Author Topic: H αποτυχια της Ayn Rand στην πράξη  (Read 180 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

mistermax

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3917
  • Φήμη -17
    • View Profile
H αποτυχια της Ayn Rand στην πράξη
« on: January 24, 2016, 03:04:45 am »
Πως ενας θαυμαστης του αν-καπισμου εφαρμοσε την θεωρια του και διέλυσε την εταιρεία.


Once upon a time, hedge fund manager Eddie Lampert was living a Wall Street fairy tale. His fairy godmother was Ayn Rand, the dashing diva of free-market ideology whose quirky economic notions would transform him into a glamorous business hero.

For a while, it seemed to work like a charm. Pundits called him the “Steve Jobs of the investment world.” The new Warren Buffett. By 2006 he was flying high, the richest man in Connecticut, managing over $15 billion thorough his hedge fund, ESL Investments.

Stoked by his Wall Street success, Lampert plunged headlong into the retail world. Undaunted by his lack of industry experience and hailed a genius, Lampert boldly pushed to merge Kmart and Sears with a layoff and cost-cutting strategy that would, he promised, send profits into the stratosphere. Meanwhile the hotshot threw cash around like an oil sheikh, buying a $40 million pad in Florida’s Biscayne Bay, a record even for that star-studded county.

Fast-forward to 2013: The fairy tale has become a nightmare.

Lampert is now known as one of the worst CEOs in America — the man who flushed Sears down the toilet with his demented management style and harebrained approach to retail. Sears stock is tanking. His hedge fun is down 40 percent, and the business press has turned from praising Lampert’s genius towatching gleefully as his ship sinks. Investors are running from “Crazy Eddie” like the plague.

That’s what happens when Ayn Rand is the basis for your business plan.


...


http://www.salon.com/2013/12/10/ayn_rand_loving_ceo_destroys_his_empire_partner/
Εμεις ξερουμε πως δεν ειναι ολοι Αναρχικοι. Μονο αυτοι ειναι οι σωστοι, οι προκαθορισμενοι για την Ουτοπια. Τι σημασια εχουν οι υπολοιποι; Οι υπολοιποι ειναι απλως η ανθρωποτητα. Πρεπει να υπερεχει κανεις της ανθρωποτητας μεσω της ρωμης, μεσω του υψους της ψυχης, μεσω της περιφρονησης.

Share on Facebook Share on Twitter


Pinochet88

  • Kombrig
  • ******
  • Posts: 1000
  • Φήμη -339
  • Η φορολογία είναι βία και κλοπή
    • View Profile
Το πρώτο σκέλος αφορά πρόσωπα και πράγματα. Τίποτα δεν είναι αλήθεια. Το Σαλόν είναι μια ιστοσελίδα που υποστηρίζει πως αν παίζεις FPS είσαι νεοναζί γενετιστής - πιο κομμουνιστική ιστοσελίδα δεν υπάρχει. Επίσης είναι και εβραϊκή και υποστηρίζει τον σιωνισμό. Έπειτα η Ραντ δεν είχε καμία σχέση με τον αναρχοκαπιταλισμό, ήταν απλώς φιλελεύθερη, της οποίας το έργο διαβάζεται από πολλούς κεντροδεξιούς στην Αμερική που δεν ξέρουν και πολλά από φιλελευθερισμό.

