Author Topic: Oswald Mosley: Fascism (βιβλίο)  (Read 120 times)

0 Members and 3 Guests are viewing this topic.

Pepe the Frog

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3032
  • Φήμη 4
    • View Profile
Oswald Mosley: Fascism (βιβλίο)
« on: November 19, 2015, 01:05:07 am »
https://drive.google.com/file/d/0B0WqxUbEjItOYktRWldOTjRzNjg/view

Πάρε κόσμε, χωρίς φλωρολίνκ για φραγκόδιφραγκα που σας βάζει να πατάτε ο fringe.

mistermax

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3917
  • Φήμη -17
    • View Profile
Re: Oswald Mosley: Fascism (βιβλίο)
« Reply #1 on: November 19, 2015, 01:15:48 am »
https://drive.google.com/file/d/0B0WqxUbEjItOYktRWldOTjRzNjg/view

Πάρε κόσμε, χωρίς φλωρολίνκ για φραγκόδιφραγκα που σας βάζει να πατάτε ο fringe.

στην ερωτηση 5, παραγρ. 2 = λολ.

Επισης στην εισαγωγη λεει οτι ο μουσολινι και ο λενιν ειχαν σχεσεις σεβασμου, πραγμα που εγραφα στο στορμφροντ παλιότερα και με μπανάρανε.
Εμεις ξερουμε πως δεν ειναι ολοι Αναρχικοι. Μονο αυτοι ειναι οι σωστοι, οι προκαθορισμενοι για την Ουτοπια. Τι σημασια εχουν οι υπολοιποι; Οι υπολοιποι ειναι απλως η ανθρωποτητα. Πρεπει να υπερεχει κανεις της ανθρωποτητας μεσω της ρωμης, μεσω του υψους της ψυχης, μεσω της περιφρονησης.

Pinochet88

  • Kombrig
  • ******
  • Posts: 1000
  • Φήμη -339
  • Η φορολογία είναι βία και κλοπή
    • View Profile
Re: Oswald Mosley: Fascism (βιβλίο)
« Reply #2 on: November 19, 2015, 05:14:29 pm »
Δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση για να αντιληφθεί κανείς πως κάθε φασίστας κρύβει μια καταπιεσμένη λαχτάρα για να εξουσιάσει και να υποδουλώσει τους συνανθρώπους του. Αξίζει όμως να σταθούμε σε δυο σημεία.


Σε ένα σημείο (στημένη ερώτηση 9) μιλάει για κάποια "οικονομική ελευθερία" εννοώντας οικονομική δύναμη. Όποιος διαβάσει το συγκεκριμένο απόσπασμα θα διαπιστώσει πως δεν βγάζει νόημα. Ισχυρίζεται συγκεκριμένα ότι ελευθερία θα έχει ο βρετανικός Λαός όταν κάποιος εξουσιαστής του εφαρμόσει αυτά για τα οποία έχει ψηφιστεί. Μα η ίδια η ψήφος είναι έκφανση του καταναγκασμού του Κράτους. Τι νόημα για την ελευθερία έχει αν ο εξουσιαστής είναι ειλικρινής ή όχι; Ο εξουσιαζόμενος δεν είναι λιγότερο εξουσιαζόμενος αν ο εξουσιαστής του είναι ειλικρινης, ή τέλος πάντων έχει κάποια άλλη ιδιότητα. Ίσα ίσα, όσο μεγαλύτερη δυνατότητα να ενεργεί έχει ο εξουσιαστής (πράγμα το οποίο υποστηρίζει αυτός ο φασίστας) τόσο μικρότερη είναι η ελευθερία του εξουσιαζόμενου ατόμου.

Σε αυτή τη φρικτή παράδοση της πραγματικής ελευθερίας των ατόμων καλεί τα άτομα να συναινέσουν ο εν λόγω φασίστας, με την υπόσχεση (υπόσχεση!) ότι θα τους παρέχει "οικονομική ελευθερία", που στην ουσία είναι ελευθερία από το να διαχειρίζονται τα άτομα τις δικές τους υποθέσεις και μια ψευδαίσθηση πλούτου, η οποία είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί από οποιοδήποτε καθεστώς παρακωλύει τον μηχανισμό της ελεύθερης αγοράς, ο οποίος είναι η μόνη βάση μιας ορθολογικής οργάνωσης της παραγωγής με προσανατολισμό την ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών των καταναλωτών. Μόλις παραδοθεί η ελευθερία των ατόμων στο Κράτος, τα άτομα θα πάρουν, όχι πλούτο, αλλά σκλαβιά και υποδούλωση. Αυτός είναι ο θεωρητικός κανόνας που επιβεβαιώνεται στην πράξη σε κάθε ιστορικό παράδειγμα άυξησης της δύναμης του Κράτος, έναντι της δύναμης των ατόμων (της γνήσια κοινωνικής δύναμης).

