Ο Ιησούς ο Χρηστός ως ιστορικό πρόσωπο έλκει τη καταγωγή του απο την Γαλιλαία των εθνών (πανάρχαια Κρητο-Μυκηναϊκή αποικία) ενώ αποδεικνύεται πως δεν προέρχεται σε κανένα μέρος της καταγωγής του απο τον εβραϊκό οίκο του Δαυίδ, απ’ όπου και ως γνωστόν αναμενόταν κατα τις Βιβλικές γραφές η προσέλευση του Μεσσία του Ισραήλ.
Η δεύτερη αντίληψη, έρχεται σε αντίθεση με το περιεχόμενο της Καινής Διαθήκης πάνω στο θέμα της καταγωγής του Ιησού, ενώ πηγάζει αποκλειστικά και μόνο απο τη μεταγενέστερη Χριστιανική παράδοση εν γένει όπως θα αναλυθεί προσεχώς.
Το γεγονός αυτό προκύπτει άμεσα ως συμπέρασμα απο τις ρητές αναφορές του Ευαγγέλιο του Ιωάννου, (το οποίο τυγχάνει και το μεγαλύτερο αντι-σημιτικό πόνημα στην ιστορία,) όσον αφορά την Άρια Γαλιλαϊκή καταγωγή του Λόγου των Εθνών.
Το γεγονός αυτό έρχεται σε άμεση αντίθεση με το πασιφανές Γιαχβιστικό πρόσθεμα εισαγωγή του Ευαγγέλιου του Ματθαίου και του Λουκά όπου και γίνεται αναφορά τη γενεαλογία του Ιησού, παρουσιάζοντας αυτόν ως καταγόμενο απο τον βασιλικό Μεσσιανικό οίκο του Δαυίδ, όταν ενώ μάλιστα στο ίδιο το Ευαγγέλιο του Λουκά αναιρείται σε επόμενο σημείο (το οποίο συναντάμε ως στιγμιότυπο και στο Ευαγγέλιο Ιωάννου)!
Η θέση αυτή δύναται να αποδειχτεί πέραν πάσης αμφιβολίας λανθασμένη απο την επιδερμική εξέταση και μόνο κάποιων χαρακτηριστικών περιστατικών της ζωής του Ιησού του Χρηστού, του Λόγου του Πατρός Θεού των Εθνών.
Πράγματι η μητέρα του Χρηστού ονομαζόταν Μαρία (όνομα παρών και στον Ελλαδικό χώρο απο την αρχαιότητα σε διάφορες μορφές, Μαία, Μαίρα, Δημάριδα, κλπ) όπως μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο του Λουκά και του Ιωάννου σε διάφορα αποσπάσματα (δίχως να εμπεριέχονται σε κάποια αφήγηση της Γεννήσεως Του) αλλά υπήρξε Γαλιλαϊκής καταγωγής εθνική [Ελληνίς] και όχι Εβραία το γένος, όπως πάλι επιβεβαιώνεται ρητά απο το Ευαγγέλιο του Ιωάννου πάνω στο δεύτερο κομμάτι.
Οι εβραίοι βάσει της παραδόσεως του Κατα Ιωάννου κατηγορούν ρητά και άμεσα τον Ιησού ότι δεν εκπληρεί τις απαραίτητες αυτές βασικές προυποθέσεις ώστε να γίνει δεκτός ως ο Βιβλικώς προφητευθείς Μεσσίας του Ισραήλ.
Την εποχή που έζησε ο Χρηστός τα αυτόνομα κρατίδια της Σαμάριας και της Γαλιλαίας δεν αποτελούσαν τμήμα του ενοποιημένου Βασίλειου του Ισραήλ ενώ ο πληθυσμός τους υπήρξε εξ αρχαιοτάτοις πλειοψηφικά εθνικός. Σε αυτή την ιστορική πραγματικότητα συνηγορεί η ακόμη και σε επιδερμικό επίπεδο ανάγνωση των Ευαγγελίων κατά την οποία δύναται να διαπιστώθει και να επαληθεύθει πέραν πάσης αμφιβολίας το γεγονός πως πλείστοι ακόλουθοι του Ιησού κατά τις περιοδίες του είναι εθνικοί Σαμαρίτες-Γαλιλαίοι, άλλοι με καθαρά εθνικά και άλλοί με εξεβραϊσθέντα εθνικά ονόματα συνήθως Ελληνικής ή Συριακής αλλά και Χαναανιτικής καταγωγής.
Ως απόδειξη, η σημαντικότερη προσφορά της Παρουσίας και της Αυτοθυσιαστικής Δράσης του Αποκαλυπτικού Λόγου του Πατρός Θεού των Εθνών εν το κόσμο είναι η ευρέα γνωστοποίηση της αλήθειας πως ο παρών κόσμος είναι δεν αποτελεί Ον και Δημιουργία του ιδίου. Αυτή η αυταπόδεικτη αλήθεια περί του Κόσμου που θεωρούμε λανθασμένα ως μοναδικό Όν , όσον αφορά παράδοση των εθνών υπήρξε πάντοτε γνωστή αλλά σε πιο περιορισμένο βαθμό.
Το Αιώνιο Ον του Πατρός Θεού τύγχανει ως αναφέρει ρητά ο Λόγος του πλήρως άγνωστο, μη αντιληπτό, μη αισθητό και βιώσιμο κατα δύναμιν (και) σε οντολογικό επίπεδο για τους Εβραίους καθ’ όλη τη πορεία της ιστορίας τους.
Η συνέχεια εδω:
http://the-gnostic-revelation-of-logos.blogspot.gr/
Home
Search
Calendar
Arcade
Members
Login
Register