. Από το ποια είναι τα αίτια ενός πολέμου κρίνεται τι είναι, όχι από το πώς αυτοπροσδιορίζονται τα καθεστώτα που εμπλέκονται.
Ακριβως, μαλιστα να προσθεσω, το πως αυτοπροδιοριζονται τα διαφορα καθεστωτα, δεν καθοριζει καν πως προσδιοριζονται.
Όχι βέβαια, θα αφήσουμε τα καθεστώτα να αυτοπροσδιορίζονται χωρίς να ρωτήσουμε τον Μαξουλίνο να τα προσδιορίσει αυτός;
Βλακάκο αυτά τα αριστερίστικα πες τα σε κάναν Συριζαίο. Επιθετικοί ή Αμυντικοί λέγονται οι πόλεμοι.
Εθνικιστικός ήταν το 40 διότι τον ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΕ, ΤΟΝ ΚΥΡΗΞΕ (ως άμυνα) και τον ΔΙΕΞΗΓΑΓΕ ένα ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ. Το πιασες τώρα;
Μόνο για τους κωλοαριστερούς εθνικιστικό=επιθετικό και πατριωτικό=αμυντικό. Τράβα γαμήσου λοιπόν μωρή λάμια.
και πάλι οι γνωστές κλασικές μαλακίες του παπάκια. Αν είναι έτσι μωρή κλανιά του Ρουφογάλη, ο ρωσο-γερμανικός πόλεμος του 1941 είναι "κομμουνιστικός" επειδή τον διηύθηνε κομμουνιστικό καθεστώς. O αμυντικός πόλεμος ενάντια στον (ξένο) εισβολέα λέγεται ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ, όποιο καθεστώς και να τον διευθύνει. Από το ποια είναι τα αίτια ενός πολέμου κρίνεται τι είναι, όχι από το πώς αυτοπροσδιορίζονται τα καθεστώτα που εμπλέκονται. Όχι ότι παίζει η παραμικρή πιθανότητα να καταλάβεις τι σου λέω βέβαια.
Μωρή πατσαβούρα, αφού στα λόγια μου θα έρθεις ότι και να πεις. Ασφαλώς και ήταν κομμουνιστικός ο πόλεμος του 41, αφού οι κομισάριοι εκτελούσαν τους δύστυχους Ρώσους που προφανώς ΔΕΝ θέλαν να πολεμήσουν σε μεγάλο βαθμό. Άρα τον προσδιόρισε η ΦΥΣΗ του κομμουνιστικού καθεστώτος που τον διεξήγαγε. Ο μογγολοΓεωργιανός αναγκάστγκε βέβαια να τον ονομάσει πατριωτικό, για να συγκινήσει τον Ρωσικό λαό. Αναμενόμενο.
Καταλαβαίνω πολύ καλά τι μου λες ρε μαλακισμένο, μου λες την κλασσική ορολόγια της αριστεράς, μην ανησυχείς, ολόκληρη μεταπολίτευση, την έχουμε μάθει απέξω κι ανακατωτά. Τώρα είναι ο καιρός όμως που ο λαός θα τα ξεμάθει αυτά τα αριστερά. Σϋμφωνα λοιπόν με την ορολογία, έχουμε σε μία κλωστή να κρέμεται το αν θα χαρακτηριστεί κάτι "πατριωτικό" ή "εθνικιστικό", με μέγα Δικαστή και Κριτή την αριστερά. "Πατριώτες" οι κομμουνιστές, αλλά προς θεού, ποτέ κακοί φασίστες "εθνικιστές". Ρε δεν πας στο διάολο ρε μαλάκα και συ και η καθεστωτική ορολογία σου;
Η Ιστορία βλέπει Έθνη γειτονικά που εξαιρετικά σπάνια, τυγχάνει να συνεργάζονται. Αναλόγως πολλών παραγόντων έχουμε τις σχέσεις μεταξύ τους, επιθετικές, μη επιθετικές, καταπιεστικές, εξάρτησης κλπ. Η επιβίωση και η Δύναμη κάθε έθνους είναι αυτό που καταγράφεται και παίζει ρόλο στην Ιστορία και την εξέλιξή της, όχι το αν ο κάθε μαλάκας θα χαρακτηρίσει εθνικιστική ή πατριωτική κάθε πράξη της Ιστορίας...
άρα και των γερμανών ο πόλεμος ήταν μόνο ναζιστικός (του κόμματος-καθεστώτος) και όχι εθνικιστικός (του έθνους) γιατί η πλειοψηφία των στρατηγών και του λαού ήταν ενάντια σε έναν τέτοιο πόλεμο και με τα χίλια ζόρια τους μάζευαν οι ναζί (στρατοδικεία, αναγκαστικές επιστρατεύσεις από χώρες της Ευρώπης αλλά και από τη γερμανία, λαϊκά δικαστήρια του Φράισλερ κλπ).