Άλλο ένα σημείο που αξίζει να σημειωθεί είναι σε μια άλλη "απάντηση" στην οποία κατηγορεί τη δημοκρατία στο ότι δεν μπορεί να "δράσει" ακριβώς επειδή "μιλάει" και συζητάει τις υποθέσεις πάνω στις οποίες πρέπει, υποτίθεται, να δράσει. Σε αυτήν την κριτική έχει εν μέρει δίκιο και στο ζήτημα έχει αναφερφεί και ο Χάγιεκ, στο The Road To Serfdom. Εν ολίγοις: όσο πιο γενικό είναι κάτι, ένα σχέδιο, ένας σκοπός, και όσο πιο άμεσο και βραχυπρόθεσμο είναι, τόσο περισσότερο είναι πιθανό να επιτευχθεί μια συμφωνία για αυτό. Όσο όμως πιο μακροπρόθεσμος και συγκεκριμένος είναι ο σκοπός, τόσο περισσότερο θα διαφωνούν οι άνθρωποι, γιατί διαφορετικοί άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις για πολύ συγκεκριμένα ζητήματα. Είναι άλλο να μιλάμε για την καταπολέμηση του εγκλήματος (κάτι γενικό) και άλλο να μιλάμε για τη μεταφορά κονδυλίων από την αγροτική παραγωγή στη βιοτεχνική μεταποίηση (ειδικό). Ο απόλυτος σχεδιασμός της οικονομίας από το Κράτος, που επιθυμούν (σχεδόν) όλοι οι φασίστες και όλοι οι κομμουνιστές, είναι το απόλυτα ειδικό σε αυτήν την περίπτωση. Δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα γνήσια δημοκρατικό καθεστώς το οποίο να υπερψηφίσει ένα τέτοιο σχέδιο. Ακόμα όμως και αν υπερψηφιστεί με τέτοιον τρόπο που ψηφίζονται σήμερα τα μνημόνια (με 150+ ψήφους στους 300, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το 30% των ψήφων των Ελλήνων), αυτό το σχέδιο δεν μπορεί να επιβληθεί σε ένα δημοκρατικό καθεστώς. Δεν μπορεί ο Σύριζα, ούτε η Χ.Α., ούτε το ΚΚΕ, να κινητοποιήσουν τους εργάτες πανελληνίως, να ορίσουν όλους τους μισθούς και όλες τις τιμές, να επιβάλλουν ολοκληρωτικό έλεγχο με 151 ψήφους βουλευτών. Δεν πρόκειται να περάσει κάτι τέτοιο σε μια κοινωνία που θεωρεί ότι αυτοκυβερνάται. Μονο μια στρατιωτική δικτατορία, υπό την απειλή των όπλων και του θανάτου, μπορεί να κάνει τέτοιο υποδουλωτικό κακό στον κόσμο.

Άρα στο ότι οι τύραννοι θεωρούν αναποτελεσματική τη δημοκρατία για τους σκοπούς της τυραννίας έχουν δίκιο.


Δίκιο δεν έχει ο Χάγιεκ όμως στην άποψη ότι οι δημοκρατικές αξίες αρκούν για να μας σώσουν από την τυραννία των βαρβάρων τύπου Mosley. Η δημοκρατία, ως θεωρία διαχείρισης ενός Κράτους, όπως και κάθε άλλη παρεμφερής ιδεολογία, δεν προσφέρει καμία νέα παραγωγική δυνατότητα σε όσους δεν διαθέτουν αρκετό πλούτο. Μόνο η παραγωγική εργασία δημουργεί τον πλούτο και αυτό είναι μια πικρή αλήθεια για όσους βρίσκουν, σε έναν αμιγώς ελεύθερο κόσμο, τους εαυτούς τους να υπολοίπονται (παραγωγικά) των άλλων. Όμως η δημοκρατία δίνει τη δυνατότητα να αρπάξουν οι φτωχοί και οι μεσαίοι τον πλούτο των πλουσίων. Ο πλούτος αποτελεί ζωτική ανάγκη όλων μας και η επιχειρηματολογική διαφιλονικία επ' αυτού, με όση πειστικότητα και να διέπεται, δεν μπορεί να μεταπείσει κάποιον να σταματήσει να τον επιζητά με κάθε τρόπο. Τον ειδεχθή αυτόν τρόπο λοιπόν του τον προσφέρει η αναδιανεμητική δυνατότητα που παρέχει το δημοκρατικό πολίτευμα στους φτωχούς και τους μεσαίους να συμμαχήσουν για να γδύσουν τους πλούσιους και αυτό το πράγμα πάντα θα οδηγεί στον διωγμό της αριστείας, την ποινικοποίηση της υπεροχής και την έχθρα προς την αληθινή πρόοδο και τη γενική ευμάρεια.