Η ιδεολογία πάντως ενός, στον Καπιταλισμό, δεν αποτελεί εχέγγυο της οικονομικής του επιτυχίας. Μάλλον κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια πάλι, καθότι εσένα σε πληρώνει το Κράτος λόγω του γεγονότος ότι ο πατέρας σου προσκυνούσε κατουρημένες παλαιοπασοκικές ποδιές. Υποθέτεις λοιπόν πως στον Καπιταλισμό (τον οποίο δεν έχουμε σήμερα) ο καθένας για να πληρωθεί αρκεί να προσκυνά "καπιταλιστικές" ποδιές. Πράγμα το οποίο δεν ισχύει. Ο Κρατικισμός που υποστηρίζεις εσύ είναι το σύστημα της κάστας. Εφόσον ένα άτομο δεν αλλάζει κάστα, περιμένεις να συνεχίζει να πληρώνεται από το Κράτος. Όπως συμβαίνει π.χ. με τους πασόκους σήμερα και εν γένει τους δημόσιους υπανθρώπους. Αλλά ο Καπιταλισμός είναι σύστημα αξιοκρατίας, στο οποίο ο καθένας πληρώνεται σύμφωνα με το πόσο προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Π.χ. ο συγκεκριμένος άνθρωπος, επειδή εξυπηρέτησε τις ανάγκες των καταναλωτών πέρσι, έβγαλε 3 δις. Αλλά φέτος έκανε ένα λάθος, δεν κατάφερε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των καταναλωτών, έτσι η αγορά, η οποία είναι η πεμπτουσία της δικαιοσύνης με βάση της ικανοποίηση των ανθρωπίνων αναγκών, τον τιμώρησε με 1 δις, μειώνοντας την περιουσία του στα 2 δις.

Επομένως, αυτό είναι άλλο ένα παράδειγμα του πόσο σωστά λειτουργεί η αγορά και της ζημιάς που κάνει ο κρατικός παρεμβατισμός μη επιτρέποντας στην αγορά να αποδώσει την οικονομική δικαιοσύνη εκείνη που νομοτελειακά οδηγεί στην βέλτιστη ικανοποίηση των αναγκών του ανθρώπου και, κατά προέκταση, αποτελεί εμπόδιο για την ανθρώπινη ευτυχία, εχθρό της ανθρωπότητας.

mistermax

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3917
  • Φήμη -17
    • View Profile

Η ιδεολογία πάντως ενός, στον Καπιταλισμό, δεν αποτελεί εχέγγυο της οικονομικής του επιτυχίας. ......Υποθέτεις λοιπόν πως στον Καπιταλισμό (τον οποίο δεν έχουμε σήμερα) ο καθένας για να πληρωθεί αρκεί να προσκυνά "καπιταλιστικές" ποδιές. ...........

Εφάρμοσε της αρχές του φιλελευθερισμου/ανκαπ και απέτυχε.

Δεν υπάρχει πουθενα παραδειγμα οπου ο ανκαπισμος δουλεύει. Τουλάχιστον οι σοβιετικοί στείλανε σκύλο στο διάστημα, εσείς ουτε γατί που να τραγουδάει σε κεραμίδια δεν μπορείτε να στείλετε.
Εμεις ξερουμε πως δεν ειναι ολοι Αναρχικοι. Μονο αυτοι ειναι οι σωστοι, οι προκαθορισμενοι για την Ουτοπια. Τι σημασια εχουν οι υπολοιποι; Οι υπολοιποι ειναι απλως η ανθρωποτητα. Πρεπει να υπερεχει κανεις της ανθρωποτητας μεσω της ρωμης, μεσω του υψους της ψυχης, μεσω της περιφρονησης.

Pinochet88

  • Kombrig
  • ******
  • Posts: 1000
  • Φήμη -339
  • Η φορολογία είναι βία και κλοπή
    • View Profile
Αντιλαμβάνομαι πως, ως ψυχοπαθής, αναζητάς κάποια διέξοδο από την ψυχανωμαλία σου και προσπαθείς να τη βρεις στην κρατικιστική ιδεολογία (δεν πρέπει να πάθει τίποτα ο παχυλός μισθός του πατέρα σου που σε θρέφει), αλλά ο φιλελευθερισμός δεν είναι ψυχοφάρμακο, ούτε κανένα όπιο των χαζών όπως ο φασιστομαρξισμός στον οποίο πιστεύεις. Η αρχή του Φιλελευθερισμού είναι η Ελευθερία των ατόμων να αποτυγχάνουν ή να επιτυγχάνουν στην (αντ)αγωνιστική επιδίωξή τους για καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών και επιθυμιών της Κοινότητας. Την παραγωγή στον Καπιταλισμό δεν την ελέγχει ένας δικτάτορας, όπως στο ερεβώδες καθεστώς που εσύ υποστηρίζεις, αλλά ο καταναλωτής. Αυτός έχει τον τελικό λόγο και αυτός κρίνει ποιος αποτυγχάνει και ποιος επιτυγχάνει και πότε. Δεν τον κρίνει η ιδεολογία, η βία και άλλοι πρωτόγονοι παράγοντες που κρατάνε την κοινωνία πίσω.

