Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Το 2006 ένας ενοχλητικός σαν κι αυτόν, κατά βάση συναισθηματικά ανασφαλής, αλλά συγχρόνως ατάλαντος λαπάς και κρατικιστής οπαδός της "Αριστεράς και της Προόδου" (που βλέπουμε τώρα να κυβερνά), είχε σπαμάρει όλο το ίντερνετ με μία μόνο φράση: «Δώστε μου αγάπη». Έφτιαξε και μια ιστοσελίδα με τίτλο livegr και περίμενε ότι όλοι θα έρθουν και θα του δώσουν αγάπη. Φυσικά, αυτό που φανταζόταν, δεν έγινε ποτέ. Ήταν τόσο γελοίος, όσο και ο Ποτσέτης, αλλά δεν το καταλάβαινε. Όλοι απόρησαν στην αρχή με τη αφέλειά του, μετά τον έκραξαν και στο τέλος έφυγαν και δεν ξαναγύρισαν ποτέ. Φήμες λένε ότι ακόμα μόνος είναι.

Η φύση επί χιλιετίες ξεχώριζε την ήρα από το σιτάρι. Οι ικανότεροι και προσαρμοστικότεροι επιβίωναν. Τελευταία ο "πολιτισμός" έδωσε την ευκαρία στους έχοντες ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης από μόνοι τους, να μας δείξουν πως καταντά η κοινωνία, όταν παρασιτικά, αντιπαραγωγικά στοιχεία ζουν ανάμεσά μας. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι τους είναι ή ονειρεύονται να γίνουν "πανελίστες" σε δημόσια υπηρεσία. Ευτυχώς, συνήθως δεν αναπαράγονται. Οι ιδέες όμως που επιτρέπουν σε τέτοια αντιπαραγωγικά παράσιτα να μεγαλώνουν νομίζοντας ότι ο πλούτος και η γη των άλλων τους ανήκει, ευδοκιμούν ακόμα.

Blogger Gordon said...
kala posa comment afhses shmera, prepei na einai kamia ekatosth...
2006 8:29 AM