Υπάρχουν ήδη 2-3 χιλιάδες «τράπεζες», χωρίς καμία εποπτική αρχή και χωρίς καμία ρύθμιση· ονομάζονται τοκογλύφοι και μπορείς να τους βρεις παντού. Ιδίως, στις ηλ. σελίδες, στις οποίες πωλούνται και αγοράζονται μεταχειρισμένα αντικείμενα, μπορείς να βρεις πολλά μηνύματα τοκογλύφων, οι οποίοι υπόσχονται άμεση λύση, αλλά δεν βλέπω να έχουν λύσει το πρόβλημα. Θυμάμαι, ότι κάτι παρόμοια έγραφες και πριν από μερικά έτη, όταν υποστήριζες (με αφορμή ένα νομοσχέδιο), ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει, όχι 4 τηλεοπτικούς διαύλους, αλλά 4.000 ή ακόμα καλύτερα, κάθε ένας να έχει και το δικό του ραδιοτηλεοπτικό δίαυλο.

Πάντως, εάν ο αποταμιευτής δεν έχει κανένα, απολύτως, δικαίωμα -όπως ισχυρίζεσαι- τότε μπορεί να μην πηγαίνει τα χρήματά του στην τράπεζα, αρνούμενος τους όρους των επιτοκίων του τραπεζικού «καρτέλ». Γιατί δεν αρχίζεις μια «εκστρατεία» ενημέρωσης των παραπλανηθέντων, επ'αυτού;

Η κεφαλαιοκρατούμενη αγορά που ονειρεύεσαι δεν εφαρμόζεται πουθενά. Κουμάντο στις τράπεζες υποτίθεται ότι κάνουν οι (μεγαλο)μέτοχοι στις συνελεύσεις των μετόχων, όπου εξουσιοδοτούν τους διευθύνοντες συμβούλους, ώστε να πράξουν, αναλόγως. Όχι, οι αποταμιευτές. Όμως, στην πράξη αυτά ρυθμίζονται με χίλιους δυο τρόπους.

Οι αποταμιευτές δεν έχουν νοοτροπία επενδυτή, όπως ισχυρίζεσαι. Δεν επενδύουν. Τοποθετούν τα χρήματά τους στις τράπεζες, ώστε να είναι ασφαλή. Κάποιοι, μάλιστα, δεν γνωρίζουν καν με ποιον τρόπο λειτουργούν οι τράπεζες. Καταθέτουν τα χρήματά τους, διότι, έτσι, τους δίδαξαν οι γονείς τους. Και οι (Έλληνες ή Ελληνώνυμοι) γονείς τους, κατά την διάρκεια της δεκαετίας του '80, παρακολουθούσαν διαφημιστικές ρεκλάμες κινουμένων σχεδίων, ώστε να πεισθούν, για να καταθέσουν τα χρήματά τους στις τράπεζες, τα οποία έκρυβαν στο στρώμα τους σπιτιού τους, μέχρι τότε.

Αποταμιευτές δεν είναι μόνο οι μεσαίου εισοδήματος, όπως θέλεις, ίσως, να φαντάζεσαι. Αποταμιευτές είναι και οι μικρού εισοδήματος, με αποταμιεύσεις λίγων χιλιάδων ευρώ, έκαστος.

Τα αποταμιευμένα στις τράπεζες χρήματα, των μικρών ή μεγάλων αποταμιευτών, δεν επενδύονται, αποκλειστικώς, σε επιχειρήσεις της ημεδαπής. Επενδύονται, κυρίως, σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα της αλλοδαπής. Συνεπώς, ο συλλογισμός σου καθίσταται άκυρος, εφόσον δεν υπάρχει μία ενιαία, ρυθμιστική αρχή.

Επίσης, έχεις μια γραμμική εικόνα για την εξέλιξη. Οι κοινωνικές δομές μπορούν να κάνουν και πισωγυρίσματα. Ρίξε μια ματιά σε διαφορετικές απόψεις, όπως η ντελεζιανή εξέλιξη (https://en.wikipedia.org/wiki/Gilles_Deleuze).

Όσο για την ΧΑ, την οποία υποστηρίζεις, είναι και αυτή πιόνι του συστήματος. Ο μόνος που δεν αποτελεί μέρος του Συστήματος είναι ο Τζήμερος, αλλά αυτός είναι μόνος, οπότε το Σύστημα δεν κινδυνεύει.