Ο Καπιταλισμός δουλεύει σε όλα τα παραδείγματα. Όπου απελευθερώνεται η αγορά και μεγαλώνει η ελευθερία των ατόμων, ο πλούτος αυξάνεται. Όσες κοινωνίες έχουν μεγαλύτερη ελευθερία έχουν μεγαλύτερο πλούτο. Όσες κοινωνίες κάνουν τα αντίθετα, τα δικά σου δηλαδή, αποτυγχάνουν. Δεν υπάρχει παράδειγμα που να μην δουλεύει ο Καπιταλισμός και δεν υπάρχει παράδειγμα που να δουλεύει ο σοσιαλισμός. Υποστηρίζεις κάτι κατώτερο και μόνο μια εξήγηση μπορεί να υπάρχει για αυτό: δεν είσαι πλασμένος για το καπιταλιστικό αύριο, δεν έχεις τις ψυχικές αντοχές για να επωμιστείς την ευθύνη που έρχεται μαζί με την ελευθερία. Είσαι ακόμα στο εμβυικό στάδιο όπου σκούζεις να σε ταΐσει το Κράτος.

mistermax

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3917
  • Φήμη -17
    • View Profile
Αντιλαμβάνομαι πως, ως ψυχοπαθής, αναζητάς κάποια διέξοδο από την ψυχανωμαλία σου και προσπαθείς να τη βρεις στην κρατικιστική ιδεολογία (δεν πρέπει να πάθει τίποτα ο παχυλός μισθός του πατέρα σου που σε θρέφει), αλλά ο φιλελευθερισμός δεν είναι ψυχοφάρμακο, ούτε κανένα όπιο των χαζών όπως ο φασιστομαρξισμός στον οποίο πιστεύεις. Η αρχή του Φιλελευθερισμού είναι η Ελευθερία των ατόμων να αποτυγχάνουν ή να επιτυγχάνουν στην (αντ)αγωνιστική επιδίωξή τους για καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών και επιθυμιών της Κοινότητας. Την παραγωγή στον Καπιταλισμό δεν την ελέγχει ένας δικτάτορας, όπως στο ερεβώδες καθεστώς που εσύ υποστηρίζεις, αλλά ο καταναλωτής. Αυτός έχει τον τελικό λόγο και αυτός κρίνει ποιος αποτυγχάνει και ποιος επιτυγχάνει και πότε. Δεν τον κρίνει η ιδεολογία, η βία και άλλοι πρωτόγονοι παράγοντες που κρατάνε την κοινωνία πίσω.

Ο Καπιταλισμός δουλεύει σε όλα τα παραδείγματα. Όπου απελευθερώνεται η αγορά και μεγαλώνει η ελευθερία των ατόμων, ο πλούτος αυξάνεται. Όσες κοινωνίες έχουν μεγαλύτερη ελευθερία έχουν μεγαλύτερο πλούτο. Όσες κοινωνίες κάνουν τα αντίθετα, τα δικά σου δηλαδή, αποτυγχάνουν. Δεν υπάρχει παράδειγμα που να μην δουλεύει ο Καπιταλισμός και δεν υπάρχει παράδειγμα που να δουλεύει ο σοσιαλισμός. Υποστηρίζεις κάτι κατώτερο και μόνο μια εξήγηση μπορεί να υπάρχει για αυτό: δεν είσαι πλασμένος για το καπιταλιστικό αύριο, δεν έχεις τις ψυχικές αντοχές για να επωμιστείς την ευθύνη που έρχεται μαζί με την ελευθερία. Είσαι ακόμα στο εμβυικό στάδιο όπου σκούζεις να σε ταΐσει το Κράτος.

εφαγες την φουτσα στον τομέα των επιχειρηματων και ξεκινησες σαν την λυσσάρα να βρίζεις για κρατικιστες. Παράξενο γιατι νομιζα οτι σου άρεσε να τρως φουτσες. Ισως να γουστάρεις μονο τις πραγματικές και οχι τις μεταφορικες.

