Προφανώς και όλα τα Κράτη ή όλα τα σπίτια δεν είναι ίδια. Αλλά η πρωταρχική λειτουργία του σπιτιού του Κινέζου και του δικού μου είναι ίδια: η προστασία από τις δυνάμεις της φύσης, ένα μέρος να κοιμάμαι κ.ο.κ. Όπως δεν υπάρχει σπίτι χωρίς συγκεκριμένο χώρο να κοιμάσαι ή να μαγειρεύεις, έτσι δεν υπάρχει και Κράτος χωρίς φορολογία. Εσύ υποστηρίζεις ότι η φορολογία και το Κράτος είναι καλά, στο Κράτος που οραματίζεσαι, αλλά κακά σήμερα.

Η ιστορία που καταλαβαίνεις είναι πολύ αποσπασματική και για αυτό είναι λάθος. Η αλήθεια - και στα παρακάτω έχω αναφερθεί και στο disqus πρόσφατα - είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι κάτι το διαφορετικό, το μοναδικό, στην ιστορία των Εθνών-Κρατών. Η ορθολογικότητα και το κατά πόσο "σύγχρονα" είναι τα Κράτη ανά τον κόσμο μπορεί να μετρηθεί σε ένα "ποσοτικοποιημένο" συνεχές φάσμα. Στο ένα άκρο είναι η Σομαλία, το Τζιμπουτί και το Ζαϊρ και στο άλλο άκρο είναι η Φινλανδία, η Αμερική και η Ελβετία. Κάπου ανάμεσα είναι η Ελλάδα. Ο λόγος που είναι έτσι το (ιεραχρχημένο) φάσμα, σαφώς και αντανακλά τις πολιτισμικές διαφορές ενός εκάστου λαού. Αλλά οι πολιτισμικές διαφορές δεν είναι αποτέλεσμα της ιστορίας, αλλά του αίματος. Ο λόγος που έχει κάθε χώρα το Κράτος που έχει είναι αποτέλεσμα της ράτσας των ανθρώπων που "έφτιαξαν" την κάθε κρατική δομή.

Τώρα, ας μιλήσουμε για ευρωπαϊκή ιστορία (βλ. και Μάρτιν Βαν Κρέβελντ - Η Άνοδος και η Πτώση του Κράτους). Κατά την εποχή του ύστερου μεσαίωνα μέχρι την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, η εξέλιξη του Κράτους σε Ελλάδα και Ευρώπη ήταν διαφορετική. Η Ελλάδα βίωσε στην ουσία 2 δεσποτισμούς, στους οποίους το κοινοτικό και θρησκευτικό στοιχείο ήταν καθοριστικός παράγων. Αντιθέτως, η Ευρώπη, κατά την ίδια περίοδο, εκκοσμικεύτηκε. Στην Ευρώπη επικράτησαν μορφές εξουσίας, είτε αποκεντρωμένες (φεουδαρχία), είτε ανίκανες να φορολογήσουν αρκετά λόγω της μεγάλης έκτασής τους (φορολογία του Πάπα). Το αποτέλεσμα ήταν οικονομική άνθηση στην Ευρώπη και μαρασμός στην Ελλάδα.

Κατά τη συγκεκριμένη εποχή - που δεν υπήρχε απρόσωπο Κράτος με τη σύγχρονη έννοια - υπήρχαν διάφορες μορφές εξουσίας. Στην Ελλάδα υπήρχε ο Κλήρος και ο Αυτοκράτορας. Στην Ευρώπη υπήρχαν οι Αυτοκράτορες, οι Φεουδάρχες, ο Κλήρος, οι Πόλεις και οι Βασιλείς. Στην Ελλάδα Αυτοκράτορας και Κλήρος συνεργάστηκαν άψογα στο να φτιάξουν ένα ολοκληρωτικό "Κράτος" κάνοντας μαζική πλύση εγκεφάλου και εγκαθιδρύοντας κοινοτισμό. Στην Ευρώπη, όμως, το Αίμα, είχε αναπτύξει την ιδέα της κοσμικής εξουσίας, ξέχωρα από την ελέω Θεού. Ανάμεσα σε όλους τους αντιμαχόμενους εξουσιαστές επικράτησαν οι Μονάρχες με εργαλείο τους το απρόσωπο Κράτος, το οποίο ως μηχανισμός οργάνωσης ήταν καλύτερος, ακριβώς λόγω του ότι ήταν απρόσωπος.

