Ρεφορμιστές του ΠΑΜΕ: Συνεχιζόμενη επαίσχυντη αποδοχή και εξευτελιστική υποταγή στην αστική νομιμότητα

Για πολλοστή φορά στην απεργία της 18 Οκτώβρη οι ρεφορμιστές-εργατοπατέρες του ΠΑΜΕ, που μόλις πρόσφατα ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΑΝ την πρωτοφανή αποτρόπαια μαζική σφαγή των μεταλλωρύχων της Νότιας Αφρικής -αφού ΔΕΝ καταδίκασαν την κυβέρνηση του Τ. Ζούμα ως ΥΠΑΙΤΙΑ της σφαγής και ακόμα χειρότερα ΔΕΝ διέκοψαν σχέσεις με τα NUM-COSATU (ούτε ότι «Κ»ΚΕ με το ΝΑ«Κ»Κ) - μια κυβέρνηση που αποτελείται από «το Αφρικάνικο Εθνικό Κογκρέσο ANC, το Νοτιοαφρικάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα και τα συνδικάτα COSATU» («Ρ», 26/8/2012, σελ. 17) δηλ. τους ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ, πέραν του ANC, των εργατών που είναι οι σύντροφοι και ομοϊδεάτες των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ: το χρουτσωφικό Νοτιοαφρικάνικο «Κομμουνιστικό» Κόμμα και τα ρεφορμιστικά κυβερνητικά συνδικάτα "COSATU", πραγματοποίησαν ξεχωριστή συγκέντρωση στην Ομόνοια, διασπώντας τις απεργιακές κινητοποιήσεις-πορείες μιας απεργίας που δεν είχε κηρύξει το ΠΑΜΕ αλλά οι ρεφορμιστές εργατοπατέρες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Μετά τη συγκέντρωση της Ομόνοιας ξεκίνησε η «περιφρουρημένη», ως συνήθως, πορεία ανεβαίνοντας τη Σταδίου με «άνωθεν εντολή» να περάσει αυτή τη φορά όχι από το κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος συνεχίζοντας προς τη Φιλελλήνων και να «διαλυθεί ησύχως», όπως εδώ και χρόνια έχουν συμφωνήσει οι ηγεσίες των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ με τις εκάστοτε κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, προς τις Στήλες του Ολυμπίου Διός-Συγγρού, αλλά μετά τη Σταδίου κινήθηκε αριστερά επάνω προς τη «Μεγάλη Βρετάνια», πέρασε στο πάνω μέρος της πλατείας μπροστά στη Βουλή και «χάθηκε»-κατέληξε προς τις Στήλες.

Αμέσως μετά, ούτε καν 2-3 λεπτά, από τότε που πέρασαν και οι τελευταίοι διαδηλωτές του ΠΑΜΕ από την πλατεία, τα ΜΑΤ έκλεισαν τη Β. Γεωργίου στο ύψος της «Μεγάλης Βρετάνιας» και στην απέναντι πλευρά την Όθωνος που και οι δυο οδηγούν προς το πάνω μέρος της πλατείας Συντάγματος, απαγορεύοντας την άνοδο προς την πλατεία, ενώ αμέσως δόθηκε εντολή να χτυπηθούν οι διαδηλωτές, που είχαν συγκεντρωθεί στην ογκωδέστατη πορεία των υπόλοιπων απεργών διαδηλωτών της Πατησίων που ανέβαιναν τη Σταδίου και οι πρώτοι είχαν ήδη φτάσει στην αρχή της πλατείας, αν αποπειραθούν να προχωρήσουν στο πάνω μέρος της μπροστά στη Βουλή δηλαδή από εκεί που πέρασε ανενόχλητο από την Αστυνομία το ΠΑΜΕ.

Όταν η κεφαλή της πορείας των διαδηλωτών της Πατησίων έφτασε στην είσοδο της πλατείας και έστριψε προς τα αριστερά για να περάσει μπροστά απ' το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετάνια» ώστε να φτάσει στο πάνω μέρος της πλατείας μπροστά στη Βουλή, τα ΜΑΤ εκτόξευσαν τις πρώτες βολίδες κρότου για εκφοβισμό και στη συνέχεια επιτέθηκαν στους πρώτους διαδηλωτές εμποδίζοντάς τους να ανέβουν στο πάνω μέρος της πλατείας Συντάγματος. Στη συνέχεια γενικεύτηκε η επίθεση.

Από τα παραπάνω περιστατικά είναι εντελώς εξόφθαλμη η ΒΑΝΑΥΣΗ μεταχείριση της Αστυνομίας προς τους υπόλοιπους διαδηλωτές που όχι μόνο τους απαγόρευσαν την άνοδο στο πάνω μέρος της πλατείας αλλά τους επιτέθηκαν κιόλας χωρίς λόγο, σε αντίθεση με την μεταχείριση-αντιμετώπιση εκ μέρους της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη προς το ΠΑΜΕ που το άφησαν να περάσει στο πάνω μέρος.

Είναι φανερό πως πίσω από τη λεγόμενη και πολυδιαφημισμένη «περιφρούρηση των συγκεντρώσεων-πορειών» των ηγετών «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ κρύβονται δυο βασικά πράγματα:

ΠΡΩΤΟ, η επαίσχυντη αποδοχή και εξευτελιστική υποταγή του ΠΑΜΕ στην αντιδραστική αστική νομιμότητα, μια ρεφορμιστική γραμμή στην υπηρεσία του κεφαλαίου που συνεχίζεται στο διηνεκές, και ΔΕΥΤΕΡΟ η ολοφάνερη συμφωνία των σοσιαλδημοκρατών ηγετών των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ με το αστικό κράτος και τις εκάστοτε κυβερνήσεις των δυο αστικών κομμάτων: του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ και του μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ.

Εξάλλου αυτό φάνηκε πιο καθαρά και στην περίπτωση της 48ωρης απεργίας του περασμένου χρόνου περιφρούρησης του αντιδραστικού αστικού κοινοβουλίου από το ΠΑΜΕ, όπου η Παπαρήγα παραδέχτηκε δημόσια τη συνεργασία των ηγετών του με την Αστυνομία, αναλαμβάνοντας οι ροπαλοφόροι-κρανοφόροι του το ρόλο της Αστυνομίας, χτυπώντας όλους τους υπόλοιπους απεργούς διαδηλωτές της πλατείας Συντάγματος.