Η τιμή της εργασίας δεν καθορίζεται από τα κέρδη της επιχείρησης αλλά από τη σχετική της σπάνη έναντι του κεφαλαίου και, κατά προέκταση, το υπάρχον κεφάλαιο το οποίο υπάρχει εντός της κοινωνίας. Ο ανταγωνισμός του καπιταλισμού εξασφαλίζει στον εργάτη έναν σταθερό μισθό ο οποίος ανταποκρίνεται άριστα στην ποιότητα της εργασίας του έναντι του υπάρχοντος κεφαλαίου και το κάνει αυτό ανεξάρτητα από κάθε επιχερηματικό κίνδυνο ή διακύμανση, τα οποία ξεκάθαρα αφορούν τον επιχειρηματία. Το ύψος αυτού του μισθού έχει να κάνει σχεδόν αποκλειστικά με το ύψος το κεφαλαίου. Σήμερα ένας εργάτης πληρώνεται 50 καρβέλια ψωμί μέσα σε μια ημέρα, ενώ 100 χρόνια πριν πληρώνονταν 2 καρβέλια ψωμί. Αυτό οφείλεται στη συσσώρευση του κεφαλαίου, απαραίτητη προϋπόθεση για την παραγωγή του ψωμιού και όλων των άλλων αγαθών που ικανοποιούν τον καταναλωτή, και στο κίνητρο του κέρδους, το οποίο μετέτρεψε το συσσωρευμένο κεφάλαιο σε μηχανισμό εξυπηρέτησης των αναγκών του καταναλωτή.

Το σύστημα του Καπιταλισμού είναι το τέλειο σύστημα σε ό,τι αφορά τη ρασιοναλιστική κατανομή πόρων και εργασίας για την ικανοποίηση των αναγκών του ανθρώπου και τη βελτίωσης του βιοτικού του επιπέδου.

Εγώ είμαι γνώστης τόσο του Σπένγκλερ, όσο και θεμελιωδών εννοιών της οικονομικής επιστήμης. Εσύ δεν γνωρίζεις κανένα από τα δυο. Μοναδική σου απασχόληση είναι να ψηφίζεις και να προπαγανδίζεις για τα κρατικιστικά κόμματα που προσφέρουν πολλές χιλιάδες ευρώ στον πατέρα σου, τα οποία αρπάζουν με τη βία από τους παραγωγούς του πλούτο, μειώνοντας το διαθέσιμο κεφάλαιο εντός της κοινωνίας και ρίχνοντας τους μισθούς.