Γενικώς, έχεις ένα ιδεατό σχήμα στο μυαλό σου. Φαντάζεσαι πως θα ήθελες να λειτουργεί, ιδεατά, το σύστημα. Τον καπιταλισμό τον δημιούργησε μια «μαύρη πανούκλα» -κυριολεκτικώς και μεταφορικώς- μετά το τέλος του 7ετούς πολέμου, από τον οποίο αναδείχτηκε νικήτρια η Αγγλία και έγινε αυτοκράτειρα (ναυτική) δύναμη της Ευρώπης και έπειτα ξεκίνησε και η βιομηχανική επανάσταση, έως ότου έφτασε στα όρια των επιχειρησιακών της δυνατοτήτων και τα ηνία ανέλαβαν οι Η.Π.Α. Η ιδιοκτησία και η αγορά προϋπήρχαν, δεν αποτελεί δική τους επινόηση, αλλά η απληστία των Σιωνιστών Εβραίων τα απογείωσε με την ίδρυση των νομικών (κατά φαντασία) προσώπων και πολλών άλλων, τα οποία είναι εργαλεία που ευνοούν την απληστία. Η αυτοκρατορία αυτή των άπληστων έχει αφεντικό, έναν άτυπο αυτοκράτορα. Και, μάντεψε… είναι Εβραίος! Συνεπώς, προς τι η εμμονή σου με τον καπιταλισμό; Μάλιστα, θυμάμαι, ότι τα πρώτα χρόνια το είχες φτάσει στα άκρα, ως νοητικό πείραμα, ενόσω προσπαθούσες να διαμορφώσεις πολιτικό τρόπο σκέψης, αποζητώντας την ζούγκλα του αναρχοκαπιταλισμού. Λες και αυτό θα μπορούσε ποτέ να εφαρμοστεί.

