Author Topic: Η Καπιταλιστική Ημέρα των Ευχαριστιών  (Read 1203 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Long Knives 88

  • Starshy leytenant
  • **
  • Posts: 447
  • Φήμη 1
    • View Profile
Γιατί; Αν μη τι άλλο η κυρά-Κατίνα θα αισθάνεται ασφάλεια διότι πριν μπουκάρει ο ληστής/βιαστής/whatever θα το σκεφτεί διπλά και τριπλά αν ξέρει ότι μπορεί να ξεπροβάλλει από μέσα κανένα κουμπούρι. Κανονικά εσύ θα έπρεπε να είσαι πρώτος υπέρ αυτής της ιδέας. Ακόμα και ο Fringe που είναι φυλετιστής αντιλαμβάνεται αυτή την ουσία, ότι δηλαδή η οπλοκατοχή είναι ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΙΣ για την επιβίωση του νοικοκύρη.

Απάντησε ο Χίτης και ο Fringe για μένα, αλλά θα απαντήσω κι εγώ: Η Σομαλία ΜΕ το σοσιαλιστικό κράτος ήταν ΤΟ μπουρδέλο. Χωρίς κυβέρνηση με «αναρχία» υπήρχε πολύ περισσότερη σταθερότητα, παρόλο που αυτό δεν άρεσε σε αρκετούς κρατιστές της δύσης που ήθελαν «πολιτισμένο κράτος». Πάντα η απουσία κυβέρνησης είναι ανώτερη ποιοτικά από την παρουσία κυβέρνησης.

Η οπλοφορία είναι δείγμα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Ανάθεμα σε όποιον περιμένει από κάποιον τραμπούκο του κράτους να τον προστατεύσει. Η ιδιοκτησία και η οπλοκατοχή είναι ο μόνος τρόπος να προστατευθεί το περιβάλλον, να υπάρξει ανάπτυξις-πλούτος και να παταχθεί το έγκλημα, κυρίως το οργανωμένο και κυρίως ο κύριος φορεύς οργανωμένου εγκλήματος, δηλαδή το κράτος.
Χάνεις κάτι σημαντικό: Το ότι εγώ έχω ιδιοκτησία εξαρτάται από εμένα και από το ότι επένδυσα χρόνο για να μετουσιώσω κάτι με το μυαλό και τη δουλειά μου. Είναι ιδιοκτησία μου, διότι χωρίς εμένα ΔΕ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ.

Τι είναι το κράτος; Αν δε σε ενοχλεί κανείς, δε σου ζητάει κανείς μερίδιο του μόχθου σου (φόρους), δε σου απαγορέυει να κάνεις χρήση ό,τι ουσιών θες, σε αφήνει να κουβαλάς και τανκ αν θες για όπλο, τότε προφανώς δε μιλάμε για κράτος. Ο κοινός παρονομαστής ΟΛΩΝ των κρατών είναι η αναδιανομή του πλούτου (δηλαδή οι φόροι). Χωρίς φόρους δεν υφίσταται κράτος. Πες το όπως αλλιώς θες, αλλά κράτος πραγματικό δεν είναι και δε δύναται να είναι...

Αναφορικά με τον «παναρχισμό» δεν δίνω σημασία στον όρο. Για μένα το «αναρχικός» είναι η ουσία, δηλαδή αυτό που ρεαλιστικά υποστηρίζουμε. Σε κάποιον φαντασιακό κόσμο ίσως να υφίσταται αναρχία χωρίς ιδιοκτησία, χωρίς εξειδίκευση της εργασίας, χωρίς κοινωνική διαστρωμάτωση σε εθελοντικές βάσεις. Στον δικό μας κόσμο, με τους φυσικούς κανόνες που υπάρχουν, το εγγύτερο πράγμα στην αναρχία, το μόνο που μπορεί να ορισθή ως «αναρχία» ειλικρινά, είναι ο αναρχοκαπιταλισμός.

Δεν πιστεύουμε ότι θα πάψουν να υπάρχουν εγκληματίες. Δεν είμεθα ΒΛΑΚΕΣ ούτε ουτοπισταί. Έχουμε την πεποίθησι ότι είναι ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟ να επιτρέπουμε την ύπαρξη μιας μόνιμης εγκληματικής τάξης και να της αποδίδουμε το ακαταλόγιστο, λόγω «κοινωνικού συμβολαίου» ή «θείας βούλησης». Πες μας όπως θέλεις, ακόμα και εκεί δε θα κολλήσω. Η ουσία είναι ότι αυτό που υποστηρίζουμε θα ήταν μία ανάσα για όλους μας, μία ευκαιρία να εφαρμόσουμε, στα οικόπεδά μας, το μοντέλο στο οποίο πιστεύουμε.
η ιδιοκτησία είναι κατοχυρωμένο διικαίωμα του καθενός. Εννοείται αυτό, και όποιος δεν το πιστεύει είναι κομμουνιστής. Το κράτος προήλθε ως σκέψη του πρώτου έξυπνου ανθρώπου που είχε ιδιοκτησία, για να προστατέψει αυτή την ιδιοκτησία. Λειτουργεί, δηλαδή, ως "βιτρίνα". Χωρίς τη βιτρίνα δε θα υπάρχει για πολύ αυτή η ιδιοκτησία. Γι' αυτό λέω εγώ ότι ο αναρχοκαπιταλισμός βολεύει το Μαξ. Γιατί ένας καπιταλισμός χωρίς κράτος, θα είναι πολύ πιο εύκολο να ανατραπεί, είτε από τους προλετάριους και να φτιαχτεί κομμουνισμός, είτε από άλλον νταβατζή και να ξαναφτιαχτεί κράτος. Ουσιαστικά δηλαδή ο αναρχοκαπιταλισμός είναι η μόνη ελπίδα των κόκκινων να κάνουν την επανάστασή τους. Αυτό το ξέρουν οι φραγκάτοι της γης, γι' αυτό δεν τον επιχειρούν ποτέ.

