Author Topic: Οι τάξεις και η ταξική πάλη στον καπιταλισμό , οι ε_  (Read 325 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Ancap

  • Guest
κάθεσαι κι εσύ μωρέ μαλάκα κι απαντάς σοβαρά στον fringe elements. Και το λίγο μυαλό που έχεις το χάνεις έτσι.

Πάντως μπράβο που θεωρείς την ιδέα ότι "ο Α δουλεύει στον Β επειδή το θέλει ο ίδιος ο Α και όχι επειδή τον εξανάγκασε ο Β" νεοφιλελευθερισμό. Πράγματι, νεοφιλελευθερισμός είναι. Και ο Μoeller van der Bruck (ιδεολογικός πρόγονος του ναζισμού κατά τον ίδιο το Χίτλερ) το ίδιο έλεγε το 1915. Τυχαίο που το ίδιο άτομο που ήταν πρόγονος του ναζισμού είναι και πρόγονος του νεοφιλελευθερισμού;


1) Χαίρομαι που θέτω την ατζέντα εδώ μέσα. Θα την έθετα ακόμα περισσότερο αλλά έχω και δουλειές να διεισδύω στην Χ.Α. για να πραγματώσω το καπιταλιστικό πραξικόπημα και να μεταβούμε στον αναρχοκαπιταλισμό μέσω ενός ελεγχόμενου αντισοσιαλιστικού κράτους που θα μειώνεται ομαλώς και να εργάζομαι ως αρχι-επιστήμονας σε υψηλής τεχνολογίας βιομηχανικές εγκαταστάσεις. lol
2)Ο συγκεκριμένος συγγραφέας ισοπέδωσε τον κομμουνισμό και τον σοσιαλισμό γενικότερα, αλλά στην κριτική του προς τον φιλελευθερισμό μπέρδεψε τον φιλελευθερισμό με την σοσιαλδημοκρατία. Γενικά πιστεύω ότι και ο κλασικός φιλελευθερισμός είχε πολλές ατέλειες και μιλώντας για σοσιαλισμό-καπιταλισμό ποτέ δεν πρέπει να αναφερόμαστε στον φιλελευθερισμό γιατί είναι ένα πολιτικό και όχι οικονομικό δόγμα. Και οι πολιτικές απόψεις είναι γεμάτες συμβιβασμούς και διπλογλωσσία και εύκολα αμαυρώνονται. Πρέπει το κίνημά μας να είναι αντι-πολιτικό.
3) Όλοι δουλεύουν για να ζήσουν, είτε έχουμε καπιταλισμό, είτε έχουμε σοσιαλισμό. Στον καπιταλισμό η μόνη ειδοποιός διαφορά μεταξύ των Α και Β είναι ότι οι Α, οι κεφαλαιούχοι, μέσω του εθελοντισμού και της σκληρής δουλειάς και της αποταμίευσης και του δαρβινικού θεσμού της οικογένειας, κατάφεραν, ειρηνικά, να αποκτήσουν το κεφάλαιο δημιουργώντας το και κάνοντας θυσίες για να το έχουν, να το συντηρούν και να απολαμβάνουν τους καρπούς του. Αντιθέτως στον σοσιαλισμό οι Α, οι οποίοι ονομάζονται και οι "πιο ίσοι", οι οποίοι είναι ενίοτε και αυτοί που κερδίζουν στην ρουλέτα της δημοκρατίας, οι οποίοι είναι παλιάνθρωποι και τεμπέληδες, οι Α είναι αυτοί που έκλεψαν το κεφάλαιο από όλους τους υπόλοιπους και όχι μόνο οι υπόλοιποι δουλεύουν για αυτούς, αλλά, όντας το μονοπώλιο του κεφαλαίου, βάζουν και όλους τους υπόλοιπους να δουλέψουν σε πανάθλιες συνθήκες.

Ψάξε τα περιθώρια κέρδους του κεφαλαίου προ και μετά 1918. Μετά το 1918 και αποκορύφωμα την δεκαετία του 30, τα περιθώρια κέρδους το κεφαλαίου εκτοξεύτηκαν. Δηλαδή ο εργάτης έπαιρνε όλο και λιγότερο μέρος από το προϊόν που παρήγαγε, και η αγοραστική του δύναμη εξουδετερώθηκε, γιατί ο Στάλιν είχε το κλέψει το κεφάλαιο με την βία και, έχοντας το μονοπώλιο σε όλα τα εργοστάσια και στην Γη, εξανάγκασε τον εργάτη να δουλεύει για μισθό πείνας, απαιτώντας το κομμάτι του λέοντος για το κράτος, για τους αυλικούς και για μεγαλόσχημα σχέδια που καμία αξία δεν έχουν για τον λαό, όπως οι πυραμίδες (σε μια τέτοια φαραωνική πυραμίδα θάψανε τον Λένιν), τα μνημεία και τα διαστημόπλοια. Για να μην μιλήσω για τις στρατιωτικές δαπάνες, που αποδεικνύουν ότι ο μόνος τρόπος να μείνει στην εξουσία ένα σοσιαλιστικό-ολοκληρωτικό καθεστώς είναι δια μέσω της βίας, και της τρομοκρατίας και του μιλιταρισμού.


Έκανα λογαριασμό γιατί δεν με άφηνε να απαντήσω. Διέγραψέ τον, τις ιδέες δεν μπορείς να τις διαγράψεις.