Author Topic: Υπουργείο Μαρξιστικής Παιδείας  (Read 41 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Pinochet88

  • Kombrig
  • ******
  • Posts: 1000
  • Φήμη -339
  • Η φορολογία είναι βία και κλοπή
    • View Profile
Υπουργείο Μαρξιστικής Παιδείας
« on: November 09, 2015, 10:45:17 pm »
Υπουργείο Μαρξιστικής Παιδείας
Γράφει ο Ραφαήλ Καλυβιώτης*




Το να υπάρχουν αντιδικίες στην Ελλάδα της κρίσης για ζητήματα ταυτότητας έχει ένα κάποιο ενδιαφέρον. Οι έντονες αντιδράσεις των πολιτών πάντως στις κάπως μυστήριες απόψεις του κ. Φίλη καταδεικνύει ότι τα αντανακλαστικά της κοινωνίας δεν ενεργοποιούνται μόνο για οικονομικά ζητήματα όπως διδάσκει η μαρξιστική σχολή του ιστορικού υλισμού.
Ο αναθεωρητισμός ήταν στο διηνεκές ένα «προνομιακό» πεδίο την εν Ελλάδι αριστεράς η οποία πάντοτε αμφισβητούσε συμβολικές στιγμές της ελληνικής ιστορίας. Ήταν εξαιρετικά σημαντικό για αυτήν να κυριαρχεί στη αρρένα των ιδεών ούτως ώστε να κατηγοριοποιεί σε «εθνικιστές» όσους ανεδύκνειαν την εθνική μας ταυτότητα. Και το έχει επιτύχει εν πολλοίς αφού δεν υπάρχει ιστορική περίοδος που να μην έχει προβεί σε επιστημονικούς αναχρονισμούς αμφίβολης αντικειμενικότητας.

Για την εν Ελλάδι αριστερά η αθηναϊκή δημοκρατία δεν ήταν κάτι σπουδαίο διότι τα θεμέλιά της κτίστηκαν από τους σκλάβους, η Σπάρτη ήταν ένα «φασιστικό» μόρφωμα, ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ένας «αιμοσταγής ιμπεριαλιστής δολοφόνος», η βυζαντινή αυτοκρατορία δεν ενείχε ελληνικά στοιχεία ενώ ο χριστιανισμός της την κατέτασσε στον σκοταδιστικό μεσαίωνα εν αντιθέσει με το προοδευτικό ισλάμ, στην τουρκοκρατία περνούσαμε καλά με τους Τούρκους, η ελληνική επανάσταση ήταν ταξική και την αντιστρατευόυταν η ελλαδική εκκλησία, η άλωση της Τριπολιτσάς ήταν προϊόν γενοκτονίας και όχι εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, κατά τον Μακεδονικό αγώνα το ελληνικό κράτος καταπίεσε τους «πραγματικούς Μακεδόνες», στην προκυμαία της Σμύρνης έγινε «συνωστισμός», το «Όχι» το είπε ο ελληνικός λαός και όχι ο Ιωάννης Μεταξάς η βαθύτερη θέληση του οποίου ήταν να πει «Ναι», ο ΕΑΜ – ΕΛΛΑΣ δεν ήταν υποκινούμενος από την Σοβιετική Ένωση αλλά το γνήσιο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα που καταπνίγηκε από τους «φασίστες» και, τώρα τελευταία, εκ στόματος του υπουργού παιδείας κ. Φίλη η γενοκτονία των Ποντίων δεν είναι γενοκτονία αλλά «εθνοκάθαρση».

Καίτοι οι απόψεις αυτές είναι μειοψηφικές (ακόμα) στην ελληνική κοινωνία είναι φαινομενικά εντυπωσιακό το πώς ξεφυτρώνουν και αναπαράγονται με γεωμετρική πρόοδο. Όμως μόνο φαινομενικά. Και αυτό γιατί η πάγια τακτική της αριστεράς είναι η συνεπής εφαρμογή της διακήρυξης του ιταλού μαρξιστή Γκράμσι περί «κατάληψης των ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους» οπουδήποτε παράγεται πολιτική σκέψη, ήτοι στα σχολεία, στα πανεπιστήμια και στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας μέσω των οργανικών της διανοουμένων. Πιο διαβόητο υπόδειγμα από το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού της κ. Ρεπούση που τυπώθηκε κάτω από «κεντροδεξιά» κυβέρνηση δεν υπάρχει. Για τα αντανακλαστικά της φερόμενης ως Συντηρητικής παράταξης δεν χρειάζεται να σπαταληθεί πολύ μελάνι διότι είναι ανύπαρκτα ενώ ο συνεχής απολογητισμός της την έχει καταστήσει περισσότερο ως ένα παρακολούθημα της αριστεράς χρήσιμο μόνο για να λαμβάνει κυβερνητική εντολή όποτε η τελευταία χρειάζεται αέρα ανανέωσης.