Η επικράτηση του απρόσωπου Κράτους όμως δεν σημαίνει ότι ήταν καλό, αλλά λιγότερο κακό από τα άλλα. Η όλη αλλαγή πρέπει να μεταφραστεί ως μια απομυθοποίηση, εκ μέρους των Ευρωπαίων, της έννοιας του "ιερού", μέχρι τότε, αλλά διαχρονικά κακού Κράτους. Αυτό το απέδειξε η συνέχεια (η οποία έχει γραφεί και σε σχόλιο στο Μπλε Μήλο, πάλι πρόσφατα): Μετά την επικράτηση των Μοναρχών ξεκίνησε για πρώτη φορά στην ιστορία η μαζική μονοπώληση των παραγωγικών λειτουργιών της οικονομίας. Ένα από τα μονοπώλια που ιδρύθηκε τότε ήταν η "Εκπαίδευση". Μόνο μέσα από τα σχολεία του απρόσωπου Κράτους επιχειρήθηκε η μαζική προπαγάνδιση μιας διεστραμμένης εκδοχής της έννοιας Έθνος. Και φυσικά αποσκοπούσε στην εδραίωση του Κράτους και την αύξηση της φορολογίας και των στρατιωτών του. Άμεσο αποτέλεσμα ήταν ο εκτοπισμός των Μοναρχών από το ίδιο τους το εργαλείο, το απρόσωπο Κράτος και η ανάδυση της Δημοκρατίας. Γνώμονας για όλα αυτά ήταν η αύξηση της φορολογίας. Από τη στιγμή που ιδρύθηκε το Κράτος, οι Λευκοί και πανέξυπνοι υπάλληλοί του, διεκδικώντας το παρασιτικό συμφέρον τους, δηλαδή την αύξηση της φορολογίας, αύξησαν τους πόρους και τη δύναμη του Κράτους σε βαθμό αδιανόητο για όλες τις χιλιετίες οι οποίες είχαν προηγηθεί.

Το Κράτος όμως είναι ένας επεκτατικός μηχανισμός κατανάλωσης και κατά προέκταση πολεμοχαρής και παρασιτικός. Το αποτέλεσμα της επικράτησης του (απρόσωπου) σύγχρονου Κράτους στην Ευρώπη, η διαστροφή της έννοιας Έθνος για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά του, ήταν η καταστροφή της: Δύο "Παγκόσμιοι" Πόλεμοι και οικονομική καθυστέρηση μέχρι του σημείου της απώλειας της οικονομικής πρωτοκαθεδρίας από πάλαι ποτέ υπάνθρωπες κοινωνίες. Και ήταν η καταστροφή της επειδή το Κράτος ως μηχανισμός μετέστρεψε τη δημιουργικότητα των Λευκών εναντίον τους.