Και ποιος σου είπε εσένα ότι η πλειοψηφία του λαού ήταν κατά του πολέμου; Εδώ μιλάμε στ' αλήθεια βρε γραικύλε, δεν είμαστε σε ντοκυμαντέρ του Καναλιού της Βουλής...
τα γεγονότα το λένε. Εκτός από τα SS που είχαν υποστεί πλύση εγκεφάλου στον εθνικοσοσιαλισμό και πολεμούσαν σχεδόν συνειδητά γι' αυτόν, οι υπόλοιποι στρατιώτες έγραφαν γράμματα στις μανάδες τους από το μέτωπο γράφοντας πόσο ήθελαν να τελειώσει ο πόλεμος. Αναγκαστικά πολεμούσαν υπό τον φόβο των στρατοδικείων και των μαζικών εκτελέσεων που οργάνωνε η Γκεστάπο σε όποιον έπιανε να μην έχει το απαραίτητο "εθνικό φρόνημα".
Και κόψε αυτό το γελοίο δήθεν δασκαλίστικο υφάκι, δεν πείθεις κανέναν.
Και που το ξέρεις ότι δεν είμαι δάσκαλος;
Τα SS ήταν διαλεγμένα εκτός των άλλων ΚΑΙ με βιολογικά κριτήρια και εμφανισιακά κριτήρια. Δεν πήραν μερικούς τυχαίους και τους έκαναν "πλύση εγκεφάλου". Αναπαράγεις την πάγια προπαγάνδα του μεταπολεμικού αστοφιλελεύθερου κόσμου. Οι Ρώσοι ήταν θύματα πλύσης εγκεφάλου από τον διαβολικό κομμουνισμό, οι Γερμανοί ήταν θύματα πλύσης εγκεφάλου από τον σατανικό κομμουνισμό κτλπ. Η αλήθεια είναι πάντα πιο πεζή.
Οι Γερμανοί οδηγούνταν από τους Συμμάχους στη στρατιωτικοποίηση και στην επιθετικότητα χωρίς όρια, ήδη με το που υπογράφηκε το τέλος του ΑΠΠ. Ψοφούσαν στους δρόμους οι Γερμανοί. Ο Χίτλερ τους έδωσε αξιοπρέπεια και ένα σκοπό να πολεμήσουν. Γιατί είναι περίεργο το ότι οι μάζες ακολούθησαν το μη χείρον βέλτιστον; Το Γερμανικό Πρόβλημα είναι πιο σύνθετο βέβαια διότι ο συγκεκριμένος βαρβαρικός λαός δεν έχει την ικανότητα να ελέγξει τη δύναμή του, με σκοπό να ενώσει δημιουργικά και ισότιμα την Ευρώπη, αλλά ακόμα και μετά από μισό αιώνα οικονομικού πλέον επεκτατισμού/ιμπεριαλισμού γερμανικού, πάλι θάλασσα πάει να τα κάνει ο συγκεκριμένος λαός.
. Από το ποια είναι τα αίτια ενός πολέμου κρίνεται τι είναι, όχι από το πώς αυτοπροσδιορίζονται τα καθεστώτα που εμπλέκονται.
Ακριβως, μαλιστα να προσθεσω, το πως αυτοπροδιοριζονται τα διαφορα καθεστωτα, δεν καθοριζει καν πως προσδιοριζονται.
Όχι βέβαια, θα αφήσουμε τα καθεστώτα να αυτοπροσδιορίζονται χωρίς να ρωτήσουμε τον Μαξουλίνο να τα προσδιορίσει αυτός;
Βλακάκο αυτά τα αριστερίστικα πες τα σε κάναν Συριζαίο. Επιθετικοί ή Αμυντικοί λέγονται οι πόλεμοι.
Εθνικιστικός ήταν το 40 διότι τον ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΕ, ΤΟΝ ΚΥΡΗΞΕ (ως άμυνα) και τον ΔΙΕΞΗΓΑΓΕ ένα ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ. Το πιασες τώρα;
Μόνο για τους κωλοαριστερούς εθνικιστικό=επιθετικό και πατριωτικό=αμυντικό. Τράβα γαμήσου λοιπόν μωρή λάμια.