Άκου, το Σύστημα, με το οποίο λειτουργεί το Κράτος, ανεξαρτήτως πολιτεύματος, είναι δομημένο, έτσι, ώστε να ωφελούνται οι μεσάζοντες, δηλαδή οι τραπεζίτες, με άλλα λόγια οι μεγαλομέτοχοι Σιωνιστές Εβραίοι. Αυτοί ελέγχουν τις κεφαλές του Κράτους. Αυτό δε θέλεις, με τίποτα, να το καταλάβεις. Κρίνεις την Ελληνική κοινωνία, ωσάν να αναδύθηκαν όλα από κάτω προς τα πάνω, ωσάν οι Έλληνες να ήσαν ελεύθεροι, εξ'αρχής, με πολιτική σκέψη, ενώ όλα επιβλήθηκαν από πάνω προς τα κάτω, εδώ και 200 έτη. Η Ελλάδα είναι εξαρτημένη και ελεγχόμενη χώρα, δεν υπάρχει πολιτική σκέψη. Οι ψηφοφόροι άγονται και φέρονται, παντοιοτρόπως. Άσε που «αντιγράφεις» τους ξένους, δηλαδή επηρεάζεσαι από τις ξενόφερτες ιδέες τους, περί κοινωνικών διαστρωματώσεων και σχέσεις εκμετάλλευσης μεταξύ των. Και το Κ.Κ.Ε. δεν υποστηρίζει κάτι παρόμοιο (περί επαγγελματικών τάξεων); Σε τι διαφέρεις από αυτούς και την δικτατορία (του Προλεταριάτου) που επιθυμούν; Και ο Κροπότκιν για αναρχική δικτατορία ομιλούσε, αν δεν το έχεις υπόψιν σου. Πάντως, και τώρα σε δικτατορία ζούμε. Στην Ελλάδα όλα επιβλήθηκαν, άνωθεν. Όλες οι πολιτικές ζυμώσεις είναι καθοδηγούμενες και μένουν, πάντοτε, ανεκπλήρωτες. Δεν είναι, ότι δεν προκύπτουν πολιτικές διεργασίες και «ζυμώσεις» και κοινωνικά ρεύματα. Είναι ότι δεν τελεσφορούν, ποτέ. Παίζεται θέατρο, επικών διαστάσεων, με το ίδιο πάντα σενάριο (μόνο οι πρωταγωνιστές, τα σκηνικά, τα κοστούμια, η μουσική, και άλλα ασήμαντα αλλάζουν). Σου λείπουν ιστορικές γνώσεις. Η στενωπός είναι οι μεσάζοντες, οι οποίοι ελέγχουν το τραπεζικό σύστημα. Και οι μεσάζοντες επιβλήθηκαν, τόσο από την εποχή του Όθωνα, όσο και από τους νικητές μετά τη λήξη του Β'ΠΠ. Δες ποιοι ίδρυσαν την Εθνική τράπεζα. Τα μέλη της Αθηναϊκής Λέσχης και οι Μασωνικές στοές. Δες πόσες επιχειρήσεις υπάρχουν στην Ελλάδα. Ελάχιστες. Δεν υπάρχει καπιταλισμός στην Ελλάδα. Δεν υπήρχε, ποτέ! Το Κράτος χρειάζεται, ώστε να δίνουν νομιμοποίηση στις πράξεις τους, αλλά το ελέγχουν, πλήρως. Οι πραγματικοί κρατούντες δεν είναι ο Πρόεδρος, ο Πρωθυπουργός και οι 300 της Βουλής… αυτοί είναι «μαριονέτες». Οι πραγματικοί κρατούντες είναι οι λίγοι πλούσιοι, οι οποίοι αποτελούν παράρτημα των λίγων διεθνών πλουσίων (και οι οποίοι τους δημούργησαν). Κάτι που, επίσης, παραβλέπεις, κάθε φορά που αναλύεις τα της επαρχίας που ονομάζεται Ελλάς, χωρίς να βλέπεις τη συνολική εικόνα του πλανήτη. Οι κρατούντες δεν ενδιαφέρονται για την παραγωγή, ενδιαφέρονται για το οικόπεδο (με ή άνευ ιθαγενών). Ζούμε σε -κατ'επίφαση δημοκρατική- ολιγαρχία. Οικονομική ολιγαρχία. Σε μια πλουτοκρατία. Έχουμε ήδη χούντα, αλλά δεν το έχεις πάρει χαμπάρι, επειδή είναι πολύ έξυπνα στημένη, ώστε ν αμην φαίνεται. Και δεν υπάρχει βούληση για αλλαγή. Οι Έλληνες είναι γηρασμένοι και κουρασμένοι, χωρίς ίχνος επαναστατικότητας. Ό,τι είχαν να κάνουν το έκαναν, δεν έχουν άλλα ενδοψυχικά αποθέματα. Το τελευταίο ηρωικό διάβημα ήταν το «ΌΧΙ», στο στημένο δημοψήφισμα. Βρισκόμαστε σε συνθήκες παρακμής. Οι φυλές και τα έθνη χάνουν κάθε αξία, πλέον. Ωστόσο, σε ένα πράγμα έχεις, όντως δίκιο. Ο εξοντωτικός παρασιτισμός (δηλαδή η φορολογία, που είναι βία και κλοπή), όντως, απειλεί τον ξενιστή. Εξού και η λύση σε αυτό είναι ένας γενικευμένος πόλεμος και μια μαζική γενοκτονία, καθώς υπάρχει υπερεπάρκεια ξενιστών, οι οποίοι δεν χρειάζονται, στους Κρατούντες του Συστήματος. Δυστυχώς, παρά την νοημοσύνη και την κριττική σου σκέψη, δεν καταφέρνεις να δεις, ούτε καν τον Γ'ΠΠ, ο οποίος πλησιάζει, οσονούπω.