Άλλες αποδείξεις που βρίσκονται μπροστά σου είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση της Γερμανίας μετά τον ΒΠΠ. Τότε δηλαδή που η Γερμανία ήταν ερείπια, το Γερμανικό αίμα ξανάχτισε την οικονομία του θεαματικά, ακριβώς επειδή το Κράτος περιορίστηκε ραγδαία. Όπου υπάρχει "αστικό" Κράτος κατ'εσέ είναι εκεί που ο πολίτης πληρώνει λιγότερους φόρους και είναι πιο ελεύθερος να ασκήσει οικονομική δραστηριότητα. Οι ΗΠΑ, κατάφεραν να φτάσουν στο σημείο που είναι σήμερα χτίζοντας την οικονομία τους με λίγους φόρους - όχι με προστατευτισμό. Ο προστατευτισμός είναι η εξ ορισμού προστασία των χαμένων του οικονομικού ανταγωνισμού. Πως είναι δυνατόν λοιπόν ένα Κράτος που προστατεύει τους ντόπιους καλλιεργητές οπώρων π.χ. οι οποίοι είναι λιγότερο αποτελεσματικοί από τους ξένους καλλιεργητές, να ανταγωνιστεί τη χώρα με τους ξένους καλλιεργητές; Δεν γίνεται. Πάντα η ξένη χώρα θα είναι ένα βήμα μπροστά και - επειδή θα επιτρέπει το διεθνές εμπόριο - θα μπορεί να εξαγάγει και να συγκεντρώσει, από το εξωτερικό, 1000 φορές το κεφάλαιο που θα συγκεντρώσουν οι ντόπιοι βλάκες, από την εγχώρια αγορά, προστατευόμενοι από τους απ'έξω.

Ιστορικά και λογικά λοιπόν είσαι λάθος. Πιστεύεις σε μια έννοια του Έθνους που, πρώτον είναι καταστροφική, και δεύτερον, δεν έχει σχέση με την Επανάσταση του 1821. Το 1821, το Ελληνικό Έθνος ήταν ένας Λαός Νοικοκυραίων και Παραγωγών που Αγωνίστηκε για την Ελευθερία του. Το 1789 το γαλλικό έθνος ήταν κρατικιστικό κίνημα. Θεμελιώδης διαφορά ότι τους Γάλλους τους είχαν υποδείξει την επανάσταση τα κρατικά σχολεία, ενώ των Ελλήνων τους το είχε επιβάλλει η συνείδηση και το χωράφι τους. Από εκεί και πέρα εκφράζεις φοβίες πως οι ιδιωτικές εταιρείες θα γίνουν Κράτος, ενώ πιστεύεις σε ένα ολοκληρωτικό Κράτος... Προφανώς και ο καταναλωτής μπορεί να σταματήσει να πληρώνει μια εταιρεία που έχει αυταρχικές βλέψεις ή είναι αδιαφανής. Το πρώτο πράγμα που θα κάνει μια ιδιωτική αστυνομία για να προσελκύσει πελάτες είναι να αποδείξει πως δεν είναι αυταρχική αλλά αποτελεσματική. Και το πρώτο πράγμα που θα γίνει αν είναι αυταρχική είναι να τη φάνε οι ανταγωνιστές της. Πως όμως ο φορολογούμενος μπορεί να σταματήσει να πληρώνει ένα Κράτος - που θα κάνει την ίδια δουλειά με την εταιρεία και 1000 φορές χειρότερα - που έχει αυταρχικές βλέψεις; Εκείνοι που πολεμούν ανηλεώς μεταξύ τους είναι τα Κράτη, όχι οι εταιρείες. Πως θα εκμηδενίσεις την ανεργία αν δεν καταργήσεις τον βασικό μισθό; Πως θα αποκτήσουμε στρατιωτικό εξοπλισμό σύγχρονο όταν ποινικοποιείς τη συσσώρευση κεφαλαίου και τον εγχώριο ανταγωνισμό στον συγκεκριμένο τομέα; Πως θα στηθούν βιομηχανίες όπλων όταν ο πολίτης δεν μπορεί να αγοράσει για να προστατευτεί; Όλα αυτά που υποστηρίζεις δεν γίνονται.

Αντιθέτως, γίνεται και πρέπει να επιβληθούν - γιατί λόγω της βιολογικής κατωτερότητας των Ελλήνων δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθούν από μόνες τους, και εδώ ίσως συμφωνούμε - ριζικές αλλαγές στην Ελλάδα που θα αλλάξουν την ελλαδική κοινωνία τόσο οικονομικά, όσο και βιολογικά, προς το καλύτερο. Ο γνήσιος καπιταλισμός όμως είναι αυτό που μας χρειάζεται.