Με αυτήν την έννοια ούτε τα γκούλαγκ ήταν κρατικά. Είχαν έναν υπεύθυνο και ένα μετοχικό κεφάλαιο και ήταν ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ούτε οι ΜΚΟ είναι κρατικές. Τα "ιδιωτικά" κανάλια τω νταβατζήδων δεν είναι κρατικά. Όλα αυτά είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις και τυγχάνει να γράφουν ζημιές και τυγχάνει να μην έχουν κλείσει ακόμα.

Ιδιωτική ιδιοκτησία σημαίνει ατομικός έλεγχος. Αν το Κράτος μπορεί να ελέγχει κάτι, έστω και μέσω διαφημίσεων, δεν υπάρχει ιδιωτική ιδιοκτησία. Το Κράτος τα ελέγχει. Στην ελεύθερη αγορά ούτε ζημιογόνες επιχειρήσεις υπάρχουν ούτε κρατικός παρεμβατισμός.

Είναι και προφανές το ποιος είναι ο ιδιοκτήτης. Όλα τα media βρίσκονται σε συγχορδία προπαγάνδας κατά του λαού. Π.χ. 9 στους 10 πολίτες επιθυμούν τους λαθραίους έξω και 10 στα 10 κανάλια τους θέλουν μέσα (ο ένας πολίτης είναι βλάκας και βλέπει πολλή τηλεόραση).  Αυτό δεν μπορεί να υπάρξει σε μια καπιταλιστική κοινωνία. Το Κράτος ελεχει τα κανάλια, το Κράτος ελέγχει τα social media. Εδώ στρασερικοί παρακρατικοί στήνουν φόρουμ για να φακελώνουν και να ρουφιανεύουν στο Κράτος άτομα από τα εφηβικά τους χρόνια. Είναι τέτοια τα κίνητρα που δίνει η εγκληματική οργάνωση του Κράτους που δεν είναι δυνατόν να μιλάει κανείς για ιδιωτικά media.