στην παιδική ψυχούλα σου από τα λιμασμένα κρατικιστικά ζόμπι της ΠΑΣΟΚΙΚΗΣ χολέρας των προηγούμενων δεκαετιών, όλοι κουβαλάμε δυστυχώς αυτά τα τραύματα των πρώτων επαφών μας με το ρωμαίικο ψευδοκράτος της μεταπολίτευσης.
Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έτσι είναι τα κράτη. Αν θέλεις να κρίνεις την αντοχή σου και την επίδοσή σου στο τρέξιμο, δεν θα το κάνεις μια μέρα που έχεις 39 πυρετό και πρησμένες αμυγδαλές και φλέματα στα πνεμόνια σου. Σωστά; Θα το κάνεις μια μέρα που είσαι φρέσκος, χορτάτος, σε καλή κατάσταση, έτοιμος.
Έτσι δεν μπορούμε να κρίνουμε την αποτελεσματικότητα ενός άρρωστου κράτους. Κρίνουμε ένα κράτος υγιές που μπορούμε να δούμε κατά πόσον δίνει ή δε δίνει αποτελέσματα.
Το κράτος που θέλουμε και μας αξίζει, δεν χρειάζεται να είναι περισσότερο ολοκληρωτικό από ότι πρέπει.
"Προφανώς και ο καταναλωτής μπορεί να σταματήσει να πληρώνει μια εταιρεία που έχει αυταρχικές βλέψεις ή είναι αδιαφανής. Το πρώτο πράγμα που θα κάνει μια ιδιωτική αστυνομία για να προσελκύσει πελάτες είναι να αποδείξει πως δεν είναι αυταρχική αλλά αποτελεσματική. Και το πρώτο πράγμα που θα γίνει αν είναι αυταρχική είναι να τη φάνε οι ανταγωνιστές της."
Δεν σε καταλαβαίνω εδώ, ειλικρινά. Εσύ δεν είπες ότι ο άνθρωπος είναι ένα ζώο με απεριόριστα και άρα αδίστακτα συμφέροντα σύμφωνα με τη γνώμη σου; Ο σκοπός της όποιας εταιρείας, δεν είναι το κέρδος; Η αυταρχική αστυνομία θα χάσει από την πιο αυταρχική αστυνομία, αφού ο τρόπος επίλυσης των διαφορών θα είναι ποια ιδιωτική αστυνομία έχει μεγαλύτερη σκληρότητα και πιο καταστροφικά όπλα για να επιβληθεί στον αντίπαλό της. Πως αλλιώς θα την "φάνε οι ανταγωνιστές της"; Σε κάποιο ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ μήπως που θα βρεθεί κατηγορούμενη για αυταρχικότητα; Και που θα υπάγεται το δικαστήριο αυτό; Σε κάποιο ΚΡΑΤΟΣ μήπως; Ή σε κάποιον υπερεθνικό οργανισμό; Που θα πρέπει ότι από τα δύο είναι, να δια