και πάλι οι γνωστές κλασικές μαλακίες του παπάκια. Αν είναι έτσι μωρή κλανιά του Ρουφογάλη, ο ρωσο-γερμανικός πόλεμος του 1941 είναι "κομμουνιστικός" επειδή τον διηύθηνε κομμουνιστικό καθεστώς. O αμυντικός πόλεμος ενάντια στον (ξένο) εισβολέα λέγεται ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ, όποιο καθεστώς και να τον διευθύνει. Από το ποια είναι τα αίτια ενός πολέμου κρίνεται τι είναι, όχι από το πώς αυτοπροσδιορίζονται τα καθεστώτα που εμπλέκονται. Όχι ότι παίζει η παραμικρή πιθανότητα να καταλάβεις τι σου λέω βέβαια.
Μωρή πατσαβούρα, αφού στα λόγια μου θα έρθεις ότι και να πεις. Ασφαλώς και ήταν κομμουνιστικός ο πόλεμος του 41, αφού οι κομισάριοι εκτελούσαν τους δύστυχους Ρώσους που προφανώς ΔΕΝ θέλαν να πολεμήσουν σε μεγάλο βαθμό. Άρα τον προσδιόρισε η ΦΥΣΗ του κομμουνιστικού καθεστώτος που τον διεξήγαγε. Ο μογγολοΓεωργιανός αναγκάστγκε βέβαια να τον ονομάσει πατριωτικό, για να συγκινήσει τον Ρωσικό λαό. Αναμενόμενο.
Καταλαβαίνω πολύ καλά τι μου λες ρε μαλακισμένο, μου λες την κλασσική ορολόγια της αριστεράς, μην ανησυχείς, ολόκληρη μεταπολίτευση, την έχουμε μάθει απέξω κι ανακατωτά. Τώρα είναι ο καιρός όμως που ο λαός θα τα ξεμάθει αυτά τα αριστερά. Σϋμφωνα λοιπόν με την ορολογία, έχουμε σε μία κλωστή να κρέμεται το αν θα χαρακτηριστεί κάτι "πατριωτικό" ή "εθνικιστικό", με μέγα Δικαστή και Κριτή την αριστερά. "Πατριώτες" οι κομμουνιστές, αλλά προς θεού, ποτέ κακοί φασίστες "εθνικιστές". Ρε δεν πας στο διάολο ρε μαλάκα και συ και η καθεστωτική ορολογία σου;
Η Ιστορία βλέπει Έθνη γειτονικά που εξαιρετικά σπάνια, τυγχάνει να συνεργάζονται. Αναλόγως πολλών παραγόντων έχουμε τις σχέσεις μεταξύ τους, επιθετικές, μη επιθετικές, καταπιεστικές, εξάρτησης κλπ. Η επιβίωση και η Δύναμη κάθε έθνους είναι αυτό που καταγράφεται και παίζει ρόλο στην Ιστορία και την εξέλιξή της, όχι το αν ο κάθε μαλάκας θα χαρακτηρίσει εθνικιστική ή πατριωτική κάθε πράξη της Ιστορίας...
άρα και των γερμανών ο πόλεμος ήταν μόνο ναζιστικός (του κόμματος-καθεστώτος) και όχι εθνικιστικός (του έθνους) γιατί η πλειοψηφία των στρατηγών και του λαού ήταν ενάντια σε έναν τέτοιο πόλεμο και με τα χίλια ζόρια τους μάζευαν οι ναζί (στρατοδικεία, αναγκαστικές επιστρατεύσεις από χώρες της Ευρώπης αλλά και από τη γερμανία, λαϊκά δικαστήρια του Φράισλερ κλπ).
Και ποιος σου είπε εσένα ότι η πλειοψηφία του λαού ήταν κατά του πολέμου; Εδώ μιλάμε στ' αλήθεια βρε γραικύλε, δεν είμαστε σε ντοκυμαντέρ του Καναλιού της Βουλής...
τα γεγονότα το λένε. Εκτός από τα SS που είχαν υποστεί πλύση εγκεφάλου στον εθνικοσοσιαλισμό και πολεμούσαν σχεδόν συνειδητά γι' αυτόν, οι υπόλοιποι στρατιώτες έγραφαν γράμματα στις μανάδες τους από το μέτωπο γράφοντας πόσο ήθελαν να τελειώσει ο πόλεμος. Αναγκαστικά πολεμούσαν υπό τον φόβο των στρατοδικείων και των μαζικών εκτελέσεων που οργάνωνε η Γκεστάπο σε όποιον έπιανε να μην έχει το απαραίτητο "εθνικό φρόνημα".
Και κόψε αυτό το γελοίο δήθεν δασκαλίστικο υφάκι, δεν πείθεις κανέναν.
