Η βία έχει να κάνει με την αρπαγή του πλούτου. Μόνο όταν το αποτέλεσμα της βίας δεν μπορεί να είναι ο πλούτος, μόνο τότε θα σταματήσει να υφίσταται η βία. Οι κομμουνιστές έχουν σκοτώσει 100 εκατομμύρια ανθρώπους για να τους πάρουν τον πλούτο. Οι "αναρχο"κομμουνιστές, που δεν είναι καθόλου διαφορετικοί, σκοτώνουν για τον έλεγχο των κρατικών ιδρυμάτων, που εμείς, με τον φορολογούμενό μας πλούτο πληρώνουμε. Σκοπός της βίας είναι ο πλούτος.

Μόνο όταν προστατευτεί ο πλούτος των ανθρώπων, μόνο όταν οριστούν σαφή και διακριτά όρια για τη σφαίρα ιδιοκτησίας και κυριαρχίας του καθενός και καταστούν αυτά σεβαστά, μόνο όταν θεωρηθεί άδικο και καταστεί επιζήμιο το να αρπάζεις τον πλούτο του συνανθρώπου σου, μόνο όταν αποηθικοποιηθεί η κλοπή, μόνο τότε θα σταματήσει η βία. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου όλα είναι up for grabs, for the taking, διαθέσιμα προς απαλλοτρίωση στο γύρο του θανάτου και τη βρώμικη αρένα της βίας και της αυθαιρεσίας, όλα ανήκουν στο Κράτος και η ομάδα που θα ασκήσει την περισσότερη βία διεκδικεί με τις περισσότερες αξιώσεις για τον εαυτό της τον πλούτο που παρήγαγαν οι παραγωγοί αλλά τον πήρε με τη νομιμοποιημένη βαθιά μέσα στις συνειδήσεις βία το Κράτος. Σκοπός είναι να ληστέψουν τον φορολογούμενο, να του πάρουν τον πλούτο και να τον νοσφιστούν και επειδή το σοσιαλιστικό σύστημα στο οποίο ζούμε θεωρεί νόμιμο να "διεκδικείς" τον κρατικό πλούτο, η διεκδίκηση αυτή, ακριβώς επειδή δεν είναι τίποτα άλλο παρά κλοπή, ανήθικη ληστεία, βγάζει τα χειρότερα ένστικτα του κόσμου στην επιφάνεια. Δολοφονίες, ύβρεις, βία τυφλή, τρομοκρατική και απροκάλυπτη, μόνο και μόνο για να διοριστούν στο Κράτος, να βάλουν το δάχτυλο στο φορολογούμενο μέλι, να αρπάξουν, να φάνε και σε καμία περίπτωση να μη δουλέψουν για όλα αυτά, παρά μόνο να πατήσουν επί πτωμάτων.

 Η συλλογική "ιδιοκτησία", ο πλούτος τον οποίο έχει κλέψει από τους πολίτες του το Κράτος είναι, αυτόχρημα, η ιδεολογία του μίσους και της βίας.