Δεν θελω να παρέμβω στο ωραίο επιχειρημα που αναπτύσσεις, αλλά νομίζω καπου υπάρχει ένα λαθος. Γιατί θεωρείς πως ο ρασιοναλισμός είναι αντίθετος με την μαχητική διεκδίκηση; Αν εισαι ρασιοναλιστης και ο αλλος με την βια σε τυρραναει, ρασιοναλιστικά δεν πρεπει να παρεις τα όπλα; αυτό θα σε κανει ιρρασιοναλιστή; Παντως, ακομη και αν το ελεγε ο Μπακουνιν αυτο που (δεν) ειπε ο αντόρνο, τοτε θα του απαντούσα: νομιζεις οτι ειναι οι κωλο-θεωριες σου που προκαλουνε τις μολοτωφ στις πορειες ή η αναγκη του ανθρωπου για ελευθερια;
όντως δεν το είπε ακριβώς έτσι όπως το έγραψα, το είπε όμως:
When I made my theoretical model, I could not have guessed that people would try to realise it with Molotov cocktails.
λέει δηλαδή ότι ανέπτυξε τη χ θεωρία για να κάνει την κοινωνία καλύτερη με κριτικές μεθόδους, να τη διορθώσει. Το πέρασμα δηλαδή από τη θεωρία στην πράξη, που επιθυμούσε ο Αντόρνο, ήταν με ένα είδος κοινωνικής δράσης που σίγουρα δεν ήταν οι μολότοφ. Τις μολότοφ δεν τις θεωρούσε καν τρόπο καλυτέρευσης της κοινωνίας. Και δίκιο είχε.
Πρακτικά πάρε παράδειγμα τον Schimmelpeninck και van Duijn, τους Provos και τους Κabouters, από τη μια μεριά. Αυτοί είχαν στόχο να βοηθήσουν την κοινωνία, με το Witkar plan κλπ. Αυτοί το 1960 έλεγαν πράγματα που η συντηρητική τότε κοινωνία θεωρούσε αναρχικά. Στην ουσία έλεγαν να φτιαχτεί δρόμος μόνο για τα ποδήλατα στο Άμστερνταμ, να μειωθεί η αστυνομική δύναμη της πόλης, οι αστυνομικοί να μην περιορίζονται στο ρόλο του φρουρού της τάξης (που θέλει το κράτος) αλλά να είναι κοινωνικοί εργάτες (να διατηρούν την πόλη καθαρή κλπ), να δίνονται τα ακατοίκητα κτίρια στους άστεγους (ή να τα καταλαμβάνουν οι άστεγοι και να μην απαγορεύεται από το νόμο), να έχουν οι εργαζόμενοι το νόμιμο δικαίωμα να διαχειριστούν μια εταιρία σε περίπτωση χρεωκοπίας των αφεντικών κλπ., ίσα δικαιώματα για πόρνες και ομοφυλόφιλους κ.ά.
Αυτά τα αιτήματα σήμερα, ΟΛΑ, ΟΛΑ ΕΝΑ ΠΡΟΣ ΕΝΑ, ανήκουν στην επίσημη νομοθεσία της Ολλανδίας. Και έχουν βοηθήσει στο να είναι η πιο βιώσιμη χώρα στην Ευρώπη, με το καλύτερο βιοτικό επίπεδο και προσδόκιμο ζωής.
Από την άλλη, πάρε παράδειγμα τον Κόκκινο Στρατό της Γερμανίας (ή Baader-Meinhof). Αυτοί πήραν από την αρχή τα όπλα, κήρυξαν πόλεμο στο κράτος με σκοπό να το ξεριζώσουν και όχι να το καλυτερεύσουν ή να του δώσουν "ανθρώπινα" χαρακτηριστικά, και εξαιτίας τους η αστυνομία έγινε και πιο σκληρή, και το κράτος πιο συγκεντρωτικό, και οι ίδιοι το σκοπό τους δεν πέτυχαν, και η γερμανική κοινωνία συντηρητικοποιήθηκε.
Και μη μου πεις ότι η βιαιοποίηση του κράτους βοηθάει τους αντικρατικούς αγωνιστές επειδή η κοινωνία αντιλαμβάνεται το πραγματικό πρόσωπο του κράτους, γιατί ιστορικά είναι ελάχιστες οι φορές που η κοινωνία ανέτρεψε ένα σύστημα επειδή έγινε βίαιο απέναντι σε 5-10 "τρομοκράτες". Η "σιωπηλή πλειοψηφία" ποτέ δεν κερδίζεται με μολότοφ. Με μολότοφ παίρνεις με το μέρος σου λίγους. Τους πολλούς τους κερδίζεις βελτιώνοντας ένα κοινωνικό σύστημα, όχι γκρεμίζοντάς το.