Author Topic: Ισλαμοναζιστές χτύπησαν το άντρο των Αναρχικων  (Read 597 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

obi wan kenobi

  • Guest
Δεν νομιζω οτι από μόνη της ειναι τζιχαντοσταλινοχιτλερική. Ειναι τζιχαντο/χιτλερική οταν το πρόταγμα της ειναι ανάλογο. Η βία που υπερασπιζόμαστε ειναι η αντιβια του καταπιεσμενου που είναι χρονια αγανακτησμένη από την βια του καταπιεστή. Πολλες φορές ο καταπιεσμένος πρέπει πρωτα να σκοτώσει το τερας που τον καταπιέζει για να μπορεί μετά να σκεφτεί το προταγμα. Αν ειναι να έχει καποιος ετοιμο το blueprint της επομενης κοινωνιας για να επαναστατήσει, θα ήμασταν ακόμα στην εποχή των φαραώ.

Ο κροποτκιν ήταν όντως ρεφορμιστής και οπορτουνιστής, υποστήριξε δε τους Νοτιους στον αμερικάνικο εμφύλιο.

Ο Ρωμανός εκανε ενα αγώνα για να βάλει την γραμμή ανακωχής κάπου αλλού, δεν προσπάθησε να εξανθρωπίσει τον καπιταλισμο.

Δεν νομιζω πως η ουρουγουάη ειναι επιτυχημενο παραδειγμα, για εμας που θελουμε ενα επαναστατιμένο και ελευθερο κοσμο. Δεν με νοιαζει αν εχει γραφικό ή οχι πρόεδρο, εγω ξερω οτι υπαρχει ανισοκατανομή του παραγόμενου πλουτου, πλουσιοι και φτωχοι, αφεντικα και δουλοι, οποταν σαν παραδειγμα δείχνει την φαυλοτητα του ρεφορμιστικού δρόμου. Η καπιταλιστική ολλανδια δείχνει πως ο ρεφορμισμος στηρίζει ουσιαστικά τον καπιταλισμο, του δίνει μπολικα λούσα, αλλά δεν τον κανει ανθρώπινο.
Nαι. Αλλά η κοινωνία που θα φτιαχτεί πάνω στη σκέτη βία, δε μας εγγυάται κανείς ότι θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Και τι σου λέει ότι η τωρινή Ουρουγουάη έχει περισσότερη φαυλότητα από μια χ-ψ χώρα που το σύστημά της προήλθε από κοινωνική επανάσταση;

Ο "καπιταλισμός με λούσα" πάει ανάλογα με το Gini coefficient της κάθε χώρας. Κατανομή του πλούτου, εργοδότες, αφενικά υπάρχουν παντού, απλά στις "Γερμανίες" και τις "Ολλανδίες" αυτού του κόσμου ο εργαζόμενος και δεν πεινάει, αλλά και μπορεί να βοηθήσει ενεργά την κοινωνία του περισσότερο από ό,τι μπορεί ο εργαζόμενος της Μυανμάρ ή της Κίνας ή και της Αμερικής (που είναι παραδείγματα προς αποφυγή).

Για τους Νότιους που λες, ο Μαρξ το είχε πει λίγο διαφορετικά. Μέχρι το 1863 οι μαύροι είχαν τις αλυσίδες τους και ένα σπίτι. Από το 1863 και μετά, οι μαύροι είχαν την "ελευθερία" τους, τις αλυσίδες τους και κανένα σπίτι.