Σαν σήμερα συμπληρώνονται 22 χρόνια από τη δολοφονία του καθηγητή μαθηματικών Νίκου Τεμπονέρα, μέλος του ΕΑΜ (Εθνικό Αντιϊμπεριαλιστικό Μέτωπο), από ομάδα παρακρατικών τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ κατά τη διάρκεια επίθεσης σε κατελειμμένο σχολείο στην Πάτρα. Ποιά είναι όμως τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά τη δολοφονία και ποιοί ήταν οι λόγοι για τους οποίους έγινε;

Το 1990 επανέρχεται στην κυβερνητική εξουσία η Νέα Δημοκρατία με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη και υπουργό παιδείας τον Β. Κοντογιαννόπουλο. Στα τέλη του Αυγούστου παρουσιάζεται το “πολυνομοσχέδιο” της κυβέρνησης που περιλαμβάνει μια σειρά από αλλαγές που αφορούν όλες τις βαθμίδες της δημόσιας εκπαίδευσης. Ένα νομοσχέδιο εναρμονισμένο πλήρως στις κατευθύνσεις της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, με σκοπό τον περιορισμό του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, αλλά και τη σκληρή πειθάρχηση της νεολαίας.

Το πολυνομοσχέδιο -μεταξύ άλλων- προέβλεπε στα σχολεία μείωση αργιών, κατάργηση αδικαιολόγητων απουσιών, γραπτές εξετάσεις στο δημοτικό, ποινή ελέγχου της συμπεριφοράς των μαθητών στο σχολείο κατάργηση των μαθητικών γενικών συνελεύσεων, επιβολή ομοιόμορφης εμφάνισης-ποδιάς, έπαρση σημαίας, υποχρεωτικό εκκλησιασμό, αξιολόγηση εκπαιδευτικών, κατάργηση επετηρίδας και πρόσληψη εκπαιδευτικών κατόπιν συνέντευξης. Για τα πανεπιστήμια προβλεπόταν κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, εντατικοποίηση των σπουδών ,περικοπή φοιτητικής συμμετοχής στα όργανα συνδιοίκησης και κατάργηση του ασύλου.

Η νεολαία, ως το πιο δυναμικό κομμάτι του λαού, έχοντας πίσω του την πείρα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αλλά και την ανατροπή του νόμου 815/78 (ο οποίος προέβλεπε παρόμοιες ρυθμίσεις για τα πανεπιστήμια) ξεκίνησε τον Νοέμβρη σε σχολεία και πανεπιστήμια ένα παλλαϊκό κίνημα υπεράσπισης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης με στόχο την τελική απόσυρση του πολυνομοσχεδίου. Χρησιμοποιώντας δυναμικές μορφές πάλης, μέχρι τα Χριστούγεννα τελούσαν υπό κατάληψη το 70% των γυμνασίων και λυκείων και σχεδόν όλα τα πανεπιστήμια της χώρας και φυσικά οι πορείες ήταν καθημερινό φαινόμενο.

Φυσικά η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχη απέναντι στις κινητοποιήσεις και χρησιμοποίησε το μακρύ της χέρι: τα παρακρατικά-φασιστικά στοιχεία της “επίσημης δεξιάς” της ΟΝΝΕΔ, τις ομάδες τραμπούκων της (Φ)ΟΝΝΕΔ και “αγανακτισμένων πολιτών” που ήθελαν να επιστρέψουν στην “ομαλότητα” και “καθαρίσουν τα σχολεία” (μήπως κάτι μας θυμίζει αυτό στο σήμερα.

Έτσι λοιπόν, στις 8 Ιανουαρίου του 1991 κατά τη διάρκεια κατάληψης στο 3ο Γυμνάσιο-Λύκειο Πάτρας την οποία περιφρουρούσαν μαθητές μαζί με τον καθηγητή τους Νίκο Τεμπονέρα, εισβάλλουν στο σχολείο οι τραμπούκοι της ΟΝΝΕΔ με επικεφαλής τον δημοτικό σύμβουλο Γιάννη Καλαμπόκα με σκοπό να το “ανακαταλάβουν”. Ο Τεμπονέρας που προσπάθησε να υπερασπισεί τους μαθητές του πέφτει νεκρός από χτύπημα με σιδηρολοστό στο κεφάλι και οι ΟΝΝΕΔίτες εξαφανίζονται. Ανάλογες επιθέσεις θα γίνουν σε όλη τη χώρα δίχως άλλες απώλειες...

Την επόμενη μέρα ο υπουργός Κοντογιαννόπουλος παραιτείται και αναλαμβάνει ο Σουφλιάς. Στις 10 Ιανουαρίου διοργανώνονται σε όλη τη χώρα τεράστια συλλαλητήρια ενάντια στη δολοφονία και συγκεκριμένα στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια επίθεσης ΜΑΤ στην πορεία, παίρνει φωτιά το κτήριο Κ. Μαρούση από δακρυγόνο και δολοφονούνται άλλοι 4 άνθρωποι! Τελικά, η κυβέρνηση υπό το βάρος του κινήματος αλλά και των γεγονότων αναγκάζεται να αποσύρει το πολυνομοσχέδιο αφήνοντας πίσω μια τεράστια νίκη για τη νεολαία που καταφέρνει να πετύχει το στόχο της. Τέλος, ο δολοφόνος Καλαμπόκας συλλαμβάνεται και φυλακίζεται, αλλά τελικά αφήνεται ελεύθερος (!) στις 2 Φεβρουαρίου του 1998 λόγω “καλής συμπεριφοράς”, δείχνοντας για άλλη μια φορά το πραγματικό πρόσωπο της “δικαιοσύνης”...

Αυτοί είναι οι λόγοι λοιπόν για τους οποίους ακούμε σε κάθε κινητοποίηση του λαού το σύνθημα “ζει, ζει, ο Τεμπονέρας ζει”. Λόγοι για τους οποίους οι κατάπτυστοι πολιτικοί απόγονοι της (Φ)ΟΝΝΕΔ, οι ΔΑΠίτες αξίζουν την μεγαλύτερη απαξίωση και απομόνωση από όλους μας. Ο Νίκος Τεμπονέρας θα παραμείνει λοιπόν ένα σύμβολο αγώνα στην υπόθεση της υπεράσπισης του δημοσίου, δωρεάν και δημοκρατικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης και θα καρφώνει “καρφί και πρόκα σε κάθε Καλαμπόκα”, υποδηλώνοντας την ετοιμότητα του λαϊκού κινήματος να περιφρουρήσει όλα αυτά που κατέκτησε με αγώνες και θυσίες δεκαετιών!

http://www.youtube.com/watch?v=JV6QY-lUexo&feature=youtu.be