Είναι η ίδια δε φθονερή πολιτική τάση αυτή που αναπτύσσεται μέσα στο αναδιανεμητικό δημοκρατικό καθεστώς, που εξελίσσεται υπό τη μορφή μαζικών κρατικιστικών κινημάτων, τα οποία, τυφλωμένα από τον φθόνο, επιζητούν έναν δικτάτορα, κάποιον ισχυρό, να αρπάξει τις ελευθερίες όλων για να τους προσφέρει τον πλούτο που θα κλέψει από τους άλλους, τους δήθεν ισχυρούς. Το αποτέλεσμα πάντα είναι ο δικτάτορας και οι νέοι αυλικοί του, μόλις ανεβούν στην εξουσία, να κρατάνε αυτόν τον πλούτο που κλέβουν για τον εαυτό τους, να γίνονται οι νέοι ισχυροί και σε αυτήν τους την ισχύ να προσθέτουν και την υποδούλωση των μαζών, οι οποίες, μετανιωμένες για τη στήριξη του νέου τους, χειρότερου, αφέντη, φτωχοποιούνται έτι περαιτέρω χωρίς επιπρόσθετα να έχουν και την ελευθερία να αντιμιλήσουν και να διαμαρτυρηθούν για τον ζόφο της νέας τους σοσιαλιστικής ζωής.
 
Επομένως, ούτε η δημοκρατία είναι η λύση. Αλλά σίγουρα η τυραννία που προτείνει ο φασίστας Μόζλι είναι χειρότερη και από τη δημοκρατία, η οποία τη γέννησε.
« Last Edit: November 19, 2015, 05:16:18 pm by Pinochet88 »

Pepe the Frog

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3032
  • Φήμη 4
    • View Profile
Re: Oswald Mosley: Fascism (βιβλίο)
« Reply #3 on: November 19, 2015, 09:33:22 pm »
στην ερωτηση 5, παραγρ. 2 = λολ.
:D :D :D

Somalian Pirate

  • Kapitan
  • ***
  • Posts: 485
  • Φήμη -2
  • Gender: Male
  • 卐νικωλάκης卐
  • Location: ₪Hagii Anargiri₪
    • View Profile
    • Πρεζα Τιβί
Re: Oswald Mosley: Fascism (βιβλίο)
« Reply #4 on: November 19, 2015, 11:59:50 pm »
Ευχαριστούμε, Χίτη, το κατεβάζω για να εκπαιδευτώ καταλλήλως. 14/69/88
το κοινωνικο-πολιτικο προτσες που χαρακτηρίζει το βαθύτερο διαλεκτικό προτσες ωθεί τις μάζες σε παγκόσμια επανάστασι. Τα λόγια δεν έχουν καμία αξία. Η ηθική, η ιδιοκτησία, και η αίσθηση του εγώ είναι αστικά κατασκευάσματα. Αν σε σταματά κάποιος από το να του πάρεις κάτι, σκότωσέ τον: Είναι εγκληματική η ύπαρξη ατομικής συνειδήσεως, κατασκευάσματος της μπουρζουαζίας, σε μία επαναστατημένη κοινωνία. Είναι κύτταρο ενός μεγάλου οργανισμού. Δεν πρέπει να σκέφτεσαι, αλλά να ΔΡΑΣ. Ζητούμε να καταργηθεί κάθε φιλοσοφική προσέγγιση από τον επαναστατικό αγώνα και η πάλη να γίνει αδίστακτη, ανελέητη και καταστροφική για κάθε ατομιστή αστό. Ζήτω η ολοκληρωτική νίκη.