ΚΥΠΡΟΣ: δραματική η κατάσταση και καταστροφικές οι συνέπειες για την εργατική τάξη και το λαό της
Το νησί στη δίνη των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών


Το ιμπεριαλιστικό – ευρωζωνικό "κούρεμα" της Κύπρου (με τον ασφυκτικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και την εκτεταμένη φορολόγηση των μεγάλων καταθέσεων - κεφαλαίων, κυρίως Ρωσικής προέλευσης) αποτελεί σημαντική φάση στην κλιμάκωση ενός ευρύτερου ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού για το νησί. Στο στόχαστρο των διεθνών καπιταλιστικών κέντρων και μέσω της Τρόικα, βρίσκεται ο ασφυκτικός έλεγχος των κυπριακών πλουτοπαραγωγικών - ενεργειακών πηγών, η ταχύτατη κατάργηση των εργατικών - κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων και η απόλυτη προσαρμογή της κυπριακής οικονομίας στα ευρωζωνικά και ευρωατλαντικά ιμπεριαλιστικά πλαίσια. Το πλιάτσικο εις βάρος της Κύπρου και του λαού της, από τους ιμπεριαλιστές και τους διάφορους συμμάχους τους στην περιοχή, θα ενισχυθεί και θα πάρει γοργούς ρυθμούς, την αμέσως επόμενη περίοδο. Οι μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας εργαζομένων και λαού ενάντια ουσιαστικά στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο και τις άμεσες συνέπειες του, εξέφρασαν τις αγωνιστικές διαθέσεις, αλλά και την αγωνία του κυπριακού λαού για τις μελλοντικές εξελίξεις.. Το καταρχήν "όχι" της Κυπριακής βουλής στις αρχικές αποφάσεις του eurogroup, γρήγορα αποδείχθηκε ασθενικό και προσχηματικό.

Η πολιτική επιλογή των κυπριακών ηγεσιών για υποβάθμιση - αποδυνάμωση της παραγωγικής βάσης και οικονομίας του νησιού και για σταδιακή μετατροπή του σε "μεγάλο χρηματοοικονομικό κέντρο" (επιλογή με στήριξη ΑΚΕΛ και άλλων δυνάμεων) αποτέλεσε τον "αδύνατο κρίκο" αλλά και το σημείο που επέλεξαν τα ιμπεριαλιστικά ευρωζωνικά κέντρα (Γερμανοί, Γάλλοι κ.λ.π.) για να δώσουν το ισχυρό χτύπημα. Το ιμπεριαλιστικό χτύπημα στην Κύπρο ξεσκεπάζει και εκθέτει τις πολιτικές επιλογές και το σαθρό οικοδόμημα που δημιούργησε για ολόκληρες δεκαετίες η χρουτσωφική - σοσιαλδημοκρατική πολιτική του ΑΚΕΛ, σε συμφωνία και συνεργασία με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις του νησιού. Η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ - ευρωζώνη, εδώ και χρόνια, με την πλήρη συμφωνία του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων, έχει αποτελέσει το βασικό και καθοριστικό γεγονός που σφραγίζει τις εξελίξεις.

Ο ενδοιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός στην Κύπρο, ανάμεσα στα ευρωατλαντικά κέντρα και την απρόθυμη - για άμεση αντιπαράθεση - Ρωσία, δείχνει σε αυτή τη φάση, την σαφή πρόσδεση μεγάλου τμήματος της κυπριακής άρχουσας τάξης, στις ευρωατλαντικές - ευρωζωνικές επιδιώξεις και συμφέροντα. Μόνη διαφορετική και αναγκαία προοπτική στην Κύπρο, η αντίσταση και ο αγώνας των εργαζομένων και του λαού της ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την ιμπεριαλιστική εξάρτηση και τις αντεργατικές αντιλαικές στοχεύσεις των διεθνών καπιταλιστικών κέντρων.

Στη χώρα μας, η αστική τάξη και η τρικομματική συγκυβέρνηση, υλοποιώντας εντολές των ιμπεριαλιστικών κέντρων και συμφερόντων, εντείνει τις πολιτικές ξεπουλήματος και βίαιης αστυνομικής καταστολής ενάντια στη λαϊκή αντίσταση. Ενώ εξελίσσονται οι εκχωρήσεις δημόσιας περιουσίας στο ξένο κεφάλαιο (μαρίνες, αεροδρόμια κλπ) παράλληλα ενισχύεται εντονότατα ο αυταρχισμός, με ανοιχτό χτύπημα της λαϊκής αντίστασης. Τα γεγονότα στην Ιερισσό, με το φασιστικό όργιο κρατικής καταστολής απέναντι στους κατοίκους, αποτελεί ξεκάθαρο παράδειγμα. Οι εξοντωτικές δικαστικές ποινές σε Λευκιμμιώτες αγωνιστές στην Κέρκυρα, επίσης. Η έλευση και παραμονή των "τεχνικών" κλιμακίων της Τρόικα, αλλά και η επιστροφή του Τόμσεν και της γνωστής παρέας, αφορούν την άμεση εκτέλεση των συμφωνιών παραπέρα εξόντωσης του λαού μας (απολύσεις στο Δημόσιο - ένταση της φορολόγησης). Την ίδια ώρα, οι προδοτικές σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές και οι ρεφορμιστικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, συνεχίζουν να κρατούν καθηλωμένο τον εργαζόμενο και άνεργο κόσμο. Το πρόσφατο συνέδριο της ΓΣΕΕ κατέγραψε μικρές αλλαγές, που δεν αλλάζουν την γνωστή εικόνα. Η ίδια ακριβώς εικόνα εκφράζεται και στις παρουσίες των "ΚΚ"Ε - ΣΎΡΙΖΑ, παρουσίες που επιτρέπουν στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και την ντόπια πλουτοκρατία να "κατεβάζουν" και να υλοποιούν εύκολα τους διάφορους σχεδιασμούς τους.