Η Σομαλία σοσιαλισμό κατά τη σωστή (σπενγκλερική) έννοια δεν είχε ποτέ. Έναν "Παπαδόπουλο" είχε, τον Σιάντ Μπαρέ, που επί 22 χρόνια δεν αντιμετώπισε ποτέ οργανωμένη εξέγερση εναντίον του, ούτε άφηνε τα πλοία των πολυεθνικών να αφήνουν απόβλητα στις ακτές του και να ψοφάνε τα παιδιά. Οικονομικά η Σομαλία ήταν σκατά και τότε και τώρα. Κοινωνικά όμως (ως προς την κοινή ασφάλεια δηλαδή) ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Το ότι η Σομαλία μετά το '91 είναι "καλύτερα" από πριν, το πιστεύουν μόνο τα μπάσταρδα του Φρίντμαν, και αν εσύ συμμερίζεσαι αυτή την άποψη θα σε θεωρήσω επιεικώς ηλίθιο, που προς το παρόν δε μου έχεις δείξει ότι είσαι.

Τώρα, περί όπλων:

Ξέρω ότι οι διεθνείς έμποροι όπλων τα έχουν πάρει στο κρανίο με το φιλειρηνισμό του Ομπάμα, και θέλουν μανιωδώς να πουλήσουν την πραμάτεια τους για να μην πεινάσουν. Με δυο τρόπους λοιπόν προσπαθούν να το κάνουν, 1) προωθώντας την ιδέα ενός μεγάλου πολέμου και 2) προωθώντας την ιδέα της παντελούς νομιμοποίησης των όπλων. Το λαδάκι σε πολιτικούς από οπλέμπορους πάει σύννεφο. Τα παίρνουν λοιπόν οι πολιτικοί από τους εμπόρους, και βγαίνουν την άλλη μέρα στα αμερικάνικα κανάλια και λένε "τι καλά που θα είναι να δώσουμε σε όλους όπλα". Αυτοί μπορούν να το πουν, γιατί απλά πληρώθηκαν για να το πουν. Όπως μπορεί να το πει και ο χασισέμπορος, ο δουλέμπορος, ο φονιάς, ο τρελός, ο αναρχοκομμουνιστής, γενικά όλα τα παράσιτα που θέλουν να εγκληματήσουν. Αυτοί δικαιούνται να μιλάνε για νομιμοποίηση. Είναι συμφέρον τους.

Εγώ κι εσύ όμως, που ούτε έχουμε πάρει το κατιτίς μας, ούτε εγκληματίες είμαστε (θέλω να πιστεύω) τι όφελος έχουμε; Για την αυτοάμυνά μας μπορούμε και τώρα να πάρουμε όπλο. Απλά το δηλώνεις στην αστυνομία και λες ότι είσαι κυνηγός. Δεν είναι δύσκολο. Γιατί σώνει και καλά να τα νομιμοποιήσουμε; Για να παίρνει ο κάθε τρελός; Αν θέλω εγώ να πάρω καραμπίνα, θα την πάρω. Το να πάρουν όλοι, τι νόημα θα έχει;

Επίσης, αν η "κυρα-Κατίνα" πάρει ένα όπλο, να είσαι σίγουρος ότι ο "Μπασκίμ" θα πάρει 10. Οι ληστείες όχι μόνο δε θα πέσουν, αλλά θα ανέβουν. Και μπορεί όντως σε μια ληστεία ένας νοικοκύρης να φάει λάχανο το ληστή. Στις άλλες 9 δε θα γίνει έτσι.

Και κάτι για το Χίτη. Η φύση του ανθρώπου είναι απαγορευτική στην πλήρη νομιμοποίηση των όπλων. Γιατί πολύ απλά κάποιοι γεννιούνται δυνατοί και κάποιοι αδύναμοι. Τα όπλα ίσως να ήταν λύση σε μια κοινωνία αποτελούμενη από ανθρώπους ίσων δυνατοτήτων. Στη σημερινή ανθρώπινη κοινωνία, το να δώσεις όπλο στον γενετικά ή πνευματικά αδύναμο, στον νοικοκύρη, σε αυτόν που γεννήθηκε για τα μικρά και τα λίγα, στον δειλό, στον εγκληματία, είναι όχι απλά διαταραχή της κοινωνίας, αλλά και ΑΝΤΙΦΥΛΕΤΙΚΟ. Κάποιοι άνθρωποι (και είναι πάααααρα πολλοί) απλά ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΙΑΝΟΥΝ ΟΠΛΟ. Δεν είναι φτιαγμένοι γι' αυτό. Και κρίμα που βλέπω ότι το ιδεολογικό σπυρί των πολυεθνικών έχει βρωμίσει ακόμα και άτομα που είχαν βουτήξει το κεφάλι στο νέκταρ του εθνικοσοσιαλισμού και είχαν καθαρίσει το πνεύμα τους.
"in a socialist society based on healthy principles, homosexuals should have no place"
- Nikolai Krylenko