δεν εχω διαβασει τα εργα του μαρξ, οπως δεν εχω διαβασει και το κορανι και δεν ειμαι ισλαμιστης, οπως δεν διαβασα και τον Κομφουκιο και δεν ειμαι οπαδος του κτλ. Διαβασα οτι ο Μαρξ ελεγε πως υπευθηνοι για την απελευθερωση των εργατων ειναι οι ιδιοι, και τεθηκε επικεφαλης της διεθνους! Λολ. Οπως διαβασα οτι καθε θεωρια πρεπει να εχει κριτηρια διαψευσιμοτητας για να θεωρειται εγκυρη, να περασει απο αυτο το βασανο, ομως ο μαρξισμος δεν περνα απο αυτο το βασανο.

Θεωρω οτι μεγαλη συμβολη εχει ο Feyerabend στην προσπαθεια να κατανοησουμε τι συμβαινει γυρω μας.

Οσο για τον Αναρχισμο, ναι, δεν αμφισβητω οτι εχει ιδεαλιστικες ριζες, και ρωταω που ειναι το κακο; Ο Αναρχισμος για μενα ειναι θρησκεια και τροπος ζωης, καθε πραξη μου περναει απο την κριτικη του: "αυτο που κανεις, ειναι αναρχικο; ετσι πρεπει να πρατει ενας αναρχικος;" Δεν ξερω αν το επελεξα ή ετσι γεννηθηκα, παντως χωρις Αναρχισμο η ζωη δεν εχει νοημα. Τι νοημα εχει η ζωη αν δεν εισαι ελευθερος ή δεν αγωνιζεσαι για την ελευθερια;

συνεχίζεις να λες ότι ο μαρξισμός δεν περνάει από τη βάσανο της κριτικής, σε άλλο θέμα είχα απαντήσει πόσο λάθος είσαι, δεν υπάρχει λόγος να τα ξαναλέμε.

Το ότι δεν είσαι μαρξιστής ή μουσουλμάνος ή κομφουκιανός, δεν είναι το ίδιο με το να έχεις διαβάσει Μαρξ ή κομφούκιο. Αν έχεις μυαλό και δεν είσαι πρόβατο, και ολόκληρους τόμους να διαβάσεις, αν κρίνεις αυτά που διαβάζεις και βρίσκεις ότι δε συμφωνείς, δεν τα ακολουθείς.

Μπράβο που παραδέχεσαι ότι κι εσύ ακολουθείς με θρησκευτική ευλάβεια αυτό που πιστεύεις, και λες ότι το οτιδήποτε κάνεις κρίνεται από τη σχέση σου με αυτό που πιστεύεις. Οπότε δεν είσαι λιγότερο δέσμιος της ιδεολογίας σου από αυτούς που κατηγορείς, και μια ιδεολογία, ακόμα κι αν αυτή είναι η ελευθερία ή λέει ότι είναι η ελευθερία, από τη στιγμή που στοιχειώνει το μυαλό σου και τη ζωή σου, σε έχει δέσμιο. Οπότε ελεύθερος μη λες ότι είσαι, δεν είσαι απαλλαγμένος από τον ιδεαλισμό, και όχι μόνο αυτό, αλλά τον αφήνεις να καταδυναστεύει το εγώ σου, μιας και λες ότι όλες οι πράξεις σου κρίνονται από το "τι είναι καλό για την αναρχία" και όχι από το τι πιστεύεις εσύ σαν άτομο (νομίζεις ότι αυτά που είναι καλά για την αναρχία είναι και αυτά πο πιστεύεις εσύ σαν άτομο, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι, γιατί πριν κάνεις κάτι δε σκέφτεσαι αντικειμενικά, αλλά βάζεις την ιδέα πάνω από όλα και την αφήνεις να καταδυναστεύσει τη σκέψη σου και την απόφαση που θα πάρεις για το τι θα κάνεις). Άρα δεν έχεις καμιά διαφορά από τους χριστιανούς.