Μάθετε να είστε αντικειμενικοί και αυτά που λέτε να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Κανένας πόλεμος δε νικιέται μόνο λόγω ανεφοδιασμών από τρίτους. Τον πόλεμο τον κερδίζει όποιος ξέρει να εφαρμόζει καλύτερες στρατιωτικές τακτικές που να μπορεί να τις εφαρμόσει σε βάθος χρόνου και για διαφορετικούς στόχους. Ειδικά σε έναν πόλεμο σαν τον γερμανοσοβιετικό όπου συγκρούονταν δύο ολόκληρες στρατιωτικές σχολές και φιλοσοφίες ("κεραυνοβόλος πόλεμος" εναντίον "βαθιάς μάχης") και που, αντίθετα με τον Α' Π.Π. που ήταν στατικός πόλεμος χαρακωμάτων, ο Β' Π.Π. ήταν πόλεμος ταχύτητας και κίνησης, μια μάχη στο Ανατολικό Μέτωπο το 1941-45 ισοδυναμούσε με καταστροφή μιας ολόκληρης στρατιάς ή ακόμα και ολόκληρης ομάδας στρατιών, νικητής θα έβγαινε αυτός που θα κατάφερνε να εισχωρήσει όσο γίνεται σε μεγαλύτερο βάθος πίσω από τις γραμμές του αντιπάλου και να του καταφέρει όσα γίνεται κεραυνοβόλα πλήγματα. Στην αρχή του πολέμου το έκαναν οι Γερμανοί (μάχες Μινσκ, Ουμάν, Κιέβου, Βιάζμα κτλ) και κατάφεραν να κυριεύσουν τεράστιες εκτάσεις. Στη συνέχεια το έκαναν οι σοβιετικοί στο Στάλινγκραντ με "διπλή λαβίδα", και όταν πήγαν να το ξανακάνουν οι Γερμανοί, οι σοβιετικοί τους πήραν χαμπάρι και έφτιαξαν τις οχυρώσεις του Κουρσκ (10 φορές δυνατότερες από τη γραμμή Μαζινό) και εκεί φάνηκε ότι το blitzkrieg των Γερμανών είναι προβληματικό απέναντι σε μια δυνατή άμυνα, ενώ όταν οι σοβιετικοί πέρασαν στην αντεπίθεση φάνηκε ότι η στρατηγική των Γερμανών αφορούσε μόνο επιθετικές δραστηριότητες και στην άμυνα οι Γερμανοί ήταν εντελώς εύθραυστοι. Εκεί κερδήθηκε ο πόλεμος, στο ότι οι σοβιετικοί μετά το 1941 είχαν μάθει να αμύνονται. Όλα τα άλλα είναι κλαψουρίσματα των μαλακοναζί 70 χρόνια μετά.
Θέλω επίσης να μου πουν οι ναζί του φόρουμ, που λένε ότι οι σοβιετικοί "επιβίωσαν" μόνο με τη βοήθεια των συμμάχων, οι Γερμανοί το 1939-41 πώς επιβίωσαν; Γιατί εγώ εδώ διαβάζω ότι όλα τα υλικά που έπαιρναν τότε ήταν από τη Σοβιετική Ένωση:
In the first year, Germany received one million tons of cereals, half a million tons of wheat, 900,000 tons of oil, 100,000 tons of cotton, 500,000 tons of phosphates and considerable amounts of other vital raw materials, along with the transit of one million tons of soybeans from Manchuria. These and other supplies were being transported through Soviet and occupied Polish territories, and this allowed Nazi Germany to circumvent the British naval blockade.
From the start of the war until Germany invaded the Soviet Union less than two years later, Stalin supplied Hitler with 1.5 million tons of oil, the same quantity of grain, and many thousands of tons of rubber, timber, phosphates, iron, and other valuable metal ores, particularly chromium, manganese, and platinum. At the time of the invasion, Nazi Germany was heavily in debt to the Soviet Union. Russian historians dispute the importance of the Soviet Union's trade with Germany. They point out that in mid-1941 Germany's oil resources totalled 10 million tons: of these 500,000 were produced in Germany proper, 800,000 by the countries occupied by Germany, and 8,700,000 tons by Germany's European allies, with Romania accounting for the bulk of this amount