Το ξαναλέω, ότι το Κράτος χρειάζεται, ώστε να δίνουν νομιμοποίηση στις πράξεις τους. Ποιοί; Οι πλούσιοι. Ποιοί είναι οι πλούσιοι; Λίγοι, τα εγχώρια τσιράκια/τοποτηρητές του διεθνούς Εβραιοσιωνισμού (δες, φερ'ειπείν, πως δημιουργήθηκε ο Λάτσης, εκ του μηδενός). Συνεπώς, εξυπηρετούν τον εαυτό τους. Οι πλούσιοι στην Ελλάδα είναι οι τραπεζίτες και μερικές ακόμα οικογένειες, εξάλλου πόσες οικογένειες πλουσίων υπάρχουν στην Ελλάδα, το 2020; Ελάχιστοι (200 επιχειρήσεις εξάγουν το 80% των εξαγόμενων προϊόντων). Δες την έκθεση Πόρτερ (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BA%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7_%CE%A0%CF%8C%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%81), ώστε να καταλάβεις ότι δεν έχουν αλλάξει και πολλά, από τότε. Τότε που δεν υπήρχε μεσαία τάξη, ούτε δημόσιες (ήτοι κρατικές) υπηρεσίες (παρά ελάχιστες). Ο Κρατικισμός, δηλαδή η αναφορά στον Κρατισμό, είναι ο τρόπος, ώστε οι φτωχοί να συναινούν και να τροφοδοτούν τον «μύλο» του Συστήματος. Οι φτωχοί, πριν από πολλές δεκαετίες ήταν αγρότες, ενώ, τώρα, είναι κρατικοί/δημόσιοι υπάλληλοι/επιδοματίες, δηλαδή εξαρτόμενοι κρατικοδίαιτοι. Δεν υπήρχαν, ανέκαθεν, «μεσαίοι», δηλαδή μεσαία τάξη, στην Ελλάδα. Δημιουργήθηκαν, προσφάτως, πριν από λίγες δεκαετίες, επί Καραμανλισμού και «υπαρκτού Παπανδρεϊσμού». Η Ελλάς πριν από τον Β' ΠΠ ήταν ένα μεγάλο σκορποχώρι από περίπου 5.000 χωριουδάκια. Ωστόσο, τώρα, οι «μεσαίοι» (στους οποίους ανήκεις κι εσύ) καταργούνται, αποδομούνται, φτωχοποιούνται, χάνουν τα προνόμιά τους, με σταδιακό και επώδυνο τρόπο. Ενώ οι φτωχοί βρίσκονται στο payroll των επιδομάτων. Τα λεφτά δεν προέρχονται από τους «μεσαίους», όπως ισχυρίζεσαι. Τα λεφτά είναι δανεικά και αγύριστα, αεριτζήδικα (fiat money). Η ουσία δεν είναι το χρέος, αλλά η υποχρέωση. Η υποχρέωση των «μεσαίων» (μέσω φόρων) και των «μικρών» μέσω επιδομάτων. Το ζητούμενο είναι ο έλεγχος. Ο έλεγχος του πλυθυσμού (προφανώς, όχι του καιρού, ούτε του ποταμού, ούτε της θάλασσας, κτλ.). Το Κράτος είναι τόσο υπαρκτό, όσο και η πρωτεύουσα (η οποία παλαιά ήταν το Ναύπλιο). Ακριβώς, δεν είναι, όλα αυτά είναι κατά φαντασία. Νομιμοποιούνται στη συνείδηση των πολλών. Και οι λίγοι χρειάζονται τη νομιμοποίηση στη συνείδηση των πολλών, ώστε να νομιμοποιηθούν. Πρόκειται για «ιεροτελεστία». Το Κράτος χρειάζεται, όπως χρειάζεται ο Πάπας, ώστε να νομιμοποιήσει στα μάτια των πολλών μια απόφαση (όπως είχε κάνει και ο Βοναπάρτης, ώστε να νομιμοποιηθεί στα μάτια των υποτελών υπηκόων του). Το ρόλο αυτόν, πλέον, τον διαδραματίζει το Κράτος. Όλα αυτά, τα οποία γράφεις (και επιμένεις, σχεδόν, με «ιδεοληπτικό» τρόπο), είναι η συναισθηματική σου αντίδραση, σε μια κολοσσιαία, κοινωνική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα (και όχι μόνο), από την οποία ζημιώνεσαι. Φευ, γι'αυτό ονειρεύεσαι μια στρατιωτική χούντα (< ισπαν. junta), μια δικτατορία (< dictate < σημδ. γαλλ. dictature < λατ. dictatura < ελνστ. διατάσσω, υπαγορεύω), την οποία όμως δεν υπάρχει κανένας, ώστε να την πραγματοποιήσει, οπότε, αδίκως, περιμένεις να επωφεληθείς (δηλαδή να βγάλει κάποιος άλλος το φίδι απ'την τρύπα, για σένα).

Εν κατακλείδα, σφάλλεις. Είσαι στην λάθος μεριά της ιστορίας και ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Οδεύεις προς τα 40 (κρίμα να είναι το μνημόσυνό σου), αν ήταν να είχες καταφέρει κάτι (πέραν του πτυχίου), θα το είχες ήδη καταφέρει. Άσε τα λόγια και έλα στην σωστή πλευρά της ιστορίας. Όποιος συνεργάζεται με το Σύστημα ωφελείται. Οι ΛΧΑ δεν έχουν μέλλον.