Long Knives και Χίτη:

Υπάρχει σημαντική απόκλιση Αμερικής-Ευρώπης στον τομέα της πολιτικής φιλοσοφίας. Ο όρος libertarian δεν είναι το μόνο πράγμα που διαφοροποιείται στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Στην Ευρώπη η ιδιοκτησία ήταν, στο μυαλό του δουλοπάροικου, ζήτημα κρατικών φιρμανιών και βασιλέων. Για τον υπόδουλο Ευρωπαίο, οι τίτλοι ευγενείας που απονέμονται από το κράτος είναι τίτλοι ιδιοκτησίας (πραγματικής). Άρα η ιδιοκτησία γι' αυτούς ταυτίζεται με τις κρατικές διεκδικήσεις πάνω σε περιοχές όπου μπορεί να μην πάτησε ποτέ ούτε ένας υπάλληλος του κράτους.

Πιστεύω ότι ο Κροπότκιν και ο Μπακούνιν δεν θα ήταν ειλικρινείς κομμουνιστές αν αντιλαμβάνονταν αυτή την απόκλιση (που δεν ήταν).

Στην Αμερική υπήρχε/υπάρχει διαφορετική παράδοση. Εκεί, οι καταδιωγμένοι Ευρωπαίοι άποικοι, που όπως και οι Σύριοι μετανάστες, έφευγαν λόγω διώξεων και πολέμων, πήγαν σε μία γη παρθένα, χωρίς πληθυσμιακό κορεσμό, με μεγάλες εκτάσεις ανεκμετάλλευτες, ακόμα και από τους ντόπιους πληθυσμούς. Οι άποικοι απέκτησαν την ιδιοκτησία τους εκ του μηδενός, αλλάζοντας το χώμα κάτω από τα πόδια τους. Η γη του πρώιμου Αμερικανού ήταν πραγματικά δική του, προϊόν των κόπων του, αληθινή Ιδιοκτησία. Από την αρχή υπήρχε αντιπάθεια προς την κεντρική κυβέρνηση ακριβώς γι' αυτό: Δεν είναι εύκολα αποδεκτό για κάποιον να δεχτεί ότι αυτά που έχτισε με τόσο κόπο ξαφνικά θα υπάγονται στη δικαιοδοσία γραφειοκρατών που ουδέποτε δεν είδαν όλες αυτές τις γαίες ούτε σε εικόνα.

Στην αρχή αυτό ήταν ξεκάθαρο προς το Βρετανικό Στέμμα. Έκαναν ολόκληρη επανάσταση για 3% ΦΠΑ στο τσάι!!
Στη συνέχεια, οι πληθυσμοί εκεί συνέχισαν να είναι καχύποπτοι προς τους γραφειοκράτες της Ουάσινγκτον, πράγμα που ευτυχώς συμβαίνει και σήμερα σε κάποιο βαθμό. Η άρχουσα τάξις των ΗΠΑ επεδίωκε, από την αρχή της ύπαρξης αυτού του ομοσπονδιακού κράτους, τη δημιουργία ενός καθεστώτος αντίστοιχου με τα ευρωπαϊκά, όπου το κράτος θα αποδίδει τίτλους στους ολιγάρχες του και η ιδιοκτησία θα ταυτίζεται με τους κρατικούς τίτλους.

Η Αμερική είναι το τελευταίο προπύργιο της ελευθερίας με την πραγματική της έννοια. Όλα τα στοιχεία της Ευρώπης που δηλώνουν «ελευθεριακά» ή «αναρχικά» ή «αντιεξουσιαστικά» είναι ξεκάθαρα δεκανίκια μιας νέας κομμουνιστικής τάξης πραγμάτων, μιας κομμουνιστικής ή σοσιαλδημοκρατικής ολοκλήρωσης της πλύσης εγκεφάλου των πληθυσμών.

Τα παραπάνω τα γράφω για να γίνει κατανοητή η απόκλιση στον τομέα της πολιτικής φιλοσοφίας ανάμεσα σε Ευρώπη και Αμερική.

Στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ είναι ταυτόχρονα και πολύ πίσω και πολύ μπροστά. Πολύ πίσω, διότι αν το επιτρέψει ο πληθυσμός τους θα γίνουν τα ίδια σκατά με την Ευρώπη, με τους «αντισυστημικούς» να είναι απλά οι συστημικοί που μείναν στην απ' έξω. Πολύ μπροστά, διότι δείχνουν στον υπόλοιπο κόσμο, που λόγω της ιστορικής του ηλικίας έχει ξεχάσει την πραγματική φύση του κράτους, το δρόμο της Εξεγέρσεως.