2ον. Ο φιλελευθερος οπως εφαρμόζεται στην αμερική, δινει δικαιωμα στην πολυμορφικη "κουλτουρα". ωστόσο στα πραγματα που εχουν σημασια, επιβάλλει ολοκληρωτικούς ορους. Οπως πχ στην ιδιοκτησία της παραγωγης. Επίσης, ο,τι δεν θελει να λειτουργήσει με καπιταλιστικους ορους, θα προσπαθήσει να το εξαγορασει, να το πιέσει με τον αλφα ή βητα τροπο. Η φιλελευθερη οικονομια πρεπει παντα να αναπτύσσεται και φυσικα φτανει σε δυσθεωρατα καταπιεστικα υψη ετσι. Φυσικα ο καθενας εχει δικαιωμα να βαφει τα μαλια του οπως θελει ή να βαζει σκουλαρικια στον ποπο, ομως αυτο δεν σημαινει τιποτα απολυτος αν μιλαμε για Ελευθερια.

επειδη εσυ είσαι ανικανος να αποκτησεις μεσα, δεν σημαινει οτι είναι "ολοκλρηρωτισμος", οσα δεν φτανει γ αλεπου τα κανει κρεμασταρια.

Ο φιλελευθερισμος είναι το μονο πολιτετυμα χωρις ιχνος ολοκληρωτισμου.

παντως ομολογω οτι οντως στην αμερικη δεν εφαρμοζεται και το καλυτερο ειδος φιλέλευθερισμου.

Όταν λέω σκατά στο κράτος, το εννοώ. Μπορεί εμείς οι δύο να πλακωνόμαστε γιατί είσαι ολίγον κομμούνι στα μυαλά, αλλά όταν τα βάζεις με το κράτος, το αναρχοκαπιταλιστικό κίνημα είναι μαζί σου. Και πολιτικές δολοφονίες και ό,τι γουστάρεις κάνε. Να φύγει το κράτος και μετά τα κανονίζουμε...

σομαλιαν συμφωνω σε αυτο που λες. ωστοσο, χωρις υπερβολες δεν πρεπει να πεφτουμε στο επιπεδο των -κατα φαντασιαν αναρχικων- "αναρχοκομμουνιστων". Εαν δεν θελουμε κρατος πρεπει να το διεκδικησουμε από την πλειοψηφια, δυστυχως μεσω εκλογων, αλλιως το κρατος υπάρχει και θα υπαρχει για παντα.