Ο αντικρατικιστής Ψωλαράς ΛΧΑ με πονάει τόσο πολύ που προσπαθώ απεγνωσμένα να θάψω κάθε τι που μου θυμίζει ότι με ξεβράκωσε, και ποστάρω άσχετα θέματα σε ένα φόρουμ που δεν πατάει ψυχή, ελπίζοντας ότι δε θα με πάρει κανείς πρέφα. Και μόνο που βλέπω τη σκιά της γιναντιαίας Ψωλάρας του αντικρατικιστή ΛΧΑ παθαίνω κάτι και μου κόβονται τα γόνατα. Ήταν τόσο μεγάλο το ξεβράκωμα  που έπαθα, ώστε επί 2 χρόνια έκανα κάθε μέρα login σε ένα άδειο φόρουμ με την ελπίδα ότι ο αντικρατικιστής Ψωλαράς ΛΧΑ θα με ταπεινώσει δημόσια με τις ψυχαναλυτικές αναλύσεις τους που έβλεπαν κατευθείαν στην άρρωστη κρατικιστική ψυχή μου. Ό,τι κι αν προσπάθησα να κάνω απέτυχε. Απέτυχα σε όλα. Ακόμα και στο ίντερνετ είμαι η μεγαλύτερη αποτυχία. Είμαι ανίκανος να δημιουργήσω διαπροσωπική σχέση. Δε με αγαπάει κανένας. Θα πεθάνω μόνος. Στην κηδεία μου δε θα έρθει κανένας. Και μετά το θάνατό μου όλο το ίντερνετ θα κάνει αντικρατικιστικό πάρτι στο κουφάρι μου. Μετά από 100 χρόνια θα έχω γίνει ανέκδοτο που θα λένε τα παιδιά των αντικρατικιστών για να γελάνε.