Το έχουμε βρει ρε γαμημένοι ε; Αν κάποιος έχυσε το αίμα του για τον εθνικοσοσιαλισμό έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου αν κάποιος πήρε τα όπλα για τον κομουνισμού ή την "δημοκρατία" (καπιταλισμό) είναι αγνός ιδεολόγος! Λογικό είναι οι απλοί άνθρωποι να μην θέλουν να πολεμούν, σίγουρα θα προτιμούσαν να είναι στο σπίτι τους με την οικογένεια τους παρά να αγωνίζονται στο πεδίο της μάχης και αυτό ισχύει για όλους τους στρατιώτες σε όλο τον κόσμο ακόμα και η επιθυμία για την νίκη είναι επιθυμία για λήξη του πολέμου. Οι οι ρώσοι, οι αμερικάνοι, οι άγγλοι κτλ τι νομίζεις ότι έγραφαν στις επιστολές προς την οικογένεια τους;
οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι ήταν μισθοφόροι, δεν ήξεραν καν γιατί πολεμούσαν. Ο πόλεμος ο ιδεολογικός γινόταν ανάμεσα σε Γερμανούς και Ρώσους. Οι Γερμανοί - και όσοι πριν ήταν υπέρ του πολέμου - στους μείον 40 βαθμούς έξω από το Λένινγκραντ είχαν λυγίσει και ήταν σε φάση "τι δουλειά έχουμε εμείς εδώ". Οι Ρώσοι, από όσα γράμματα σώθηκαν, αισθάνονταν πολύ πατριώτες και γαμάτοι και απελευθερωτές και όλα τα σχετικά (ακόμα και ο Σολζενίτσιν που ήταν τίγκα αντισταλινικός, έγραφε ότι όταν υπηρετούσε στον κόκκινο στρατό και περνούσε μέσα από την Ανατολική Πρωσσία, ένιωθε απόλυτη αφοσίωση στην πατρίδα και στο κράτος). Στον ιδεολογικό πόλεμο δηλαδή νίκησε κατά κράτος ο Στάλιν, αφού κατάφερε να συσπειρώσει όλο το έθνος (στα πρόθυρα του πολέμου ο λαός ήταν έτοιμος για εξέγερση ενάντια στη σταλινική τρομοκρατία, αλλά όταν μπήκαν οι Γερμανοί δείχτηκε μια απίστευτη ενότητα (και γι' αυτό φταίνε και οι Γερμανοί, γιατί έκαναν τρομερές καφρίλες στους αμάχους όταν προέλαυναν, οπότε αντί να πάρουν το λαό με το μέρος τους τον έσπρωξαν στον Στάλιν.
Ο ιδεολογικός πόλεμος ήταν τριπλός, φιλελευθερισμός-εθνικοσοσιαλισμός-κομμουνισμός. Και μάλιστα ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΑΣΕΙΣ του πολέμου έτεινε να γίνει ΔΙμέτωπος αντί για τριπλός, με ψηλάφηση πιθανών συμμαχιών, όπως η πρόσκαιρη συμμαχία Γερμανίας-Ρωσίας και η αρχική αναζήτηση κοινού τόπου ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΓΛΙΑΣ-ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ κάτι που το ήθελε ο Χίτλερ, καθώς μιλάμε για δύο λαούς γερμανικούς φυλετικά. Ο φιλελευθερισμός που είχε στην υπηρεσία του ή μάλλον το αντίθετο, οι παγκόσμιες τραπεζοτοκογλυφικές δυνάμεις που ΕΙΧΑΝ (και έχουν) στην υπηρεσία τους τους αγγλοαμερικάνους, αποδείχτηκαν πιο πανούργες και κέρδισαν. Οι Άγγλοι και οι αμερικανοί που το άκουσες ότι ήταν μισθοφόροι βρε γελοίο υποκείμενο άσχετο; Απλός στρατός ήτανε, δασκαλεμένος φυσικά στο να νικήσουν τους κακούς ναζί, και μετά οι κακοί γίνανε οι Ρώσοι.
Βέβαια, ο αληθινός ιδεολογικός πόλεμος, ήταν μεταξύ των εξής δύο:
1. ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΤΡΑΠΕΖΟΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΟ ΧΡΕΩΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, και τους υπηρέτες του
και
2. Σε όποιον είχε πρόθεση να το καταργήσει ή να του αντιταχθεί σε περιορισμένο (τοπικό) η σε γενικότερο επίπεδο
χωρίς να παραβλέπουμε τους εθνικούς ανταγωνισμούς και τις δευτερεύουσες οικονομικές θεωρίες που πρωτοστάτησαν την εποχή αυτή