Πες μου ενα τοπο οπου υπήρξε ΑνΚαπ-ισμος και ευτυχήσαν οι ανθρώποι, προοδεψε η κοινωνία.

Εμεις ξερουμε πως δεν ειναι ολοι Αναρχικοι. Μονο αυτοι ειναι οι σωστοι, οι προκαθορισμενοι για την Ουτοπια. Τι σημασια εχουν οι υπολοιποι; Οι υπολοιποι ειναι απλως η ανθρωποτητα. Πρεπει να υπερεχει κανεις της ανθρωποτητας μεσω της ρωμης, μεσω του υψους της ψυχης, μεσω της περιφρονησης.

Pinochet88

  • Kombrig
  • ******
  • Posts: 1000
  • Φήμη -339
  • Η φορολογία είναι βία και κλοπή
    • View Profile
Πούτσες αρέσουν σε εσένα και στους παλαιοστρασερικούς συντρόφους σου που διάγουν έναν "στρατιωτικό" βίο (μακριά από εσένα φυσικά, εσύ είσαι ο μόνιμα τυχοδιώκτης παρασιτών υπαλληλάκος του Κράτους) και ζουν και αναπνέουν μέσα στην ψωλαρία. Εσύ τον παίζεις μόνος σου στη γωνία και καταστρώνεις το υπέρλαμπρο σχεδιό σου να έρθουν μια μέρα εκατομμύρια Λευκών στο webwar, να μαγευτούν από τον στρασερικό σου "λόγο" και να γίνεις δικτάτορας, κοινώς τον παίζεις και τον έχεις κάνει λάστιχο.

Η Ελεύθερη Αγορά, ο Καπιταλισμός, Ο Ανταγωνισμός, δεν δούλεψε μια φορά, δουλεύει πάντα. Η ίδια η ανθρώπινη ευτυχία, η ιδια η πρόοδος υπάρχει πάντα και παντού ως παρακαταθήκη της Ελεύθερης Αγοράς του Καπιταλισμού. Όπου ο σοσιαλισμός έκανε την εμφάνισή του κανένας άνθρωπος δεν ήταν ευτυχισμένος (η ίδια η έννοια της ευτυχίας θεωρήθηκε αντεπαναστατική και καταδικάστηκε κάθε κοινωνία να μη χαμογελάει καν) ενώ τα υλικά αγαθά με τα οποία ζει ο άνθρωπος εξαφανίστηκαν, υποβιβάζοντάς τον στο υπάνθρωπο επίπεδο της επιβίωσης, μιας επιβίωσης, που ελλείψει του παραγωγικού ανταγωνισμού του Καπιταλισμού, εξαρτάται από το πόσα μπορείς να αρπάξεις με τη βία από τους σκλαβωμένους συνανθρώπους σου. Η σκλαβιά είναι αυτό το οποίο αναπόδραστα εμφανίζεται μόλις εκλείψει ο Καπιταλισμός. Η σκλαβιά δεν είναι πρόοδος, ούτε ευτυχία.

Όλες οι κοινωνίες του κόσμου καταδεικνύουν ότι ο Καπιταλισμός είναι η πρόοδος και η ευτυχία. Κατέταξε όλες τις κοινωνίες του κόσμου από την πιο προοδευμένη (όχι μαρξιστικά προοδευμένη, τεχνολογικά, υλικά, πολιτισμικά) και την πιο ευτυχισμένη (όχι εγκεφαλοπλυμένη και να κλαίει υπό την απειλή θανάτου για τον ψόφο του δικτάτορα) και θα δεις ότι οι καπιταλιστικότερες κοινωνίες είναι ανώτερες και καλύτερες, ενώ όσες ξεφεύγουν περισσότερο από τον Καπιταλισμό είναι για τα σκουπίδια, είναι υπάνθρωπες δυστοπίες, είναι κοινωνίες κτηνών και σκουληκιών. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως ο Καπιταλισμός είναι η Ευτυχία και η Πρόοδος. Όσο πιο πολύ Καπιταλισμός, τόσο περισσότερο Ευτυχία και Πρόοδος.