Το ότι κάποιος μπορεί να θεωρεί κατάπτυστες τις απόψεις του κ. Φίλη πάντως δεν σημαίνει ότι δεν δικαιούται να τις έχει. Τουναντίον. Η αστυνομία της σκέψης δεν ταιριάζει σε δημοκρατικά καθεστώτα ακόμα και εάν κάποιος αρέσκεται στο να αυτοπροσδιορίζεται ως κεμαλικός. Ο υπουργός (εθνικής;) Παιδείας πάντως έχει ως υποχρέωση από το Σύνταγμα να «καλλιεργεί τον πατριωτισμό των Ελλήνων» και να σέβεται τις μνήμες ανθρώπων που έχουν υποφέρει από τα χέρια ολοκληρωτικών καθεστώτων όπως οι συμπατριώτες μας Πόντιοι. Εάν όμως σε αυτήν την πατρίδα δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ούτε σε κάτι στοιχειώδες όπως αυτό, είναι προτιμότερο στο μάθημα της ιστορίας ο γονιός είτε να έχει το δικαίωμα να ζητά εξαίρεση για το τέκνο του είτε να διαθέτει το δικαίωμα της προσφυγής στο«home schooling». Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να ανέχεται να παραχαράσσεται η ιστορία σε βαθμό που να προσβάλλεται η προσωπικότητά του.

*Ο Ραφαήλ Α. Καλυβιώτης είναι Πολιτικός Επιστήμων, Συντονιστής του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών, MScCardiffUniversity, Institute of Chartered Shipbrokers.
Δημοσιεύτηκε στην Εστία 06.11.2015
πηγή: Μπλε Μήλο






Σχόλιο:


Το Κράτος ως απρόσωπος μηχανισμός σε μεγάλο βαθμό είναι ανεξέλεγκτο από τις διακυβερνήσεις του εκάστοτε κόμματος. Η οργανωμένη ψήφος των κρατικών υπαλλήλων επιβάλλει, πάνω από τα όποια προσχήματα ιδεολογίας χρησιμοποιούν οι πολιτικοί για να εκλεγούν, την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της παρασιτικής εξουσιάστριας τάξης, δηλαδή των κρατικών υπαλλήλων και των διαπλεκόμενων ολιγαρχών. Αυτά τα συμφέρονται τροφοδοτούνται με τους φόρους που πληρώνει ο Λαός στο Κράτος.

Η ιστορική μνήμη, η Εθνική Συνείδηση, οι εθελοντικοί θεσμοί της κοινωνίας όπως η Οικογένεια και η Θρησκεία, έχουν θετικές επιδράσεις στην κοινωνική συνοχή και, κατά προέκταση, στην αντίσταση του Λαού απέναντι στη φορολογία. Η προώθηση από τους μηχανισμούς του Κράτους, του εθνομηδενισμού, του πολυφυλετισμού (εκτοπισμός των γηγενών φορολογουμένων και αντικατάστασή τους με τριτοκοσμικούς), μιας, κατά κύριο ρόλο αντιχριστιανικής, αθεϊας κ.ο.κ., αποσκοπούν ως επί το πλείστον στην αποδυνάμωση των αντιστάσεων, τη στοχοποίηση και την κοινωνική περιθωριοποίηση των ισχυρότερων φορολογικών πηγών που - σε καμία περίπτωση δεν είναι το "μεγάλο κεφάλαιο" - είναι η μεσαία τάξη, οι οικογενειάρχες, οι λευκοί χριστιανοί άντρες, ιδίως οι προερχόμενοι από υγιείς οικογένειες της επαρχίας.

Δεν φταίει μόνο ο Γκράμσι λοιπόν που εφαρμόζεται κατά γράμμα η ιδεολογία του - γιατί ο κομμουνισμός είναι η ιδεολογική απολυτοποίηση του Κράτους - με τις ευλογίες της ευμεγέθους παρασιτικής τάξης των κρατικών υπαλλήλων, που στην πλειοψηφία τους ουδέποτε διάβασαν ή έμαθαν ποιος είναι ο Γκράμσι. Συμφέρει τα παράσιτα μια κοινωνία μηδενιστών, γιατί οι μηδενιστές δεν έχουν όραμα για το αύριο, δεν έχουν διάθεση για δημιουργία, δεν συστήνουν οικογένειες, δεν επιχειρούν, καταφεύγουν στον κανιβαλισμό της κρατικιστικής σίτισης από το υστέρημα του παραγωγού. Έτσι τα ανθελληνικά σκουπίδια που κατασκευάζει η προπαγάνδα του Κράτους, συρρέουν προς τις τάξεις του και νομιμοποιούν την εξουσία του και την εκμετάλλευση των παραγωγών.